Film Magdaleny Starskiej to zapis codziennej krzątaniny, powtarzania domowych czynności, przełamanych momentami zadziwiających celebracji, magicznych praktyk czy po prostu wzruszeń nad kruchością drobnych zjawisk świata. Przenikające przez filmowe kadry promienie słońca naznaczają najdrobniejszy wykonany przez artystkę gest. Starska niejako ożywia świat rzeczy martwych siłą swojej wyobraźni. Ugniatając ciasto na chleb, formuje z niego fantastyczną kreaturę, talerz z jedzeniem staje się bogatym w ornamenty latającym spodkiem. Najdrobniejsza rzecz stanowi impuls do zabawy, do odkrywania w niej tajemnicy i wyjawiania nieznanych dotychczas poziomów użyteczności, czy wreszcie – rozkoszowania się tym odkryciem. Artystka czyni z najbardziej prozaicznej czynności zdarzenie wyjątkowe i absorbujące. Chwilami przywołuje magiczną retorykę, buduje z przedmiotów znalezionych pod ręką kosmologiczne struktury. Film może budzić skojarzenia z „Semiotyką kuchni” Marthy Rosler; niepozbawiony rysu kobiecego, jest on przede wszystkim totalną i absolutną afirmacją życia w najdrobniejszych jego przejawach i każdej możliwej manifestacji.
Magdalena Starska – artystka performance, autorka rysunków i instalacji, rocznik 1980. Ukończyła poznańską Akademię Sztuk Pięknych w 2005 roku (dyplom w pracowni prof. Jarosława Kozłowskiego). Jest również członkinią grupy Penerstwo (artystyczna grupa absolwentów poznańskiej ASP założona w 2007 roku, do której obok artystki należą: Piotr Bosacki, Wojciech Bąkowski, Konrad Smoleński, Radosław Szlaga, Tomasz Mróz oraz Iza Tarasiewicz).
„Bezruch”, wystawa najnowszych prac rzeźbiarskich Magdaleny Starskiej w galerii Kolonie w Warszawie, do 26 stycznia 2013. Wernisaż 8 grudnia o godz. 19:00.
Fragment tekstu Anny Czaban „A miała być przygoda!” z katalogu „Miłość do tego, co naturalne”.
Więcej filmów i prac artystów w Kolekcji Sztuki Współczesnej w NINATECE.
