Film | Dwutygodnik

Partnerzy

Wyróżnione artykuły

Sól ziemi

Sól ziemi

Jakub Socha

Tarantino nieustannie poszerza swój świat, chce go uczynić tak dużym, żeby przysłonił ten rzeczywisty. Ekrany obrastają tu wszystko, bohaterowie odgradzają się nimi od życia

Czego nie widać

Czego nie widać

Agnieszka Jakimiak

Nowohoryzontalni nowicjusze często przyjeżdżają do Wrocławia z przekonaniem, że czeka ich maraton filmowych arcydzieł. Szybko muszą dokonać rewizji oczekiwań – na Nowych Horyzontach pojęcie arcydzieła jest chybotliwym konstruktem

Rodzina człowiecza 2034

Rodzina człowiecza 2034

Serial „Rok za rokiem” przekonuje, że właściwym zagrożeniem nie jest koniec świata (w końcu nic po nim nie będzie), ale życie w świecie końca

POP-CORE: Gwiazdy muszą płonąć

POP-CORE: Gwiazdy muszą płonąć

Michał Walkiewicz

Filmy Kapadii to bajki o współczesnych superbohaterach, które układają się w nową, celebrycką mitologię

Wszyscy ludzie będą siostrami

Wszyscy ludzie będą siostrami

Klaudia Rachubińska

„Midsommar” to historia nie zemsty, ale wyzwolenia – i nie z nieudanego związku, ale z opresyjnego, patriarchalnego scenariusza

popularne
artykuły

1

Czy „Kler” przyniesie katharsis? Jakub Majmurek i ks. Andrzej Luter

2

Opukiwanie rzeczywistości Adam Kruk

3

Syn Polski Jakub Socha

4

Warstwy Jakub Socha

5

Harder, better, faster Adam Kruk

6

Wożąc się po mieście Jakub Socha

7

Uciekaj z miasteczka Jakub Socha

8

Plac zabaw Jakub Socha

9

Pogorzelisko Klara Cykorz

10

Renesans strachu Michał Walkiewicz

11

Poetka w ray-banach Jakub Socha

12

Bijące liczniki władzy Krzysztof Świrek

Krótkopis

F

@m_walkiewicz dla @dwutygodnik - kolejna odsłona cyklu "Pop-Core", tym razem o biografiach muzyków:… https://t.co/qH8oOkN23E

F

Klaudia Rachubińska, laureatka tegorocznego Konkursu im. K. Mętraka, o serialu "Czarnobyl" #czarnobyl @dwutygodnik https://t.co/vLP48bHiv3

F

Monika Talarczyk dla @dwutygodnik o Aleksandrze Fordzie: https://t.co/rkMYI3EmVl https://t.co/WFlhoNzZgi

F

@KubSocha dla @dwutygodnik o najnowszym filmie Pawła Borowskiego. "Ja teraz kłamię" to kino oryginalne i ekscentryc… https://t.co/Epej2JrprZ

F

RT @dwutygodnik: Numer 2019/259 https://t.co/mk1uc0CoYh

F

RT @dwutygodnik: Poptymista (Krzysztof Cieślik) https://t.co/GCyEB6UGXF

F

@JakubMajmurek o tym, dlaczego nasze kino nie podjęło tematu "kampanii wyborczej": https://t.co/kZMSHwzmzq

F

RT @dwutygodnik: Numer 2019/257 https://t.co/mhwcVOvPkW

F

@martabalaga rozmawia z Michałem Bielawskim o jego dokumencie "1989": https://t.co/upsl6ivfIL https://t.co/500my2jPYS

F

Dla @2t_film Darek Arest o filmie "Asako. Dzień i noc": https://t.co/eCnBU6gXXc https://t.co/8EYYgzTL3F

F

Iwona Kurz o filmie Tomasza Sekielskiego: https://t.co/YkNspCsoOd https://t.co/b9WdPjQ9J3

F

@KubSocha mocno narzeka na "Słodki koniec dnia": https://t.co/C9RTidt8Ae

Felietony

GADANIE: 26 godzin

W „Too Old To Die Young” Nicolas Winding Refn wchodzi w buty teoretyka filmowego czasu; zwalnia narrację, używa czasu w sposób jak na amerykański serial zupełnie pionierski

Cykorz

W „Too Old To Die Young” Nicolas Winding Refn wchodzi w buty teoretyka filmowego czasu; zwalnia narrację, używa czasu w sposób jak na amerykański serial zupełnie pionierski

GADANIE: Pchły i pchełki

2 miesiące temu

„Fleabag” jest jedynym serialem, który w kwietniowo-majowym kotle krytyczno-telewizyjnego Twittera nie dał się przyćmić „Grze o tron”

Cykorz

„Fleabag” jest jedynym serialem, który w kwietniowo-majowym kotle krytyczno-telewizyjnego Twittera nie dał się przyćmić „Grze o tron”

