Złogi wyobraźni Rozmowa z Krzysztofem SiwczykiemObyczaje Melancholijny dukt, jakim podąża mój język poetycki i eseistyczny, zawdzięczam fantastycznemu splotowi zjawisk na scenie muzycznej i literackiej lat 90.
Przewodnik dla poszukujących bezsensu istnienia Maciej WoźniakLiteratura To, co było u Krzysztofa Siwczyka ciekawe, poetycko samodzielne, niezależne od krytycznych aprobat i dezaprobat, w „Medianach” wciąż takie pozostaje. Słowa potrafią dziwić się i sobie nawzajem i kontekstom, w jakie trafiają
Papierowa pogoda Maciej WoźniakLiteratura Nie w tym rzecz, że Siwczyk przestał jak dawniej zanudzać i męczyć (bo nadal zanudza i męczy), ale w tym, że robi to z wytrawniejszą ironią, mniej pretensjonalną metaforyką i już prawie bez tych licealnie naburmuszonych grymasów, które trapiły go dość długo
Sztuczne raje Michał SzymańskiLiteratura Krzysztof Siwczyk to poeta autentycznie porażony niekompatybilnością świata. W „Dokąd bądź” idzie na całość
