Skromna pani z wydawnictwa Rozmowa z Marianną Sokołowską Literatura „Bywa tak, że coś jest enigmatyczne i niejasne dla samego autora, ale mimo to nie należy próbować tego rozjaśniać, bo to nie wyjdzie na dobre. Ciemna materia języka też może być jakąś wartością” – mówi legendarna redaktorka literatury polskiej
Sprawy babskie i ślepackie Aldona Kopkiewicz Literatura Białoszewski przekazał Jadwidze Stańczakowej świadomość, że pisanie nie rodzi się w depresji, ale w pragnieniu, by z niej wyjść. Ona odwdzięczała się troską, prowadziła mu sekretariat, trzymała dla niego obiad, kupowała majtki
Przyjemność głosu Maciej Boenisch Literatura Białoszewski czerpał rozkosz z mówienia. Przyjemność pisania jest odwleczona w czasie, atencja przychodzi późno. Przyjemność głosu pozwala zyskać akceptację natychmiast
Alef. Ulica Chłodna jako pustka i złudzenie Igor Piotrowski Literatura Dla Białoszewskiego Chłodna to poligon pamięci, na którym wypróbowuje własne wspomnienia i szuka języka, aby wyrazić to, co stało się kiedyś. Jakie są konsekwencje „przefrunięcia miejsca przez wieki”?
„Białoszewski plays Mickiewicz” Agnieszka Mirahina Literatura Najmocniejszą stroną tej płyty jest balans pomiędzy patosem a kpiną, między jednym końcem a drugim, między Mickiewiczem a Białoszewskim. To charakterystyczny rys także wczesnych wierszy Mirona – załamanie się romantycznej dykcji
RADOŚĆ: Sezon na pomidory Zofia Król Literatura Czytelnik te zapiski Białoszewskiego już przecież jakoś zna. Czy to znaczy, że „Dziennika” czytać nie warto? Przeciwnie. Pod warunkiem, że interesuje nas sprawa kluczowa – co takiego dzieje się z rozmową dwóch bab na szpitalnym korytarzu, że staje się literaturą
FLANEUR KULTURALNY: Tadeusz Sobolewski Rozmowa z Tadeuszem Sobolewskim Literatura Z okazji premiery „Tajnego dziennika” w lutym, Tadeusz Sobolewski opowiada o ludożerstwie, snach i „maksymalnie udanej egzystencji” człowieka-Mirona
Wiersze idą do słuchu Maciej Byliniak Literatura Miron Białoszewski bywał już nazywany poetą rupieci, peryferii, poetą lingwistycznym i metafizycznym, poetą codzienności i epifanii. Czy nadszedł czas, by dostrzec w nim prekursora polskiej poezji dźwiękowej?
Była topola, gdzie topola? Maciej Boenisch Literatura Topola Białoszewskiego ścięta! Jej rozłożysta korona zasłaniała widok na plac Dąbrowskiego, kiedy Miron wychodził na balkon swego mieszkania u zbiegu ulic Kredytowej i Szkolnej
LITERATURA OD KUCHNI: Pamiętnik powstańczego podniebienia Bogusław Deptuła Obyczaje Ćwierkanie, jak chciał w 1970 roku Wojciech Żukrowski, czy arcydzieło, jak pisała Maria Janion pięć lat później?
Miron Białoszewski, „Chamowo” Zofia Król Literatura Opisana w wydobytym z papierów pośmiertnych „Chamowie” przeprowadzka stała się dla Białoszewskiego okazją do podjęcia próby opisu świata od nowa
