wiersze

Dariusz Suska

Kulka

Nie pytaj mnie o śmierć – śmierć jest niemożliwa.
Jeśli jest nie istniejemy a tak bardzo jesteśmy jesteśmy.
Śmierć to dziecko we mnie niesie mnie jego siła
od kiedy utonąłem na tamtym basenie
moje małe dziecko niewidzialna widzialna kulka
we śnie i ponad snem we śnie i nieśnie snu.
Kto nas zobaczy skoro udało się zapalić tak mało światełek?
Jak słaby jest mój Bóg skoro udało mi się zapalić tak mało światełek?

Bóg będzie
Moim dzieciomBoga nie ma ale będzie. Myślałem o tym długo
myślałem o równaniu w którym się pojawi
jak przyczajony do skoku martwy kot.
Z Boga urojonego Dawkinsa podobał mi się tylko ostatni rozdział –
jesteśmy takim krawędziowym snem
z którego nie sposób obudzić się bez śmierci –
tak całość jest przerażająca tak patrzymy w nic.
Pewnego niepewnego dnia kiedy Bóg był jednym z nas
wręczył nam karabiny z sitowia i rozkazał strzelać do ważek –
wydaje mi się że trzy razy umarłem w dzieciństwie
stąd wszystkie moje kłopoty z mówieniem po prostu
z życiem po prostu moje zakryte choroby.
Jednak kochałem was już wtedy kiedy was nie było.
Odkąd to zrozumiałem czekam na nikogo.
Odkąd to zrozumiałem wiem już że nikt jest

Coś

Ponieważ nie do końca jest jednak wiadomo
czy oczy się zamkną w letnie długie dni
mówiąc światu beze mnie nikły rym ramionom

da sygnał do lotu przez to nic gdzie ty
tak po prostu jesteś a ja mógłbym być
ponieważ nie do końca jest jednak wiadomo

czym jest to co nie chce nas tutaj Nostromo
patrzy w czerń ze srebra w obiektywie i
czas mówi poza mną nie ułożysz z dni

kota z kołtunami Lesia który śpi
tym kotem przykryty jak słodką zasłoną
na szczęście nie do końca jest jednak wiadomo

czy to koniec czy może tu tam po kryjomu
coś współczuje coś burzy oddechy jak morze
mówiąc śmierci beze mnie na przekór atomom

chciałoby jak najwięcej ciepłych małych dni
czuje czasem za rzadko lekkie dobre sny
choć coś mówi bez ciebie lżej będzie tu domom
coś innego nie mówi – o czym nie wiadomo

Dariusz Suska – ur. 1968, poeta, autor tomów „Cała w piachu”, „Czysta ziemia”, a ostatnio „Duchów dni” (2012), nominowanych do kilku ważnych nagród literackich, m.in. Gdyni i Silesiusa. Urodził się w Złotoryi, mieszka w Warszawie. Jest fizykiem, absolwentem UW.

fot. Krzysiek Krzysztofiak


Tekst dostępny na licencji Creative Commons BY-NC-ND 3.0 PL.