Film | Dwutygodnik

Partnerzy

Wyróżnione artykuły

Niedźwiedzie

Niedźwiedzie

Jakub Socha

W „Prześwietleniu”, najnowszym filmie Cristiana Mungiu, tak naprawdę nie ma żadnych zwycięzców, ci, co mogą, po prostu wyjadą na Zachód, reszta wróci do domów

Maszyna do zabijania

Maszyna do zabijania

Rozmowa z Laurą Poitras

Nikomu nie narzucam swojego zdania, mogę mówić tylko za siebie, ale w moim przypadku jest tak, że granica pomiędzy sztuką a aktywizmem jest szczególnie cienka – mówi znakomita dokumentalistka, autorka nagrodzonego Złotym Lwem w Wenecji filmu „Całe to piękno i krew”

Niebezpieczna przestrzeń

Niebezpieczna przestrzeń

Bartosz Żurawiecki

Czy Ozona można uznać za spadkobiercę Fassbindera, skoro tak chętnie do niego nawiązuje, ostatnio w „Peterze von Kant”? Jeśli wziąć pod uwagę queerowe tematy i ukazywanie napięć między dominacją a uległością, to owszem. Ale Fassbinder był ciężki, surowy, śmiertelnie poważny. Tymczasem Ozon jest lekki, francuski, frywolny

Ani żadnej rzeczy

Ani żadnej rzeczy

Agnieszka Jakimiak

„Awantura” i „Rój” zajmują się emocjami, do których wstyd się przyznać i które lepiej trzymać w ukryciu. To także dwie opowieści o obsesji, uruchamiającej ciąg niefortunnych zdarzeń i tragicznych uwikłań

Zakalce i koszmary

Zakalce i koszmary

Aster opowiada w wywiadach, że utożsamia się z bohaterem, więc można powiedzieć, że rozdrapuje swoją ranę, pławi się w solipsyzmie, przewala na własnej kozetce. Sam w sobie widzi Hioba. „Bo się boi” to film nieznośny i przyciężkawy, ale intrygujący

Felietony

Dorota Masłowska

PRALNIE CZASU

Definiowałabym „patofilm” jako twór filmopodobny z cynicznie obniżoną jakością artystyczną. Wszystkie jego części składowe dążą nie ku najwyższej, lecz ku najniższej możliwej wytrzymywalnej jakości

Dorota Masłowska

Masłowska

Definiowałabym „patofilm” jako twór filmopodobny z cynicznie obniżoną jakością artystyczną. Wszystkie jego części składowe dążą nie ku najwyższej, lecz ku najniższej możliwej wytrzymywalnej jakości

Dorota Masłowska

SZUMNY, TRZYMAJĄCY W NAPIĘCIU

Na nihilistyczny magnetyzm „Sukcesji” składa się wiele rzeczy. Jest to wybitny pop, wielopłaszczyznowy, wielokrotnie złożony, miażdżący standardy politycznej poprawności, błyskotliwy, zły

Dorota Masłowska

Masłowska

Na nihilistyczny magnetyzm „Sukcesji” składa się wiele rzeczy. Jest to wybitny pop, wielopłaszczyznowy, wielokrotnie złożony, miażdżący standardy politycznej poprawności, błyskotliwy, zły

Dorota Masłowska

W DZIKOŚCI (1)

Coś, co wyobrażałam sobie jako relaksujący spacer po Bieszczadach z patrzeniem na piękne widoki i robieniem zdjęć na Instagrama, którego nie mam, okazuje się niemającym końca kardio, turbo z Ewą Chodakowską w kolczastych opuncjach

Dorota Masłowska

Masłowska

Coś, co wyobrażałam sobie jako relaksujący spacer po Bieszczadach z patrzeniem na piękne widoki i robieniem zdjęć na Instagrama, którego nie mam, okazuje się niemającym końca kardio, turbo z Ewą Chodakowską w kolczastych opuncjach

Dorota Masłowska

MOJE ŻYCIE Z MORZEM (2)

My nieszczęsne bidusy, zwyrodniałe dzieci biegnące za igraszką, plastikowym latawcem, stare niepocieszone, wiecznie głodne głuptasy. Czy zdążymy jeszcze być inni przed końcem? Choćby tylko na chwilę

Dorota Masłowska

Masłowska

My nieszczęsne bidusy, zwyrodniałe dzieci biegnące za igraszką, plastikowym latawcem, stare niepocieszone, wiecznie głodne głuptasy. Czy zdążymy jeszcze być inni przed końcem? Choćby tylko na chwilę

Dorota Masłowska

MOJE ŻYCIE Z MORZEM (1)

To było totalne przenikanie: zanurzałam się i wynurzałam, tonęłam i ratowałam się, morze wlewało mi się do nosa i oczu, sikałam do morza i piłam morze

Dorota Masłowska

Masłowska

To było totalne przenikanie: zanurzałam się i wynurzałam, tonęłam i ratowałam się, morze wlewało mi się do nosa i oczu, sikałam do morza i piłam morze