NIE POPISUJ SIĘ: Doda

3 miesiące temu

Z tą Dodą to nie jest tak łatwo. Nie zrobi kampanii na rzecz edukacji seksualnej, ale za to będzie świecić jakże wspaniałą postawą – nie ma nic złego w byciu obiektem seksualnym, jeśli tylko chcesz nim być

Freiheit

Z tą Dodą to nie jest tak łatwo. Nie zrobi kampanii na rzecz edukacji seksualnej, ale za to będzie świecić jakże wspaniałą postawą – nie ma nic złego w byciu obiektem seksualnym, jeśli tylko chcesz nim być

GADANIE: Ósme i zepsute

7 miesięcy temu

„Dynastia Romanowów” jest serialem rozregulowanych znaczeń; płynnie przechodzi z nonszalancji do moralizatorstwa. Trudno odróżnić tu ironię od przemocy

Cykorz

„Dynastia Romanowów” jest serialem rozregulowanych znaczeń; płynnie przechodzi z nonszalancji do moralizatorstwa. Trudno odróżnić tu ironię od przemocy

GADANIE:
Czarodziejskie pudło

10 miesięcy temu

Doktor Who jest nie tylko Panem Kleksem. Jest też Orlandem kroczącym przez epoki, jest złośliwą Mary Poppins, która przybywa licho wie skąd, dzierżąc parasolkę z papuzią główką i dywanikową torbę, większą w środku niż na zewnątrz

Cykorz

Doktor Who jest nie tylko Panem Kleksem. Jest też Orlandem kroczącym przez epoki, jest złośliwą Mary Poppins, która przybywa licho wie skąd, dzierżąc parasolkę z papuzią główką i dywanikową torbę, większą w środku niż na zewnątrz

GADANIE:
Ciepło, zimno, prawie noc

11 miesięcy temu

Może się człowiekowi-kobiecie od tego wszystkiego zrobić niedobrze. Ale może ta nuda, emocjonalna mielonka, międlenie, oddają fizyczny ciężar „historii przemocy” – o „Ostrych przedmiotach” i „Opowieściach podręcznej”

Cykorz

Może się człowiekowi-kobiecie od tego wszystkiego zrobić niedobrze. Ale może ta nuda, emocjonalna mielonka, międlenie, oddają fizyczny ciężar „historii przemocy” – o „Ostrych przedmiotach” i „Opowieściach podręcznej”

GADANIE:
Coś się kończy, coś się zaczyna

rok temu

Serial telewizyjny ma uwodzenie wpisane w samą zasadę kontynuowania opowieści, ale seriale oglądane długo nabierają parazwiązkowego ciężaru. Nie chciałam się rozstać z „Amerykanami”

Cykorz

Serial telewizyjny ma uwodzenie wpisane w samą zasadę kontynuowania opowieści, ale seriale oglądane długo nabierają parazwiązkowego ciężaru. Nie chciałam się rozstać z „Amerykanami”

GADANIE:
Niepokalane poczęcie

rok temu

Nie ma telenoweli i oper mydlanych bez gadania, to gatunki, które gadanie generują i z gadania wyrastają. Ktoś kradnie z laboratorium spermę, ktoś ucieka łodzią podwodną – ale głównym tworzywem gatunku jest rozmowa

Cykorz

Nie ma telenoweli i oper mydlanych bez gadania, to gatunki, które gadanie generują i z gadania wyrastają. Ktoś kradnie z laboratorium spermę, ktoś ucieka łodzią podwodną – ale głównym tworzywem gatunku jest rozmowa

RecenzjePrzegląd recenzji

Pozostałe

Matka ognia

Rozmowa z Albertiną Carri

Ważne jest, by przesuwać dyskusję z rejonów łóżka w stronę salonu i pytać, kto może w nim zasiadać i kto rości sobie prawo, by o tym decydować – mówi głośna argentyńska reżyserka, której retrospektywa twórczości odbyła się w trakcie tegorocznych Nowych Horyzontów

Bezkrólewie

W nowym „Królu Lwie” zwierzęta ciągle gadają, ale trochę jakby miały zadrutowane szczęki. Efekt przypomina czasem te bezdennie smutne cyrkowe widowiska, w których niedźwiedzie grają w karty i siadają na krzesłach

Wajda i muzeum

W Krakowie można oglądać monograficzną wystawę poświęconą Andrzejowi Wajdzie. Udowadnia ona, że kino Wajdy – ironiczne, dialektyczne, przeprowadzające nas na drugą stronę narodowych fantazmatów – jest dziś, w dobie kapłanów polskich mitów, ciągle ważne i potrzebne

Bączek

„Ja teraz kłamię” powstawało z bólem, przez długie lata, ale Borowski dopiął swego – zrobił film po swojemu, tak jak chciał. Inny od wszystkiego, co się kręci nad Wisłą

Milczenie Forda

Milczenie Forda

Monika Talarczyk

„Ford. Reżyser” to napisana z pasją opowieść o „mężczyźnie, w którego żyłach płynęła zamiast krwi zimna woda”, z udziałem pierwszoplanowych aktorów historii polskiego filmu. Tę książkę ogląda się jak biopic!

