Okolice oka
dla Krystyny Miłobędzkiej
to taki niedokończony projekt.
Projektor ustawiony pod murem.
Patrzy
czeka.
Mówi
czeka.
Słucha
czeka.
Patrzy
oko.
Mówi
oko.
Słucha
oko.
Oko żyje.
Syci się sobą.
Jest siebie pełne.
Parking „Poligon”
1.
Na parkingu przed starą rzeźnią kończą zamiatać,
za chwilę czeka ich dom.
W kuchni przy stole, przy zupie
odprężą się, przez nitki nerwów wejdzie spokój.
2.
Pociąg przeprowadził nas przez zamarznięty poligon,
na którym ty i ja odbywaliśmy ćwiczenia obronne.
Nie da się inaczej gestykulować rozpaczy?
Ląd bez znaków szczególnych bądź wszędzie znaki szczególne.
Widok z okna przedziału ten sam – przestało się opłacać
składanie go w kostkę niczym prześcieradło.
Okoliczności wiersza
„Okolice oka”
„co ja robię, patrzę w jest”… Nie mogę czytać wierszy Krystyny Miłobędzkiej. Nie mogę, gdyż ma na mnie pozytywny wpływ. Nie mogę, gdyż ma na mnie wpływ negatywny. Nie mogę, ponieważ po lekturze wierszy Krystyny Miłobędzkiej wypadają ze mnie wiersze á la Krystyna Miłobędzka. Język poetycki autorki „wszystkowierszy” ma dużą siłę rażenia, staję się jego niewolnikiem, mój język ode mnie odpada.
Maciej Gierszewski, fot. N. Banaszyk, P. KrzykMACIEJ GIERSZEWSKI (ur. 1975) – poeta, redaktor. Wiersze i prozę publikował m.in. w: „Kresach”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Pograniczach”, „Czasie Kultury” i „Twórczości”. W 2003 roku wydał arkusz poetycki pt. „podrabiane przepaście”. Debiutował tomem wierszy „Profile” (2006). Wspólnie ze Szczepanem Kopytem zredagował antologię poetycką „Słynni i świetni. Antologia poetów Wielkopolski debiutujących w latach 1989–2007” (2008). Mieszka w Poznaniu.
Prezentowane wiersze pochodzą z najnowszego tomu poetyckiego „Luźne związki”, który w kwietniu 2010 roku ukaże się nakładem Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu.