wiersze

Michał Łukowicz

święty obrazek

zagryza pies sarenkę
w centrum miasta w niedzielę

wsuwa jej zęby pod szyję
językiem nacina swe imię
obnaża różową śmiertelność

rozpacz kopytek
zagłusza szum chmur
i brzęczenie słońca.

gdyby kości mocniej waliły w bruk
może jakaś rodzina przerwałaby obiad
albo ktoś spojrzałby smutno
sposobem jakim się patrzy na święte obrazy

ale nawet ona zamknęła oczy
wszystko by zamknęła
najchętniej wybiegłaby z tego wiersza
im więcej słów, tym dłuższe cierpienie.

w centrum miasta
w duszną niedzielę
dokonało się

sarenka od teraz już nie jest sarenką
a pies jeszcze bardziej jest psem.

pozostaje liczyć
że była jedną z tych suk
którym się należało.

Spacer

spaceruję pod blokiem
nocny pył przelatuje przez osiedle
kobiety przechodzą pod lampami
głupi pies biega sobie z ciemnością
i jeszcze głupszym właścicielem
piwo przepływa przez jelita dresiarzy
kot rozlizuje masło na zimnym betonie
nad drzewami wiruje worek foliowy
mrówki wloką się po oparciu huśtawki
chmury kroczą na północ

a gdy to się wszystko zatrzyma
będziemy

już zupełnie gdzie indziej.

mistrzowie

mistrzowie
umierają w pokojach hotelowych
leżąc sobie
jak niedopalone papierosy

papierosy uwalane szminkami dziwek
zmęczone słodkimi ustami wrogów
powykręcane łapami wielbicieli

nad ich głowami unosi się dym
który zbierzemy do złotych kadzideł
wdychać będziemy ich jasny zapach
odprawiać tańce we mgle przenajświętszej

usmoleni popiołem złapiemy się za ręce
i zaśpiewamy wesołą piosenkę
a ludzie z oddali będą myśleli
że płonie księżyc
i wyją wilki

Michał Łukowicz – urodził się 5 września 1991 w Katowicach, student MISH-u na Uniwersytecie Śląskim. Założyciel grupy poetyckiej Horyzont, która w 2013 roku zadebiutowała tomikiem „Reerekcja”, wydanym przez Bibliotekę Śląską. Z zamiłowania reżyser filmowy i teatralny. Wielokrotnie nagradzany na ogólnopolskich i międzynarodowych festiwalach kina amatorskiego i niezależnego. Jego najbardziej znaczące filmy to: „Ja, człowiek w kapeluszu i mój brat” (2010), „Berhavert” (2011) i „Miko pranko si la pupst” (2014). Twórca serii spektakli Teatru Podziemnego Poezji Stanu Wojennego śląskiej młodzieży wystawianych m.in. na deskach Teatru Śląskiego w Katowicach i Teatru Rozrywki w Chorzowie.