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU: Ja i las

Las mi się opiera. Las, długo niepraktykowany, popadł we mnie w całkowitą niewyrażalność, bezsłowie. Nienazwana, pozostaje sprawa lasu w zawieszeniu

Dorota Masłowska

Masłowska

Las mi się opiera. Las, długo niepraktykowany, popadł we mnie w całkowitą niewyrażalność, bezsłowie. Nienazwana, pozostaje sprawa lasu w zawieszeniu

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (27)

Oto wizja świata, w której wszystko się zgadza, bo wszystko to wszystko. Wulgarni agresorzy to geje, geje to pedofile, zaś wszyscy razem opłacani są przez Gugl i Michaelsoft

Dorota Masłowska

Masłowska

Oto wizja świata, w której wszystko się zgadza, bo wszystko to wszystko. Wulgarni agresorzy to geje, geje to pedofile, zaś wszyscy razem opłacani są przez Gugl i Michaelsoft

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU(26): hot@16challenge

To radosny zbiorowy gwałt na gatunku, ratunku! Z udręczonego łona hotchallengu gramolą się kolejne mutanty, rarogi, człekozwierzoupiory

Dorota Masłowska

Masłowska

To radosny zbiorowy gwałt na gatunku, ratunku! Z udręczonego łona hotchallengu gramolą się kolejne mutanty, rarogi, człekozwierzoupiory

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (25): Maska

Jechałam rowerem przez wygaszoną, zombiczną Warszawę jak przez sen, każdy człowiek miał zasłoniętą twarz, każdy. W masie to mnie przechodziło nagłym dreszczem: nie sądziłam, że coś takiego jak „każdy” istnieje

Dorota Masłowska

Masłowska

Jechałam rowerem przez wygaszoną, zombiczną Warszawę jak przez sen, każdy człowiek miał zasłoniętą twarz, każdy. W masie to mnie przechodziło nagłym dreszczem: nie sądziłam, że coś takiego jak „każdy” istnieje

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (24): Problemy

Dziwaczny szmer własnego zdezorganizowanego istnienia, dziwaczny szmer nieczynnego świata, niepokojąco jest go tak po prostu usłyszeć. A jednak coś mi mówi, że to jest właśnie trudny, ekscentryczny dar tego czasu

Dorota Masłowska

Masłowska

Dziwaczny szmer własnego zdezorganizowanego istnienia, dziwaczny szmer nieczynnego świata, niepokojąco jest go tak po prostu usłyszeć. A jednak coś mi mówi, że to jest właśnie trudny, ekscentryczny dar tego czasu

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (23)

Od pierwszych zajęć kursu, widząc, że moje wysiłki i starania krawieckie SYSTEMOWO naznaczone są bezsensem, zajęłam się obserwacją zawiązującej się przy nauce wspólnoty

Dorota Masłowska

Masłowska

Od pierwszych zajęć kursu, widząc, że moje wysiłki i starania krawieckie SYSTEMOWO naznaczone są bezsensem, zajęłam się obserwacją zawiązującej się przy nauce wspólnoty

Dorota Masłowska

JAK PRZEJĄĆ KONTROLĘ NAD ŚWIATEM, NIE WYCHODZĄC Z DOMU (22)

Poczta Polska zdaje mi się jakąś schulzowską fantasmagorią. Składem podrób podróbek i kopii kopii. Szpitalem tandetnych rzeczy, które naśladując krzykliwe konwencje estetyczne transformacji, przywołują jakieś niegdysiejsze śniegi, nieaktualne sławy i chwały, krzywe Jezusy i niedźwiedzie Wojtki

Dorota Masłowska

Masłowska

Poczta Polska zdaje mi się jakąś schulzowską fantasmagorią. Składem podrób podróbek i kopii kopii. Szpitalem tandetnych rzeczy, które naśladując krzykliwe konwencje estetyczne transformacji, przywołują jakieś niegdysiejsze śniegi, nieaktualne sławy i chwały, krzywe Jezusy i niedźwiedzie Wojtki

RecenzjePrzegląd recenzji

Pozostałe

Zwiąż mnie

„Nierozłącznym” brakuje energii: etycznej prowokacji widza, gry z oczekiwaniami, zmiany perspektyw. Chciałoby się, aby postaci mogły podpuszczać widownię tak, jak robią to między sobą

A24 się nie boi

A24 się nie boi

Film „Bo się boi” pokazuje, że sztuka filmowa wciąż żyje i szuka. Można wysuwać wobec studia A24 wiele krytycznych argumentów, ale należy im się szacunek za to, że nie boją się angażować w takie projekty

Nigdy sobie nie ufam

Nigdy sobie nie ufam

Rozmowa z Michelangelo Frammartinem

Kręcę w miejscach, w których nigdy nie powstał żaden film, ale potem od razu zjeżdżają się tam inni. Czuję się wtedy jak specjalista ds. lokacji, któremu nikt nie zapłacił – rozmowa z niezwykłym włoskim filmowcem, którego film „Pod ziemią” właśnie wszedł do kin

