Muzyka | Dwutygodnik

Partnerzy

Wyróżnione artykuły

Znowu Donguralesko

Znowu Donguralesko

Piotr Szwed

Człowiek, który interesuje Gurala szczególnie, najważniejszy bohater jego utworów, Polakiem został wczoraj, przedwczoraj wynalazł koło, a przed miesiącem dotarł do Europy, wcześniej zasiedlał Afrykę i Azję

Kształt hałasu, który nadchodzi

Kształt hałasu, który nadchodzi

Dominantą twórczą katowickiego Ciśnienia wydaje się jej brak. Kiedy zaczynamy słuchać, nie wiemy, gdzie skończymy. Ale pewnie gdzieś daleko w kosmosie

Marzenie Adeli

Marzenie Adeli

Bartosz Nowicki

Czego tu nie ma? Z pewnością nudy, konwencji i ograniczenia regułami. W okolicznościach obopólnego zaufania i intuicyjnego zrozumienia Współgłosy są w stanie odnaleźć swobodę twórczą w każdej estetyce i przefiltrować ją przez swój temperament

To wszystko tam jest

To wszystko tam jest

Rozmowa z Lankum

Ludzie często mówią, że muzyka irlandzka jest mroczna, a ona po prostu potrafi oddać całą skalę naszych emocji, opisać każde nasze doświadczenie. Nie skupia się jakoś szczególnie na ciemnej stronie naszej egzystencji, ale nie jest na nią głucha

Puszcza Biała. Wakacje z duszami

Puszcza Biała. Wakacje z duszami

Remek Mazur-Hanaj

Kurpie Białe to jeden z najmniej znanych regionów w Polsce. I najmniej samoświadomych. A może jego niełatwa do uchwycenia tożsamość ma w sobie coś z błąkającej się duszy?

Felietony

NIE POPISUJ SIĘ: Gdzie diabeł nie może, cz. 2

Z niechęcią wracam do tych dwóch zimowych miesięcy w Gnieźnie, ale chcę o nich napisać. Przypomniałam sobie wtedy, dlaczego będąc nastolatką, nienawidziłam tego miasta i marzyłam tylko o wyjeździe do większego

Freiheit

Z niechęcią wracam do tych dwóch zimowych miesięcy w Gnieźnie, ale chcę o nich napisać. Przypomniałam sobie wtedy, dlaczego będąc nastolatką, nienawidziłam tego miasta i marzyłam tylko o wyjeździe do większego

NIE POPISUJ SIĘ: Gdzie diabeł nie może, cz. 1

W ubiegłym roku zagraliśmy około siedmiu koncertów na imprezach pożegnalnych kilku miejscówek. Wszystkie one zamykały się ze względu na koszty, czasami wypalenie osób prowadzących. Najczęściej jednak w opowiadaniu o powodach końca pojawiał się DEVIL OPER

Freiheit

W ubiegłym roku zagraliśmy około siedmiu koncertów na imprezach pożegnalnych kilku miejscówek. Wszystkie one zamykały się ze względu na koszty, czasami wypalenie osób prowadzących. Najczęściej jednak w opowiadaniu o powodach końca pojawiał się DEVIL OPER

NIE POPISUJ SIĘ: Kindness

Widocznie potrzebowałam, żeby mnie trochę odwiedziły różne duchy. Być może potrzebowałam wpuścić trochę sił do mojego życia

Freiheit

Widocznie potrzebowałam, żeby mnie trochę odwiedziły różne duchy. Być może potrzebowałam wpuścić trochę sił do mojego życia

NIE POPISUJ SIĘ: Konie są tępe

Po prostu opowiem wam o moich niechwalebnych pomysłach na TikToka, o tym, jak nie nadążam, jak płaczę po nocach nad sobą z powodu tak błahej sprawy

Freiheit

Po prostu opowiem wam o moich niechwalebnych pomysłach na TikToka, o tym, jak nie nadążam, jak płaczę po nocach nad sobą z powodu tak błahej sprawy

