Maseczka z tukanem Weronika Murek Zoom to jednak bardziej życie na motywach życia i ludzie jak z zupy na kościach ludzi: większość instytucji postanowiła przejść z trybu działań pozorowanych w tryb sprawiania zajętości – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Czyli pewnie wielu z was Kaja Puto Dla jednych ukraińskość to trzon artystycznej działalności, dla drugich – szufladka, z której jako wolne ptaki chcą uciec. Czy w obliczu różnorodności tej diaspory można mówić o czymś takim jak jedna ukraińska kultura w Polsce?
Czas online Rozmowa z J. Drath, M. Zaródem, J. Staniszewskim Wszystko będzie tak samo, tylko jeszcze bardziej. Będziemy mieć jeszcze mniejszą kontrolę nad tym, co się dzieje – rozmowa z trójką nauczycieli o edukacji w czasach koronawirusa
Szczęśliwe są jedynie psy Rozmowa z Agnieszką Stamm i Markiem Krajewskim Zaledwie trzy czwarte ankietowanych odpowiedziało, że w ich życiu w ogóle zaszły jakieś zmiany. Wśród nich tylko trzy czwarte w jakiś sposób na nie reaguje. Pandemia nie dla wszystkich była rewolucją, część osób nie dostrzega większych tąpnięć w życiu codziennym – rozmowa z autorami projektu „Życie codzienne w czasach pandemii”
Praktyka rezygnacji Daniel Wisser Rezygnacja nie jest niczym nieprzyjemnym, nie jest wyrzeczeniem, wręcz przeciwnie, to największy luksus, jaki istnieje na ziemi. Daje nam coś, czego niepodobna kupić: czas, spokój, miłość i jasność – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Poprzęcka NA OKO: Imaginarium zarazy 2 miesiące temu Koronawirusy są bajecznie kolorowe. Szafiry, seledyny, róże, karminy, amaranty, oranże, błękity, szmaragdy – jak nigdy ekrany pulsują feerią barw. Telewizja dawno nie miała tak efektownej scenografii
Poprzęcka NA OKO: Imaginarium zarazy 2 miesiące temu Koronawirusy są bajecznie kolorowe. Szafiry, seledyny, róże, karminy, amaranty, oranże, błękity, szmaragdy – jak nigdy ekrany pulsują feerią barw. Telewizja dawno nie miała tak efektownej scenografii
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Niezwykłe dni 2 miesiące temu Wyszedłem z parku wprost na ulicę, aby zrobić zdjęcie opustoszałego, widmowego autobusu, niestety w środku siedzieli ludzie, zbyt liczni, abym mógł je w tym miejscu zreprodukować
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Niezwykłe dni 2 miesiące temu Wyszedłem z parku wprost na ulicę, aby zrobić zdjęcie opustoszałego, widmowego autobusu, niestety w środku siedzieli ludzie, zbyt liczni, abym mógł je w tym miejscu zreprodukować
Zajączkowska PLENER: Giń 2 miesiące temu Znowu idę na badanie krwi. I otrzymuję odpowiedź na pytanie: być albo nie być. Póki co: chyba być. To dzika borelioza właśnie mnie żre
Zajączkowska PLENER: Giń 2 miesiące temu Znowu idę na badanie krwi. I otrzymuję odpowiedź na pytanie: być albo nie być. Póki co: chyba być. To dzika borelioza właśnie mnie żre
Poprzęcka NA OKO: Dwie plaże 4 miesiące temu Trudno oprzeć się pokusie porównywania dwóch wydarzeń, które zakładały przeniesienie plaży do rzeczywistości artystycznej: weneckiego „Sun & Sea” i o 50 lat wcześniejszego happeningu „Kwarc”
Poprzęcka NA OKO: Dwie plaże 4 miesiące temu Trudno oprzeć się pokusie porównywania dwóch wydarzeń, które zakładały przeniesienie plaży do rzeczywistości artystycznej: weneckiego „Sun & Sea” i o 50 lat wcześniejszego happeningu „Kwarc”
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Nowe przygody 4 miesiące temu Mały kotek, którego wziąłem jakiś czas temu, rozsłodził mi się do nieprzytomności. Ani na chwilę nie przerywając pieszczot, zacząłem obmyślać sposoby wejścia między ludzi, ale tak, by w każdej chwili, uchyliwszy kapelusza, móc się oddalić
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Nowe przygody 4 miesiące temu Mały kotek, którego wziąłem jakiś czas temu, rozsłodził mi się do nieprzytomności. Ani na chwilę nie przerywając pieszczot, zacząłem obmyślać sposoby wejścia między ludzi, ale tak, by w każdej chwili, uchyliwszy kapelusza, móc się oddalić