Fatamorgana

„Air” Bena Afflecka jest w gruncie rzeczy reklamą marki; reklamą, od której trudno oderwać oczy. Nudne negocjacje scenarzysta Alex Convery zamienia raz w film akcji, raz w buddy movie

Piękne widoki

Człowiek jest zagadką, nigdy nie poznamy do końca jego motywacji, mówił Michelangello Antonioni. Reżyser „Sundown”, Michel Franco, bawi się tą myślą

Lubię tę robotę

Lubię tę robotę

Problem dzisiejszej krytyki często bierze się z rojeń o możliwości dotarcia do niepraktykujących, wzniecenia dyskusji na szeroką skalę

7829 km od Rymawskiej Soboty

7829 km od Rymawskiej Soboty

Gdybyśmy chcieli poszukać filmowca, który podjął się poruszenia tematu pandemii w słowackich realiach i uchwycił jej skutki, znaleźlibyśmy tylko jednego. Byłby nim Peter Pavlík – debiutujący w roli reżysera zawodowy montażysta i pracownik komercyjnej stacji telewizyjnej

Grzyby i ludzie

Grzyby i ludzie

Marcin Stachowicz

w „The Last of Us” strach przed niesamowitym ustępuje w wielu miejscach głębokiej fascynacji. Skoro grzyb jest influencerem, może być też sprawnym nauczycielem innych sposobów przetrwania

Imperium i nadmorskie miasteczko

Imperium i nadmorskie miasteczko

Karolina Kosińska

O czym właściwie Sam Mendes zrobił swój najnowszy film? To chyba stanowi zasadniczą zagadkę, którą muszą odgadnąć widzowie. Jest duże niebezpieczeństwo, że dojdą do podobnego wniosku co ja: „Imperium światła” jest o tak wielu rzeczach, że ostatecznie nie mówi nic o żadnej z nich

Nie możesz się bać

Nie możesz się bać

Rozmowa z Katarzyną Rosłaniec

To, że chciałabym robić filmy, wymyśliłam sobie jeszcze pod koniec studiów, a studiowałam ekonomię (śmiech). Potem zakochałam się w scenarzyście – opowiada autorka „Jeziora Słonego”, które w piątek trafi do polskich kin

Z punktu widzenia żydowskiego kelnera

Z punktu widzenia żydowskiego kelnera

„Filip” jest rzadkim w polskim kinie historycznym przykładem opowieści, która wychodzi nie od od „sprawy” czy wielkiej historycznej narracji, lecz od konkretnego bohatera i jego osobistych dylematów

Prawda ekranu, prawda muzyki

Prawda ekranu, prawda muzyki

Jeszcze zanim „Tár” wszedł na ekrany polskich kin, wzbudził sporo kontrowersji. Równocześnie chwalono jego wysoki poziom wiarygodności. O filmie Todda Fielda mówią polskie dyrygentki i wiolonczelistki

Dosadność

Agnieszka Jakimiak

Film „Holy Spider” opiera się na silnym kontraście między spotęgowanymi do granic wytrzymałości obrazami cierpienia w przepełnionej mizoginią kulturze a społecznym przyzwoleniem na nienawiść wobec kobiet

Sztukmistrz z Brooklynu

Sztukmistrz z Brooklynu

Marcin Stachowicz

„Pokazać kruchą nadzieję” – to być może najlepsza definicja autorskiego projektu Darrena Aronofsky’ego. „Wieloryb” to w jego dorobku film najmocniej chrystusowy, ale też w jakimś sensie najbardziej troskliwy i empatyczny

Za daleko

Michał Walkiewicz

Granica pomiędzy naiwnym dzieckiem a małym mędrcem (lub, jak kto woli, pomiędzy prostotą a banałem) jest w kinie ledwie zauważalna. Dhont balansuje na niej przez cały film

Ostatnie wakacje

Ostatnie wakacje

Pracując na niedopowiedzeniach, Wells tworzy w „Aftersun” podskórne napięcie. Bo przecież od początku wiadomo, że nie jest to po prostu opowieść o wakacjach

Ich dom w mocy snu

Ich dom w mocy snu

Historia lubi się powtarzać, także historia kina. „Skinamarink” to kolejny, po „Blair Witch Project” i „Paranormal Activity”, niskobudżetowy, zrobiony z niczego horror, który stał się kulturowym fenomenem

Ludzie za mgłą

Bartosz Żurawiecki

Filmy kinofilskie przeważnie są imitacją, która bawi głównie fanów czerpiących radochę z rozszyfrowania aluzji i odwołań. Przyjemność obcowania z „Podejrzaną” Park Chan-wooka jest jednak dużo głębsza

Nawigacja główna - wersja mobilna

Archiwum numerów