Maria Poprzęcka

NA OKO: Śpij piesku, śpij

Na naszych oczach formuje się nowy obyczaj, który można zbyć drwiną z jakże niemęskich łez po śmierci kota. Zwierzęcy cmentarz okazuje się enklawą wolną od kodów funeralnych zachowań

Maria Poprzęcka

Poprzęcka

Na naszych oczach formuje się nowy obyczaj, który można zbyć drwiną z jakże niemęskich łez po śmierci kota. Zwierzęcy cmentarz okazuje się enklawą wolną od kodów funeralnych zachowań

Maria Poprzęcka

NA OKO: Ona krzyczy

Jest niczym współczesna personifikacja wolnościowej walki, niczym posąg, ale posąg żywy. Posągi mogły tylko otwierać usta. Ona krzyczy

Maria Poprzęcka

Poprzęcka

Jest niczym współczesna personifikacja wolnościowej walki, niczym posąg, ale posąg żywy. Posągi mogły tylko otwierać usta. Ona krzyczy

NIE POPISUJ SIĘ: Zakazane raperstwo

Bałam się pisać o Tonciu. Nie, nie dlatego, że ktoś mi zarzuci później, że romantyzuję uzależnienie lub promuję ćpuństwo

Freiheit

Bałam się pisać o Tonciu. Nie, nie dlatego, że ktoś mi zarzuci później, że romantyzuję uzależnienie lub promuję ćpuństwo

Maria Poprzęcka

NA OKO: Wieczór Trzech Króli albo co chcecie

Na upojone łatwym zwycięstwem gromady skandujące: USA, USA! patrzyli z portretów Ojcowie Założyciele amerykańskiego państwa i twórcy jego ustroju. Spoglądali nie na obcych wrogów, lecz na swoich mieniących się patriotami białych potomków

Maria Poprzęcka

Poprzęcka

Na upojone łatwym zwycięstwem gromady skandujące: USA, USA! patrzyli z portretów Ojcowie Założyciele amerykańskiego państwa i twórcy jego ustroju. Spoglądali nie na obcych wrogów, lecz na swoich mieniących się patriotami białych potomków

NIE POPISUJ SIĘ: Pielgrzymka na Zeta Reticuli

Chciałam napisać ten tekst o artyście Komendarku także po to, by ktoś, kto jeszcze nie zna tego „kosmity”, odpalił sobie tę studnię bez dna, którą jest jego twórczość, zajrzał do niej i użył jako odtrutki na życie doczesne

Freiheit

Chciałam napisać ten tekst o artyście Komendarku także po to, by ktoś, kto jeszcze nie zna tego „kosmity”, odpalił sobie tę studnię bez dna, którą jest jego twórczość, zajrzał do niej i użył jako odtrutki na życie doczesne

Maria Poprzęcka

NA OKO: Kartony

Dowodem spontaniczności zgromadzeń jest niemal zupełny brak typowego pochodowego rekwizytorium: flag, transparentów, banerów. Są kartony. Z recyklingu, po opakowaniach wszystkiego – od sprzętu AGD po pizzę. Własnego wyrobu i pomysłu, nabite na byle jakie patyki

Maria Poprzęcka

Poprzęcka

Dowodem spontaniczności zgromadzeń jest niemal zupełny brak typowego pochodowego rekwizytorium: flag, transparentów, banerów. Są kartony. Z recyklingu, po opakowaniach wszystkiego – od sprzętu AGD po pizzę. Własnego wyrobu i pomysłu, nabite na byle jakie patyki

Maria Poprzęcka

NA OKO: Kamienowanie

Cattelan przedstawił Jana Pawła II powalonego przez wielki meteoryt, cierpiącego, lecz mocno trzymającego krzyż. Jak Szczepan do końca wiernego Jezusowi. Kalina, stawiając papieża i każąc mu rzucać kamieniem, męczennika zamienił w oprawcę

