wiersze

Kacper Bartczak

Glon chtoniczny

ja pokarm suweren
torfem zdaniowym
katatonicznym puszczam się
prądem przezeń po samo piękno 

samo z siebie śliny nasienia skóry
robot liryczny białkowego skryptu
który wybucham płaczem rzęsistym
w gnój iły tomy genomu 

nadmieniony w rozkładzie
nadrukiem hasłem spitym z powietrza
pozwól niech sycę węglan polityczny
niech mu będę pożywny auratyczny

Pseudo auratyk

1.
wyżej nadmienione rzezie
były niczym jeśli nie formą
reorganizacji białek

zawiązki głosu w związku
z wersem dały zapis kostny
aurę miłość odrazę

wyżej zapisane rzezie
przedłożyły kanał przekaźnik na mózg
materiał na naród z narodu wiersz

naród plecie otulinę albumin
żyły zżyły się w nim są starte
nie nadpisują prochu zalegają w nim

2.
on był no wiesz nie z tego narodu
człowiek mówiący
nie należy do wiersza urodzenia

wiersz urodzenia
jest miłością rzezi
człowiek mówiący jest wiersz

z krwi która płynie
w pięknych żyłach w ciele żywym
mową wolną sobą wiązaną 

i tylko sobą i to jest wiersz
ciało niewspółczulne ziemi odrazie
wiersz ciało nieauratyczne

nadpisuje mech padlinę
filtruje skrzep ziemi rzezi
odmienia tę miłość

Pokarm suweren 

Sycę morfologie
torfemy zdaniowe 

parametr nukleiny we mnie
trwa rekonstrukcja stacji glebowej

obecny kultem upojny
puszczam grudeczki w fałdę

koduję kult kodeks
tablet morfem morał

morfologie są mi nad wyraz
ikonostatyczne 

hoduję wersje szczepów w nie
ślę osoby miłe mi wasze 

mieszczę was w albumie pola
kultywuję zryw łamanie szef 

szwem wersu stos ikon płonie
aż wyjdziesz z rzezi na przodku 

kolebkę przerażenia otworzysz
w skryptorium mięs zagrają 

osoby hodowlane wasze w nich
moja miłość kamień inteligibilia

Białko totemiczne
Jak to drewno łaknie,
Tadeusz Różewicz

Flaki pierogi belka
zajazd pod asfalt karczma
głowy kozła na autostradzie
cały kraj tą magistralą naród cały
kocha ten piec opalany drewnem

Bigos flaki belka gwoździe
drewno lite syte węglem płot drewniany
drewniany jadłospis bóg drewniany przybity
drewniany krzyż wzniesiony przy płocie
drewno na spis jadło złaknione 

Żeberka flaki pale ostrokół
w drewnie ciało ładnie wygląda
tapicerka w orzechu brzozie buku
autostrada przy niej lud pracujący
kurwy z grilla błoto ostrokrzew
kurwy polskie rumuńskie młode
ukraińskie kurwy w orzechu jemiole
krzewy jaglane bagno pale
żeberka w piwie węgiel krzew
flaki wygięte haki częstokół
kurwy w buku słowo krzew 

Jadło się świeci
złoto kadzidło w logach firmowych
obok tirów grilla wózków widłowych
lud pracujący na kolanach ciągnie
ten sygnał logo blado podchodzi 

Jadło przy drodze wysokie
Jadło na belce wyniesione w górę
Jadło ogromne wokół 

Jadło z gwoździami
historia transmisji tych białek
ja lud pracujący na kolanach ciągnę
transmisji oddany suwerennej żyle
pożywny na zapis

Morfiał zdaniowy 

selekcja w kasecie
video cyfra bomba mediowa 

poprawia katatoniczny dyskurs
naród ropa wiadomość 

morfiał medialny słowo w słowo
rozpada jak było 

kruszywo żywota twego
żywotem newsa staje się 

jesteś systemem newsa
ze straszną wadą genetyczną 

chorobą fundacją cyfrą
numerem wady 

materiał jest zapis w godzinę
kruszenia naszego 

ten materiał jest obóz
przesyłały o tym uprzednio 

traumatyczne agencje kolekcje
flagi rzezie stygmaty

Obóz genetyczny

wróżu katastrofalny
stary przyjacielu romantyku
parku miniatur sakralnych
przenosisz ślęczysz ślesz
stos kompostownika
morfemem palisz usta
w tobie zrodzonych
orędowników

nadmieniony w tlenie nadpalony
kodujesz obecność
skok spinu szatę graficzną
poliwers wielkiego szczeźnika
wiązkę słowników

wielki szczeźniku
palisz myśl na myśl
jesteś gravitas pełnym ziemi
usta plami twój syntetyk torfem
selekcja ścieżki szum
sukurs stroficzny na masę 

wróżu szczeźniku
mówiąc spokojnie szczerze
głosem syntetycznym wychodzę
z ciebie na prostą skruszoną
sztucznym życiem bo moim
zapominam katastrofę ci

fot. Marcin Spazierfot. Marcin SpazierKacper Bartczak – ur. 1972 r. Poeta, krytyk, tłumacz poezji, znawca literatury amerykańskiej. Autor pięciu tomów poezji. Najnowszy, „Wiersze organiczne” (Dom Literatury, Łódź 2015) był nominowany do nagród Silesius i Gdynia. Autor monografii o Johnie Ashberym (Peter Lang 2006) i zbioru esejów „Świat nie scalony” (Biuro Literackie, 2009), za który otrzymał nagrodę „Literatury na Świecie”. Stypendysta fundacji Fulbrighta i fundacji im. Tadeusza Kościuszki. Wykłada literaturę amerykańską na Uniwersytecie Łódzkim.