Bajki bez morału Anna Pajęcka Teatr Coetzee zadaje pytanie o to, co dzieje się z duszą człowieka, który pierwszy raz zasmakuje mięsa. Zadaje je także Krzysztof Warlikowski w nowym spektaklu o Elisabeth Costello. A pośrednio Jan Klata w „Folwarku zwierzęcym”
Rewolucja w burdelu Marta Zdanowska Teatr Być może literalność zaszkodziła „Balkonowi”, a jednak mimo wszystko Klata zrealizował w Wybrzeżu dobry spektakl, choć nie o tym, o czym się początkowo wydaje
Chochoły Piotr Weltrowski Muzyka Sabbathowskie riffy, dubowe pochody basu, improwizacje i struktura psychodramy. W nowym albumie Furia odchodzi od black metalu w stronę eksperymentów. Warto poświęcić tej płycie więcej czasu
Niegotowi na Bowiego Rozmowa z Janem Klatą Muzyka Bowie zdążył zaśpiewać „Put on your red shoes and dance the blues” i wtedy do pokoju wszedł tata. Popatrzył w telewizor i powiedział: „Weź, synek, wyłącz tego pedała”
Brzęk pierścieni Piotr Morawski Teatr W „Matce Joannie” Jana Klaty są efektowne sceny, nie ma niestety nowych tematów i sensów, jakie dałoby się dziś z tekstu Iwaszkiewicza wydobyć
Świat się przesterował Rozmowa z Michałem „Nihilem” Kuźniakiem Muzyka Mamy specyficzny klimat nad Wisłą. Chyba wyostrza zmysły na – nazwijmy to w uproszczeniu – cierpienie. Chociaż właściwie może za dużo pompy w tym określeniu
Co z tym rogiem? Michał Centkowski Teatr Krakowskie „Wesele” Jana Klaty jest opowieścią o małostkowości, wiecznym rozmijaniu się, o kłótniach zastępujących rozmowę, o lenistwie i lęku tych, którzy mieli stać się przewodnikami
OSTATNIA DEKADA: Zaczęło się w Gdańsku Witold Mrozek Teatr O micie Teatru Wybrzeże za Macieja Nowaka napisano wiele – dla niektórych miniona teatralna dekada to „dekada Nowaka”. Być może początkiem dekady polityczności powinien być „H.” Klaty, symboliczny spektakl w Stoczni Gdańskiej oparty na „Hamlecie”
ZWROTY: Klata na półmetku Witold Mrozek Teatr Klata w kolejnych wywiadach pieczołowicie buduje medialną personę nonkonformisty. Jednak w jego teatrze nastąpił odwrót. W Starym zaczęły się sezony nijakie
Geometria zdrady Kazimierz Rajnerowicz Literatura Graficzne „Nietoty” są nie tylko rozliczeniem z historią, ale wręcz jej analizą na poziomie bezosobowym i symboliczno-abstrakcyjnym. Woynarowski przenosi problem zdrady w wymiar geometryczny
SŁAWA: Wizerunki nie są niewinne Krystyna Duniec Obyczaje Przykłady budowania wizerunku można mnożyć. Na przykład wizerunek Warlikowskiego wyłaniający się z wywiadów jest spójny, składa się zawsze z tych samych elementów. Kupią go liberałowie, moderniści i postmoderniści
Władza spojrzenia Michał Centkowski Teatr „Król Lear” w interpretacji Klaty olśniewa. Trudno się jednak wyzbyć wrażenia, że cały ten barwny, choć nie do końca spójny korowód zachwycających scen powstał głównie dla estetycznej przyjemności konsumowania obrazów