Maria Poprzęcka

Poprzęcka

Cattelan przedstawił Jana Pawła II powalonego przez wielki meteoryt, cierpiącego, lecz mocno trzymającego krzyż. Jak Szczepan do końca wiernego Jezusowi. Kalina, stawiając papieża i każąc mu rzucać kamieniem, męczennika zamienił w oprawcę

NIE POPISUJ SIĘ: Dziewczynka, Kobieta, Artystka

„Podobno jesteś wielką fanką Ewy Demarczyk. Nie mogłabyś tak jak ona, jak dama?” – pyta Dziewczynkę dziennikarz muzyczny. No właśnie. Przestańcie mieszać szambo z perfumerią. Zamówcie tekst u Rafała Księżyka.

Freiheit

„Podobno jesteś wielką fanką Ewy Demarczyk. Nie mogłabyś tak jak ona, jak dama?” – pyta Dziewczynkę dziennikarz muzyczny. No właśnie. Przestańcie mieszać szambo z perfumerią. Zamówcie tekst u Rafała Księżyka.

RecenzjePrzegląd recenzji

Pozostałe

Dlaczego Sinéad O’Connor

Dlaczego Sinéad O’Connor

Kazimiera Szczuka

Allyson McCabe, autorce książki „Dlaczego warto rozmawiać o Sinéad O’Connor”, zależy na tym, aby desperacka, by nie powiedzieć wariacka, odwaga irlandzkiej dziewczyny obdarzonej najpiękniejszym na świecie głosem nie poszła na zmarnowanie

Fałszywy rap, prawdziwy hajs

Fałszywy rap, prawdziwy hajs

Magdalena Koryntczyk

Nie mam za złe twórcom „Całego tego rapu”, że interesują ich zasady rządzące procesami rynkowymi, uroboros podaży i popytu. Ta fascynacja przezierająca spod zmontowanych materiałów mogłaby jednak, zmieniona w krytyczny namysł, posłużyć zbudowaniu zupełnie innej, gorzkiej opowieści

Ambient jako schronienie

Ambient jako schronienie

Rozmowa z Ihorem Jalivćem

W Ukrainie wydaje się teraz mnóstwo muzyki. Nawołuje ona do działania – do walki, do trwania, do obrony kraju. To wszystko wspaniałe, ale chciałem dać słuchaczom coś, przy czym mogliby się zatopić w myślach, przywołać przyjemne wspomnienia, po prostu się odprężyć

Braterstwo dla pokoju

Braterstwo dla pokoju

„Od razu mnie przyciągał, bo widać, że to jest człowiek oddany sztuce” – wspomina gitarzysta Raphael Rogiński. „Zaskoczy nas jeszcze nie raz, ponieważ jest człowiekiem niezwykłym” – nie ma wątpliwości reżyserka Maja Kleczewska. Przed państwem Mamadou „Góo” Bâ

Witajcie w Taylorversum

Witajcie w Taylorversum

Piotr Kowalczyk

Taylor Swift nie jest gwiazdą popkultury, tylko maszyną do generowania sensów. To bardziej hiperobiekt, całe uniwersum, wielka opowieść o strukturze ludowej bajki z protagonistami, przeszkodami, arcywrogami i morałem

Viva Occitània!

Viva Occitània!

Od dobrych kilkudziesięciu lat wybór oksytańskiego jako języka pieśni jest czysto polityczny. Stało się tak za sprawą artystów, którzy pojęli, że ich rola nie polega na zabawianiu publiczności, lecz na opowiadaniu o problemach swojego ludu

Bójcie się!