BRAK DYSCYPLINY: Z biegiem strumienia

BRAK DYSCYPLINY:
Z biegiem strumienia

Marcin Stachowicz

Kolejne rewolucje techniczne – kamery wideo, VHS-y, DVD, internet, platformy streamingowe – dogłębnie przeorały uświęconą przestrzeń sali kinowej, „kinematograficznym” czyniąc także to, co nie daje się sprowadzić do samych właściwości aparatury i miejsca

To jest (prawdziwa) opowieść

To jest (prawdziwa) opowieść

Klaudia Rachubińska

Twórcy „Czarnobyla” nie twierdzą, że przedstawiają prawdziwą historię. Nie muszą. Zamiast tego zadają pytanie o „cenę kłamstw” i o ryzyko związane z zastępowaniem prawdy opowieściami

Stara baśń

Bartosz Żurawiecki

Z „Krwi Boga” wyciągam jeden wniosek: wiara stała się dzisiaj sprawą bardziej intymną i bardziej wstydliwą niż seks. Nikt więc nie umie – albo nie ma śmiałości – powiedzieć o niej nic konkretnego

POP-CORE: Show Must Go On?

POP-CORE: Show Must Go On?

Michał Walkiewicz

W kinach rządzą dziś komiksowi superbohaterowie oraz odkrywane na nowo legendy muzyki. Obydwie grupy mają sporo wspólnego: poza zamiłowaniem do pstrokatych strojów oraz półboskim statusem w popkulturze łączy je marketingowy potencjał

Miczura, Adamus i Rączka

Miczura, Adamus i Rączka

Justyna Sobolewska

Zespół filmowy Miczura był primaaprilisowym żartem Kornela Filipowicza, Tadeusza i Stanisława Różewiczów. Kornel z Tadeuszem pisali scenariusze, Stanisław reżyserował

Tajemnica ruchu

Tajemnica ruchu

Michał Danielewicz

Aleksander Ford naprawdę nazywa się Aleksander Ford, ale na świat przychodzi jako Mosze Lifszyc. Prawda dokumentów zaczyna się w tym punkcie rozjeżdżać: przyszły reżyser urodził się w 1907 albo 1908 roku

Zbiorowy stan wrzenia

Zbiorowy stan wrzenia

Rozmowa z Michałem Bielawskim

Czas w naszej polityce jest tak gorący, że ciągle zmienia się kontekst rozmów o moim filmie. Chciałbym jednak, żeby za kilka lat nie było już tak gorąco. Chciałbym wreszcie odetchnąć z ulgą – rozmowa z reżyserem dokumentu „1989”

Wybory nieprzedstawione

Wybory nieprzedstawione

Jeśli filmowcy znad Wisły kierowali kamerę na wyborczą walkę, to na ogół po to, by powiedzieć widzom, że od polityki najlepiej trzymać się z daleka. Kino nie tylko przegapiło fascynujący temat, ale też zawiodło polską sferę publiczną

Fajer i fajerwerki

Fajer i fajerwerki

Ona jest skromna, cicha i zamknięta w sobie, on pewny siebie, nonszalancki i tak spontaniczny, że pewnego dnia wychodzi kupić buty i już nie wraca. „Asako. Dzień i noc” to ironiczna love story, która zamienia się w dziwnie pogodną opowieść o rozczarowaniu

Mankamenty

Ktoś wstrzykuje sobie wywrotkę botoksu, ktoś pilotuje uzbrojone w bomby drony. Kryzys antropocenu i kryzys demokracji, kryzys zaufania i energetyczny. Wszystko to czeka w domu i za oknem. I siłą rzeczy wdziera się do współczesnego dokumentu

Zmiana warty

Michał Walkiewicz

Poprzednie edycje festiwalu w Cannes stały pod znakiem przepracowywania europejskich traum. Tegoroczna odbyła się w momencie, gdy rzeczywistość odstawiła reżyserski peleton na kilka długości

Pogorzelisko

Twórcom „Gry o tron” pomylił się rozmach z batalistyką. Serialowość czerpie siłę z miejsca i czasu na szczegół – miłość widzów rodzi się z rzeczy małych. Kiedy tego zabraknie, wielowątkowość okazuje się pozorna, zamienia się w obrzydliwe smoothie, kulę brunatnej plasteliny

Poetka w ray-banach

Poetka w ray-banach

Do napisania scenariusza „Słodkiego końca dnia” reżyser zaprosił pisarza Szczepana Twardocha – znanego powszechnie króla stylu. Spotkania tych dwóch estetów materia filmowa zwyczajnie nie wytrzymała, powstało dzieło co najwyżej śmieszne, wysławiające wolność i równocześnie pragnące się wszystkim podobać

Nawigacja główna - wersja mobilna

Archiwum numerów