Zajączkowska PLENER: 32-16=16 5 miesięcy temu Dlaczego nikt nigdy nie pyta, co drzewa zyskują, żyjąc z nami w mieście? Wszystko wskazuje na to, że właściwie nic. Takie życie to dla nich ciągła regeneracja
Zajączkowska PLENER: 32-16=16 5 miesięcy temu Dlaczego nikt nigdy nie pyta, co drzewa zyskują, żyjąc z nami w mieście? Wszystko wskazuje na to, że właściwie nic. Takie życie to dla nich ciągła regeneracja
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Świąteczna zaduma 5 miesięcy temu Dziecko zaczęło półgębkiem śpiewać kolędy, co wbiło mnie w jeszcze większą zadumę. Szurając po zwiędłych liściach, wyobraziłem sobie, że gdyby dusza każdej istoty, która umiera, była widzialna, kroczylibyśmy nieustannie jakby w błękitnym deszczu idącym do góry
Sieńczyk MÓJ KĄCIK: Świąteczna zaduma 5 miesięcy temu Dziecko zaczęło półgębkiem śpiewać kolędy, co wbiło mnie w jeszcze większą zadumę. Szurając po zwiędłych liściach, wyobraziłem sobie, że gdyby dusza każdej istoty, która umiera, była widzialna, kroczylibyśmy nieustannie jakby w błękitnym deszczu idącym do góry
Poprzęcka NA OKO: Przed potopem 5 miesięcy temu Dość rzucić okiem na historię Biennale, aby nabrać wiary, że zniesie wszelkie przeciwności. To nie tylko największa w skali globalnej impreza artystyczna, lecz także najstarsza. Dosłownie – wieczna
Poprzęcka NA OKO: Przed potopem 5 miesięcy temu Dość rzucić okiem na historię Biennale, aby nabrać wiary, że zniesie wszelkie przeciwności. To nie tylko największa w skali globalnej impreza artystyczna, lecz także najstarsza. Dosłownie – wieczna
Zajączkowska PLENER: Kawał maszyny 7 miesięcy temu Chwytam Hasselblada 500 c/m i naprawdę wiem, że mam go w dłoniach. Kawał maszyny. Czarna skrzynka pamięci chwili. Rejestrator czasu lotu po ziemi
Zajączkowska PLENER: Kawał maszyny 7 miesięcy temu Chwytam Hasselblada 500 c/m i naprawdę wiem, że mam go w dłoniach. Kawał maszyny. Czarna skrzynka pamięci chwili. Rejestrator czasu lotu po ziemi
Poprzęcka NA OKO: Greta d’Arc 7 miesięcy temu Zjawisko „cudownych dzieci” zdarza się głównie w muzyce, trochę w poezji, ale żeby w polityce? Jest tu jednak historyczny precedens. To 13-letnia wieśniaczka, analfabetka, która w XV wieku zmieniła losy toczącej się od dziesięcioleci wojny
Poprzęcka NA OKO: Greta d’Arc 7 miesięcy temu Zjawisko „cudownych dzieci” zdarza się głównie w muzyce, trochę w poezji, ale żeby w polityce? Jest tu jednak historyczny precedens. To 13-letnia wieśniaczka, analfabetka, która w XV wieku zmieniła losy toczącej się od dziesięcioleci wojny
Poprzęcka NA OKO: Patriarsze Prudy 9 miesięcy temu Nawet Ai Wei Wei nie wpadłby na pomysł, żeby użyć pomnika III Międzynarodówki jako zwieńczenia nowobogackiego apartamentowca. Tu musiał wmieszać się Woland i jego diabelska kompania
Poprzęcka NA OKO: Patriarsze Prudy 9 miesięcy temu Nawet Ai Wei Wei nie wpadłby na pomysł, żeby użyć pomnika III Międzynarodówki jako zwieńczenia nowobogackiego apartamentowca. Tu musiał wmieszać się Woland i jego diabelska kompania
Zajączkowska PLENER: Żyłki 9 miesięcy temu Stoimy w górskich grubych butach – ci, co znają imiona roślin, teraz przysmażani w olejach rozmarynu. Nawet opuncje niby kwitną, ale w ich okolicy nie żyją wcale już pszczoły dla tych kwiatów
Zajączkowska PLENER: Żyłki 9 miesięcy temu Stoimy w górskich grubych butach – ci, co znają imiona roślin, teraz przysmażani w olejach rozmarynu. Nawet opuncje niby kwitną, ale w ich okolicy nie żyją wcale już pszczoły dla tych kwiatów
Pochwała splątania Agata Sikora „W Polsce, czyli wszędzie” Edwina Bendyka to projekt bezczelny w swoim intelektualnym rozmachu, a zarazem przeprowadzony z niezwykłą skromnością
Kryzysowa koalicja Rozmowa z Marcinem Jasińskim, Justyną Makowską i Aleksandrą Szymańską „Głos Koalicji jest bodaj jedynym, który widzi wszystkie sektory, bo taka jest kultura samorządowa w swojej różnorodności” – w trzydziestolecie wyborów samorządowych rozmawiamy z przedstawicielami Koalicji Miast dla Kultury
