wiersze/вірші

Daryna Hładun/Дарина Гладун

bez [domu]

rosyjski żołnierz opiera o białe krzesło z ikei swój automat
zdejmuje swoją czapkę zdejmuje swoją kominiarkę zdejmuje kurtkę kamizelkę buty
wojskowy pas
spodnie skarpetki polarową bieliznę termiczną bawełnianą koszulkę i bokserki

wchodzi do mojej wanny rosyjski żołnierz
włącza bicze wodne wyciska żel pod prysznic na gąbkę i długo się myje – nanosi
na swoje włosy mój szampon leczniczy

/włosy rosyjskiego żołnierza będą długie i pozbawione rozdwojonych końcówek/

robi maseczkę na włosy – maseczkę do twarzy – nanosi peeling do ciała – długo go wciera długo wszystko zmywa rosyjski żołnierz korzysta z moich ciemnoszarych ręczników z jysk ######## ############# ##### ## ###### ####### # ###### #### #### – patrzy na swoje odbicie w czarnych kafelkach

do pochwy wkłada mój kubeczek menstruacyjny

staje na mojej wadze rosyjski żołnierz
waży tyle ile ma ważyć średniostatystyczny rosyjski żołnierz bez ubrania

wkłada moją bieliznę moje rajstopy moje body moje ciepłe skarpetki z lisimi pyszczkami z maleńkimi corgi z ananasami z jeleniami moją czarną sukienkę w drobne białe groszki moją marynarkę moje nowe palto w kolorze kości słoniowej z szetlandzkiej wełny mój szalik moją czapkę moje rękawiczki wkłada moje buty
smaruje moim balsamem do ust swoje wargi
/teraz wargi rosyjskiego żołnierza są bezpieczne/
wychodzi na ulicę przejść się po mieście

spotyka na mieście takich samych rosyjskich żołnierzy
rosyjscy żołnierze w moim mieście chodzą parami i przyjaźnią się rodzinami
………………………………………………………………………………
przeżywają życie
tak pospiesznie przez nas porzuceni

15.03.2022

Przełożył Janusz Radwański

без [дому]

російський солдат спирає на білий стілець з ікеї свій автомат
знімає свою шапку знімає свою балаклаву знімає куртку жилет черевики військовий ремінь штани шкарпетки флісову термобілизну бавовняну футболку і труси-боксери

заходить у мою ванну російський солдат
стає під мій тропічний душ вичавлює гель для душу на мочалку і довго миється - наносить на своє волосся мій лікувальний шампунь

/волосся російського солдата буде довгим і без посічених кінчиків/

робить маску для волосся - маску для обличчя - наносить скраб на тіло - довго тре його довго змиває усе російський солдат користується моїми темно-сірими рушниками із юску ######## ############# ##### ## ###### ####### # ###### #### #### - дивиться на своє відображення у чорних кахлях

у піхву вставляє мою менструальну чашу
стає на мої ваги російський солдат

він важить стільки скільки має важити середньостатистичний російський солдат без одягу

вдягає мою натільну білизну мої колготи моє боді теплі шкарпеточки з мордочками лисиць із маленькими коргі з ананасами з оленями мою чорну сукню в дрібний білий горошок мою маринарку моє нове пальто кольору слонової кістки з шотландської вовни мій шарф мою шапку мої рукавички взуває мої черевики
маже моїм бальзамом для губ свої губи
/тепер губи російського солдата в безпеці/

виходить на вулицю прогулятися містом
зустрічає у місті таких само російських солдатів
російські солдати у моєму місті ходять парами і дружать сім’ями
………………………………………………………………………………
доживають життя
так поспішно залишені нами

15.03.2022

13.03.2022

Irynie Szuwałowej i Jurijowi Andruchowyczowi
postarzeliśmy się nie o rok a o całą wojnę
nie ma liczby która opisałaby ile przeżyliśmy
||||||||||||||||||| teraz jesteśmy już starsi od naszych ciał ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|||||||||| babcie i dziadkowie starsi od nas o całą wojnę ciągle powtarzali
jacy jesteśmy szczęśliwi że narodziliśmy się w czas pokoju
nie wierzyliśmy ich słowom i latom
nie wierzyliśmy w ich starość i siwiznę
nie wierzyliśmy w wojnę

10-13.03.2022

Przełożył Janusz Radwański

13.03.2022

Ірині Шуваловій та Юрію Андруховичу
постаріли ми не на рік а на цілу війну
немає такого числа яке б описало скільки ми пережили
||||||||||||||||||| тепер уже ми старіші від наших тіл ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|||||| бабусі і дідусі на цілу війну старіші від нас постійно повторювали
які ми щасливі що народились у мирний час
та ми не вірили їхнім словам і рокам
не вірили в їхню старість у сивину
не вірили у війну

10-13.03.2022

15

kobiety i dzieci wynosiły z budynków to, co najcenniejsze
sól w swoich oczach
krew w swoich ciałach
słowa w swoich głowach
i skąpo wydzielały bliźnim okruchy własnego bólu



skąpe okruchy bólu w zamian otrzymywały
od bliźnich

10.03.2022

Przełożył Janusz Radwański

15

жінки і діти виносили із будинків найцінніше
сіль у власних очах
кров у власних тілах
слова у своїх головах
і скупо вділяли ближнім крихти власного болю



скупі крихти болю натомість отримували
від ближніх

10.03.2022

Daryna Hładun – ur. 1993, ukraińska poetka, performerka, literaturoznawczyni i tłumaczka. Jako doktorantka Narodowej Akademii Nauk bada ukraiński performance poetycki. Autorka książek poetyckich: „rubaty derewo” (2017) oraz „Iz tini krasywych czerwonych chłopczykiw” (2020). Współautorka zinów poetyckich: „Dokumentacija tiła” (2018) i Łohohraficzna poezija” (2019). Współtłumaczka książek Walżyny Mort i Sylvii Federici na język ukraiński. Obecnie w przygotowaniu jest jej przełożona na język polski przez Janusza Radwańskiego książka poetycka Radio ,,Wojna”.

Daryna Hładun


Tekst opublikowany dzięki wsparciu KBF – instytucji kultury Miasta Krakowa i operatora programu Kraków Miasto Literatury UNESCO – w ramach solidarności z twórcami i twórczyniami ukraińskimi.