ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: Z jak złodziej Kieliszek kuśtyka dalej, wskazuje kolejno litery D-I-C-H-T-R, i dopiero za drugim razem poprawia się i wystukuje całe słowo DICHTER – poeta
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: W jak wodospad W powieści są góry, doliny, strumienie, lasy i polany, zmieniają się pory dnia i roku, świeci słońce albo księżyc, śnieg pada
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: T jak ty Forma „ty”, przechodzenie na „ty” w „Czarodziejskie górze” nigdy nie jest naturalną i prostą sprawą
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: S jak Schalleen Castorp jest sierotą, jak przystało na postać trochę baśniową
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: R jak Regieren Gdy Ziemssen dezerteruje na niziny, Castorp w poczuciu odpowiedzialności pozostaje na górze
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: P jak pojedynek Settembrini skupia w sobie cechy „literata cywilizacji”
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: O jak Odense Wszyscy czytali w dzieciństwie Andersena, także Tomasz Mann, i Hanno Buddenbrook, i książę Klaudiusz Henryk, i Leverkühn, i inni
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: N jak nowe słowo miłości W „Czarodziejskiej górze” dużo jest nowości, nowinek i innowacji, od metod leczenia gruźlicy, przez projekty naprawy świata, po modę, rozrywki i gadżety
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: M jak mannheimczyk MANNheimczyk, w przeciwieństwie do wyżej wymienionych, nie jest głównym bohaterem, lecz postacią poboczną i przez dłuższy czas ledwo wystaje z gromady pacjentów sanatorium
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: Ł jak Jan Łukowski „Czarodziejską górę” przełożyli Józef Kramsztyk (1 t.) oraz Jan Łukowski (2 t.). Dopiero w 1998 roku pojawiło się prawdziwe nazwisko tłumacza drugiego tomu: Władysław Tatarkiewicz
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: L jak lekcja anatomii Seans spirytystyczny, ten najważniejszy, który zakończy się udaną materializacją, odbywa się w pokoju ordynacyjnym dra Krokowskiego
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: K jak kino Wkrótce po przybyciu Castorpa do Davos, budzi się w nim duch samarytański, jako namiastka, opozycja i dopełnienie popędu erotycznego
ALFABET CZARODZIEJSKIEJ GÓRY: J jak jeszcze raz W 1939 roku Tomasz Mann wygłosił w Princeton wykład o „Czarodziejskiej górze” i zalecił czytelnikom, by po przeczytaniu powieści do końca przeczytali ją jeszcze raz
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: I jak Ich bin aber noch nicht da Z Hamburga do Davos jest kawał drogi i gdy Hans Castorp odbywał tę podróż w 1907 roku, trwało to dwa dni
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: H jak Hermina Kleefeld Jakże by w alfabecie „Czarodziejskiej góry” mogło zabraknąć Herminy Kleefeld, skoro w powieści ona sama jest panią alfabetu?
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: G jak gramofon Zastrzeżenia wobec gramofonu przełamał Mann, goszcząc u Georga M. Richtera w Feldafing, gdzie codziennie słuchał muzyki z płyt, „z namiętnością zatrącającą o występek”
ALFABET „CZARODZIEJSKIEJ GÓRY”: F jak francuska konwersacja Pod względem językowym sanatorium w Davos, dokąd przybywają pacjenci z różnych stron świata, nie ustępuje bodaj wieży Babel
