NA OKO: Dwie plaże 5 dni temu Trudno oprzeć się pokusie porównywania dwóch wydarzeń, które zakładały przeniesienie plaży do rzeczywistości artystycznej: weneckiego „Sun & Sea” i o 50 lat wcześniejszego happeningu „Kwarc”
PLENER: 32-16=16 26 dni temu Dlaczego nikt nigdy nie pyta, co drzewa zyskują, żyjąc z nami w mieście? Wszystko wskazuje na to, że właściwie nic. Takie życie to dla nich ciągła regeneracja
MÓJ KĄCIK: Świąteczna zaduma 26 dni temu Dziecko zaczęło półgębkiem śpiewać kolędy, co wbiło mnie w jeszcze większą zadumę. Szurając po zwiędłych liściach, wyobraziłem sobie, że gdyby dusza każdej istoty, która umiera, była widzialna, kroczylibyśmy nieustannie jakby w błękitnym deszczu idącym do góry
NA OKO: Przed potopem miesiąc temu Dość rzucić okiem na historię Biennale, aby nabrać wiary, że zniesie wszelkie przeciwności. To nie tylko największa w skali globalnej impreza artystyczna, lecz także najstarsza. Dosłownie – wieczna
NIE POPISUJ SIĘ: Rollercoaster miesiąc temu Też tak masz, że czujesz się, jakbyś przeżył wojnę? Ja tak właśnie teraz mam. Jestem zupełnie inną osobą niż kiedyś. Może mnie poznałeś wtedy, gdy byłam zabawna, i nie polubisz mnie teraz, gdy sama dla siebie stałam się rozczarowaniem
GADANIE: Królowe i poetki miesiąc temu „Dickinson” jest rodzajem obyczajowej komedii empatycznej, wymaga więc skrócenia dystansu, rozgoszczenia w ekscentrycznych obrazach. Te bywają rozczulającą zgrywą wokół wierszy, z którymi nie jest łatwo
PLENER: Kawał maszyny 2 miesiące temu Chwytam Hasselblada 500 c/m i naprawdę wiem, że mam go w dłoniach. Kawał maszyny. Czarna skrzynka pamięci chwili. Rejestrator czasu lotu po ziemi
GADANIE: Czarna dziura 2 miesiące temu Półprzezroczystość znaków i abstrakcja bogactwa, które materializuje się pod postacią homarów wyrzucanych na śmietnik i helikopterów traktowanych jak taksówki – to wszystko sprawia, że „Sukcesję” bardziej podgląda się niż ogląda
NIE POPISUJ SIĘ: BABA, trzoda i jej obora 3 miesiące temu Jeśli już mam się zestarzeć na tym łez padole, to tylko z godnością – jak prawdziwa BABA z krwi i kości. Już tłumaczę
NA OKO: Greta d’Arc 3 miesiące temu Zjawisko „cudownych dzieci” zdarza się głównie w muzyce, trochę w poezji, ale żeby w polityce? Jest tu jednak historyczny precedens. To 13-letnia wieśniaczka, analfabetka, która w XV wieku zmieniła losy toczącej się od dziesięcioleci wojny
LEPIEJ BYĆ NIE MOŻE: Czterdziestolatek 3 miesiące temu W środowiskach zbliżonych do teatralnych przez lata różni panowie i panie udawali starszych, niż są w rzeczywistości. Pożądanym tonem był ton, że jeden z drugą wszystko już wiedzieli, widzieli i nie z takim chlebem kopulowali u Grotowskiego
GADANIE: Euforia 4 miesiące temu Jest trochę tak, jakby ktoś rozpostarł nad „Euforią” lustro złego czarownika z „Królowej Śniegu” – piękno stale przeradza się w przykrość, a to, co straszne, występuje w wyostrzeniu
NA OKO: Patriarsze Prudy 4 miesiące temu Nawet Ai Wei Wei nie wpadłby na pomysł, żeby użyć pomnika III Międzynarodówki jako zwieńczenia nowobogackiego apartamentowca. Tu musiał wmieszać się Woland i jego diabelska kompania
PLENER: Żyłki 5 miesięcy temu Stoimy w górskich grubych butach – ci, co znają imiona roślin, teraz przysmażani w olejach rozmarynu. Nawet opuncje niby kwitną, ale w ich okolicy nie żyją wcale już pszczoły dla tych kwiatów
GADANIE: 26 godzin 5 miesięcy temu W „Too Old To Die Young” Nicolas Winding Refn wchodzi w buty teoretyka filmowego czasu; zwalnia narrację, używa czasu w sposób jak na amerykański serial zupełnie pionierski
JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (23) 6 miesięcy temu Od pierwszych zajęć kursu, widząc, że moje wysiłki i starania krawieckie SYSTEMOWO naznaczone są bezsensem, zajęłam się obserwacją zawiązującej się przy nauce wspólnoty
GADANIE: Pchły i pchełki 7 miesięcy temu „Fleabag” jest jedynym serialem, który w kwietniowo-majowym kotle krytyczno-telewizyjnego Twittera nie dał się przyćmić „Grze o tron”
NA OKO: Ostatnia Wieczerza na ceracie 7 miesięcy temu Kilka lat temu komplet reprodukcji dzieł van Gogha prezentowano na Stadionie Narodowym i tam rzecz była na miejscu. Pokaz reprodukcji Leonarda da Vinci w Muzeum Narodowym budzi kpiny, bo jest rozpaczliwą próbą wysforowania się przed szereg
