Gięcie drutu Anka HerbutSztuka Themersonowie to ponad sześćdziesiąt lat pracy – wspólnej i osobnej. Żyli zawsze poza głównym nurtem artystycznym, ponad efekt cenili sobie proces twórczy i rządzący nim przypadek
Robić sztukę po swojemu Aleksandra HirszfeldFilm W myśleniu o sztuce towarzyszyła Robakowskiemu zawsze idea mocy. Entuzjazm energetyczny rozsadza i w(y)lewa się w formę. To czysta moc pomnożona
Ej ty, z tą kamerą! Iwo ZmyślonySztuka Przeglądamy archiwa Galerii Wymiany, podczas gdy muchy atakują nietknięte ciastka. Moją uwagę przykuwa „Ćwiczenie na dwie ręce” – Robakowski w triumfalnym geście wyciąga kamery do góry, niczym rewolwerowiec po celnie oddanym strzale
Zagreb, volim te! Ewa SkolimowskaSztuka Tomislav Gotovac nie odróżniał rzeczywistości od fikcji: każde jego spojrzenie było filmem, a oglądany film nową realnością w formie wymyślonej opowieści. Jego wystawę można oglądać w Studiu Edwarda Krasińskiego w Warszawie
Sasnal wchodzi do kina Karol SienkiewiczSztuka Sasnal – artysta z galerii – przeszedł na drugą stronę. Tam, gdzie długość filmów liczy się w metrach taśmy
Program Królikiewicza Krzysztof ŚwirekFilm Sądy Królikiewicza upominają się o dostrzeżenie właściwych stawek twórczości; widzą w kulturze nie tyle rodzaj luksusu, ile budulec, z którego powstaje człowiek jako istota świadoma swojej historii i celów
Jonas Mekas – Poeta home movies Tomasz BieleniaFilm Smok Smoków za całokształt twórczości Krakowskiego Festiwalu Filmowego dla Jonasa Mekasa. Wydarzeniu towarzyszy retrospektywa – tak kompletnego wyboru filmów Mekasa jeszcze w Polsce nie mieliśmy
Jeśli spotkasz swojego sobowtóra, zabij go Aleksandra HirszfeldFilm Bohaterem „Dubla” z początku wydaje się być sam mistrz suspensu, Alfred Hitchcock. Jednak to tylko zręczny blef. Autor „Ptaków”, ten autentyczny, czy może jego sobowtór, jest jedynie punktem wyjścia, wytrychem, który uruchamia kolejne, zdwojone ze swej natury wątki
Kino postcyfrowe dopiero się zaczyna Rozmowa z Peterem GreenawayemFilm Być może kino nigdy nie istniało. Być może mógłbym prowokująco powiedzieć Panu, że nigdy nie widział Pan filmu. Widział Pan tylko 115 lat ilustrowanego tekstu, który jest innym zjawiskiem niż kino
Themersonowie według Adriany Prodeus Jakub SochaSztuka Wiele jest książek o fascynujących ludziach, które ciągną się jak flaki z olejem. Książka „Themersonowie. Szkice biograficzne” Adriany Prodeus z pewnością do nich nie należy
„Moje Winnipeg”, reż. Guy Maddin Michał WalkiewiczFilm Film Maddina to raj psychoanalityka: znaczy, odsyła, ewokuje. Za parawanem symboli i metafor kryje się jednak nostalgia – jak pisał Tyrmand – „podejrzanej wartości”
