wiersze

Lidia Karbowska

tindery

I.

kto nie ruchał się nigdy przy Lanie
niech pierwszy rzuci kamieniem

II.

czy jesteś może cmentarzem?

daję w lewo, choć jestem

III.

desperacja:
gdy wchodzisz w zakładkę
znaleźć miłość

spierdalajcie

IV.

sypanie brokatu w rany, komu to
ukradłam?

***

Moje spotkanie jest nie do wiersza,
jednak trzeba coś wypowiedzieć,
gdy poszło się na spotkanie z apki
i miało się takie high hopes, haj,
hi, nice to meet you,
gdy miało się te high hopes
i spadło się z nich na glebę.
Apki, nie do wiersza, „księżniczki w lewo”,
„do tańca i do różańca” i te zdjęcia
wielkich ryb zapewne jako ekwiwalent
wielkich penisów. High hopes.

Nie wykorzystam dzisiaj wszystkich swoich lajków

I. Only serious girls

Tak, tinderuję, mimo że prześladują mnie tam martwe ryby i typy typu: ruchałbym cię nawet martwą. Mimo że typy pytają, czy jestem realna, a ja nie wiem, raczej derealiza, raczej pregabalina na lęki, czy jestem realna, typie? Sam mi to powiedz, ej.

II. Only fake boys

Fejkowi chłopcy, chłopcy z ciernistych snów, to wy wkładacie we mnie palce, aż czuję się niczym chrystusowa rana, przeruchana przez wszystkie palce świata.

Lidia Karbowska –ur. 1995, poetka, dramatopisarka. Ukończyła filozofię na UAM w Poznaniu, a obecnie studiuje tam sztukę pisania. Wydała zbiór wierszy „otrzymane” (2023). Jej dramaty znalazły się w antologii „Młod(sz)a Polska” (2021) i w „Dialogu Puzyny” (2023).

Lidia Karbowska