330 kilometrów Piotr Paziński Od Świnoujścia do Helu (miasteczka) jest 330 kilometrów wybrzeża. Lepiej iść z zachodu na wschód, droga przyjemniej się układa, słońce dłużej grzeje w plecy, ucieka za ciebie, musisz odwrócić się, żeby je złapać, nim zatonie w siniejących falach
Chappelle zmartwychwstały Darek Arest Gdy był na szczycie popularności, zniknął na ponad dekadę tylko po to, by wrócić na swoich zasadach. Dave Chappelle znów jest na scenie, nadaje niczym jednoosobowa telewizja i jest fetowany jak powracający mesjasz
Patyki dla patyczaków Justyna Bargielska Megalomania niestety ma też mroczną stronę. Dzisiaj myślę, czy ta pandemia to nie moja wina. Moja i takich jak ja – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Witamy w Symulandii Olga Drenda Na poziomie codziennego doświadczenia najbardziej prawdopodobnym skutkiem pandemicznych wideokonferencji wydaje mi się ucieczka od spontaniczności – będziemy starali się zamieszkać w symulacji albo uwzględnić w realnej przestrzeni domu przestrzeń przyjazną webcamom
Jasna strona gniewu Rozmowa z Tomaszem Markiewką Mamy tendencję do lekceważenia systemowych, społecznych przyczyn gniewu. Jeśli ktoś czuje się źle w pracy, to od razu pojawia się pomysł, żeby doładować go pozytywną energią: czy to za pomocą lekarstw, czy też kursów coachingowych
Rozbiórka Grzegorz Bogdał Ubywa ludzi, którzy używają rękawiczek i płynów odkażających przy wejściu do sklepu, prawie nikt już nie zachowuje odstępów, klienci tłoczą się w kolejkach. Wpadniemy w pętlę, epidemiczny Dzień Świstaka – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Szesnaście wersów Michał R. Wiśniewski Historia jak zwykle powtarza się jako farsa – po pandemii COVID-19 przyszedł czas na wirusowego wirala #hot16challenge2
Dziennik Rambo Barbara Klicka Im bardziej siedzę tu sama, tym bardziej myślę o ludziach. Konkretnych, ale też – o zgrozo! – o ludności w ogóle. Najchętniej zobowiązałabym wszystkich, żeby raz dziennie meldowali się esemesem – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Wielka ramówka Aleksandra Boćkowska Nie ma już śladu po chaosie z marca, kiedy wszyscy odkurzyli niemrawe fanpejdże i nerwowo wrzucali wszystko, co mogli. Teraz instytucje kultury pracują jak redakcje – przewodnik po warszawskich wydarzeniach online
Wyblakłe widmo Jakub Majmurek Žižek nieustannie powtarzał w ostatnich latach za Frederickiem Jamesonem, że łatwiej nam jest sobie wyobrazić uderzenie meteorytu w Ziemię, kończące życie na całej planecie, niż konkretną, całościową, systemową alternatywę dla liberalnej demokracji i gospodarki rynkowej
Komora echa Julya Rabinowich Wciąż jestem spokojna. Moje życie tak często było stanem wyjątkowym, że teraz nie wydaje mi się osobliwe. W tych czasach będzie chodziło o długi oddech, o czułe formy kontaktu, o solidarność i wiarygodność – kolejny odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Koniec kwietnia roku pamiętnego Michał Cichy 22 stopnie, słońce. Trzeba zacząć od tego, że już jestem po. Żona zaczęła się źle czuć 14 marca. 16 marca zacząłem się źle czuć ja – pierwszy odcinek dzienników pisarzy i pisarek z czasu pandemii
Pięćset do jednego Rozmowa z Bożeną Keff Nie było symetrii. Prawda jest dużo bardziej bolesna i rozstrzygalna. W kulturze, która była i jest nasycona antysemickimi treściami i negatywną mitologią na temat Żydów, nie ma cudów
Nie bój się medyka Marta Falecka Próbuję sobie to jakoś tłumaczyć: że przewlekły stres może się w końcu przerodzić w agresję. Koronawirusa nie widać, a medyka owszem. Ale to właśnie pracownicy ochrony zdrowia wiedzą, jak uchronić siebie i resztę społeczeństwa – ciąg dalszy relacji pielęgniarki
Bezruch Ilona Wiśniewska Bezprecedensowe prawo ograniczające wolność obywateli Norwegii właśnie wchodzi w życie, a premier na konferencji prasowej proponuje, żeby w zamian poczytać kryminały i zagrać w planszówki
W ogonie Łukasz Najder Zasada dwumetrowego dystansu sprawia, że kolejka pandemiczna wygląda z boku jak skłócona od wieków familia, która czeka do kaplicy pogrzebowej albo domu weselnego
