jeśli już, to. jeśli jeszcze to też, jeśli chcesz.
Boli go głowa: płaci
ale jest to opłata
do przyjęcia. Zażył żeń-szeń
i apap i chce, żeby mu wierzyć.
Czyta hard kabalistów.
Mogłabym np. pójść
z nim dzisiaj na drinka?
Jestem w szczerym polu
(w głębokiej dupie, jak głosi dystych)
jak głosi brat Łata z zakonu piśmiennych,
bo aniołem jestem tylko w dni parzyste
(wierzę ci). I to, że nie napisałam,
że cię lubię, nie znaczy, że cię nie lubię
(lubię cię). Więc jaki masz smak w ustach,
co teraz robisz i czemu nie ze mną?
I tak, chciałabym, jak mówi psalm,
włożyć ci palec w oko,
dobrać się do mięsa,
nagrać je na płytę. Do tego
(od tego) pada drobny śnieg
w polu nauki, kiedy postanawiam
zawiesić się w funkcji anioła
i jednak przespać się z tobą
w łazience i nagle nie wiem,
jak zacząć, jak przestać, jak
mówią politycy – nie ma
dobrych rozwiązań.
Cudowne zadanie aktorskie:
oswoić twoje nałogi.
Lekką ręką, aniele –
chcę być jednym z nich.
Okoliczności wiersza
„jeśli już, to. jeśli jeszcze to też, jeśli chcesz.”
Wiersz próbuje złapać w siatkę słów moment rauszu, jaki zdarza się podczas niektórych spotkań. Kiedy ktoś staje się naszym Dark Whisky w niepogodę. To jest wiersz o rodzeniu się nowego języka, nie wiadomo jeszcze: uczucia? Jest za wcześnie, żeby to powiedzieć. „Wierzę ci” i „lubię cię” to wszystko, na co nas stać. Potoczność tych wyznań pokazuje kruchość tego, co nam się wydaje. W wiersz wpisany jest już cały smutek „po”. Składany na rauszu nosi w sobie ciężar racjonalności. „Nie ma dobrych rozwiązań”. Gorzka dojrzałość. Przykra wiedza. Przeczucie radości z całą świadomością konsekwencji. I paniczna myśl, że trzeba za wszelką cenę to łapać. Wyciągnąć tyle piękna, ile się da. Bo jest znikliwe. Bo może to wszystko, na co nas stać.
Agnieszka Wolny-HamkałoAGNIESZKA
WOLNY-HAMKAŁO,
ur. 1979 – poetka i publicystka. Debiutowała w 1999 roku tomem poetyckim „Mocno poszukiwana”. Następnie opublikowała „Lonty” (2001), „Gospel” (2004), „Ani mi się śni” (2005) i „Spamy miłosne” (2007). Jest także autorką poematu dla dzieci „Nochal czarodziej” (2007, il. A. Wajda) i współredaktorką (wraz z
J. Sobolewską) antologii opowiadań„Projekt Mężczyzna” (2009).
Współpracuje m.in. z „Polityką”, „Gazetą Wyborczą” i „Lampą”. Na witrynie Polityka.pl prowadzi cykl recenzji wideo pt. „Co Pani tam czyta?”, a w TVP współprowadzi program „Hurtownia książek”. Mieszka we Wrocławiu.