Magdalena Koryntczyk

Dla Mary Gabriel, bardziej niż dla jakiegokolwiek wcześniejszego biografa gwiazdy popu, uwarunkowania rzeczywistości wokół Madonny są równie ważne jak ona sama. Artystka nie wzięła się z próżni i nigdy w niej nie działała

Rok relaksu i odpoczynku od myślenia

Rok relaksu i odpoczynku od myślenia

Na albumie „Sentir que no sabes” Mabe Fratti po raz pierwszy poszła tak śmiało w ślady Arthura Russella, sięgając po mikrodawki popu i jednocześnie je dekonstruując

Śmierć robotom

Jarosław Kowal

Willow nie dokonała przewrotu, ale zyskała kilka solidnych argumentów przeciwko zarzutom o budowanie kariery na nepotyzmie i jeden tak potężny, że nikt nie będzie w stanie go odeprzeć

Obsesja rytmu

Bartosz Nowicki

Fundamentem działalności wytwórni outlines było nie tylko upodobanie do footworku i charakterystycznego dla niego tempa 160 BPM, ale też fascynacja rytmem i repetycją, a także ich zakłóceniami i modyfikacjami

Białasy na swoim

Białasy na swoim

Bartosz Nowicki

Piernikowski i 2k88 swoimi oryginalnymi realizacjami pokazują rozpiętość stylistyczną kategorii urban music, w której mieszczą się zadymione wariacje na temat undergroundowych nurtów z Wielkiej Brytanii i udane interpretacje chicagowskiego footworku

Przez dziurę do Afryki

Przez dziurę do Afryki

Rafał Księżyk

W muzyce African Head Charge nie brak tchnienia psychodelicznej Afryki, lecz z pewnością nie takiej, jak ze snu zachodniego intelektualisty – raczej tej, która przeszła doświadczenia kolonialnego stłamszenia i rozproszenia w diasporach

Strach ma wielkie uszy

Strach ma wielkie uszy

Filip Kalinowski

Podobnie jak TONFA czy Ziomcy, mosa.tech jest dzieckiem synoskiej szykownej antystylowości. Jednak w przeciwieństwie do nich autorzy „Wojne” są zapatrzeni nie w przeszłość, a w przyszłość

1989: W Końskich wygrywa się koncerty

1989: W Końskich wygrywa się koncerty

Cała masa ludzi zwraca uwagę na Końskie na plakacie i pyta, gdzie to w ogóle jest. Sprawdza, że to jakieś zadupie dwudziestotysięczne, a tam gra Tarwater, Couch, Łoskot, Ścianka. A ty czujesz dumę

1989: Kwasy i inne czasy

1989: Kwasy i inne czasy

Maciej Sienkiewicz

Ktokolwiek pamięta lata 90., ten wie dobrze, że scena klubowa nie była czynnikiem integrującym społeczności. Nikt nie zastanawiał się tu również nad zagadnieniami wolności czy równości. To była muzyka i narkotyki, czasem w odwrotnej kolejności

Do wszystkich żałobników

Do wszystkich żałobników

Po rozpadzie Big Black, swojego pierwszego większego zespołu, Albini napisał, że rozpad przydarzył się zdecydowanie zbyt niewielkiej liczbie zespołów, a czasem tym, którym przydarzyć się nie powinien. Trudno nie wrócić do tych słów teraz, kiedy wyszło najgorzej, jak mogło

Rozniecanie ognia

Rozniecanie ognia

Rozmowa ze Stephenem O'Malley'em

Muzyka ma różne funkcje, działa na ludzi na wiele sposobów, ale dla mnie najważniejsza jest zawarta w niej energia. Kreatywna siła, którą później próbujemy uchwycić za pomocą różnych metafor – mówi założyciel grupy Sunn O)))

KULTURA DOSTĘPNA: Bardziej rozwinięty zespół

KULTURA DOSTĘPNA: Bardziej rozwinięty zespół

Chcemy się pokazać. Niech rządzący zobaczą, że osoby z niepełnosprawnościami coś robią! A nie tylko komisje i komisje – rozmowa z muzykami zespołów Współgłosy i Remont Pomp

Nawigacja główna - wersja mobilna

Archiwum numerów