wiersze

Urszula Honek

wiersze dedykuję Uli Tes

wyjściowe ubrania

w nocy Agnieszka musiała znaleźć notes, dzwonić
do dawnych i obecnych przyjaciół. mówić: nie żyje, tłumaczyć
wszystkie okoliczności. drżała jej ręka czy głos?
spaliśmy snem ciężkim, jak nigdy – powiedziałam mężowi
nad ranem.
ale mogło być też tak:
w nocy oglądaliśmy „Berlin Alexanderplatz”,
a Agnieszka ubierała ją wtedy w szare, fioletowe, czarne.

majówka
jedziemy przez puste drogi, kulę się na zakrętach.
to nasza pierwsza wspólna wyprawa.
wśród młodych buków zauważam lisa.
czy też by go dostrzegła? a może patrzyłaby w granat nieba,
z którego lunął deszcz. albo jeszcze inaczej: kręciłaby gałką
i szukała stacji radiowej, lecz odpowiadałby jej tylko szum.

***
chcę myśleć o niej jak o żywej. na przykład o dniu,
gdy wychodziła z drogerii, a w reklamówce niosła żel do mycia ciała,
podpaski, patyczki do uszu. lewą ręką poprawiała okulary
przeciwsłoneczne w drewnianych oprawkach.
rzucała cień.

Urszula Honek – ur. 1987, autorka tomów poezji „Sporysz”, „Pod wezwaniem” i „Zimowanie” oraz zbioru opowiadań „Białe noce”. Laureatka Grand Prix Konkursu Poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego, Nagrody im. Adama Włodka i Nagrody im. Stanisława Barańczaka. Nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia. Pochodzi z Racławic koło Gorlic.

Urszula Honek