wiersze

Emilia Konwerska

Moje ulubione słowo to stupor

pies, który najbardziej kojarzy ci się z seksem
to doberman
uroczy błąd, który przypomina prostopadłościan
to kwadrat
uczucie towarzyszące zbliżającej się walce
to zmęczenie

pewnego dnia usłyszysz, że jesteś złym człowiekiem
pewnego dnia usłyszysz, że jesteś dobrym człowiekiem

najważniejsze to
odpowiednio wcześnie ustalić swój nastrój
(do wyboru są trzy)
i tego się trzymać

Kto jest kierownikiem nagonki?

za ścianą zębów jest ktoś jednak ciekawszy
koledzy to wiedzą

bez tych kolegów byłbyś skazany na fiasko

Zamach jest nieuchronny

nie od dziś wiadomo, że są tylko dwa rodzaje ludzi

ten pierwszy
nazwijmy go dąb
gdy widzi osobę wspinającą się na dach wieżowca
patrzy i czeka na szczęśliwy finał

ten drugi
nazwijmy go kokosowa palma
w tej samej sytuacji
odwraca wzrok

Dwa miejsca, w których nie da się przebywać bez ruchu

1.
chrząknięcia są dla śpiewaczki operowej
i każdej innej
niczym poderżnięcie gardła

2.
żeby kogoś zaprosić
najpierw trzeba
kogoś przepędzić

uważamy, że to sprawiedliwe

Emilia Konwerska – ur. 1985 w Nidzicy. Literaturoznawczyni, publicystka, kuratorka, poetka. Współpracuje z „Krytyką Polityczną”. Wiersze publikowała między innymi w „Stonerze Polskim”, „Stronie Czynnej”, „Magazynie Materiałów Literackich CEGŁA” i magazynie „Łałok”. Za debiutancką książkę poetycką pod tytułem „112”, która w 2021 roku ukazała się nakładem wydawnictwa papierwdole, została nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. 

wiersze