OTUCHA: Szczęście wielocukrów Urszula Zajączkowska Ziemia Wystarczy wreszcie zgodzić się na rozpad, a cała pozostałość naszego czasu złagodnieje. Każdy jest garścią atomów świata. Zwierzęta lasu nie muszą myśleć, co będzie potem. Żuk grabarz inicjuje przeistoczenie
OTUCHA: Serdeczności z Radomia Natalia Fiedorczuk Obyczaje Radom należy do mieszkańców. Zaludniają skwery i place, przestrzeń publiczna zdaje się prawdziwie publiczna, żywa i zmienna. Czy za niegrzecznym śmieszkowaniem nie kryje się tęsknota za wspólnotą, sąsiedzkością i lokalnością?
OTUCHA: ABC dobrego wychowania Olga Drenda Obyczaje Dlaczego pszczelarze nie mogą żyć w zgodzie? – pyta pewien popularny mem. Zastanówmy się zatem nad zyskami ze staroświeckich wartości: uprzejmości i życzliwości
OTUCHA: Solidarność kobiet Jakub Dymek Obyczaje Jeśli gdzieś szukać lepszej przyszłości, to u strajkujących kobiet. Wspólną treścią ich zmagań jest solidarność. Projekt opierający się na etyce troski i współdziałania, odpowiedzialności. Przywracający miłość do centrum polityki. A przy tym najbardziej konkretny z możliwych
OTUCHA: Piękna barykada Paweł Soszyński Literatura Złapać trochę słońca! To jedno z pragnień literatury oskarżanej o eskapizm. Przyznać trzeba, że to nieliche zadanie. Bo słońca ma tu złapać zarówno czytelnik, jak i język, który do czytelnika mówi
OTUCHA: Fantazja o świecie bez Głównego Bohatera Jolanta Janiczak Literatura Spróbujmy nieśmiało wejść w świat Bohaterki, wcale nie głównej, jednej z wielu. Bohaterki nigdy nie gotowej. Opowieść otwiera się powoli, każdy może dołączyć, jeśli czuje, że chce coś dodać od siebie
OTUCHA: Promyczki, czyli skąd biorę nadzieję w świecie zmierzającym do zagłady Jaś Kapela Obyczaje Przyjemnie myśleć, że jeśli nawet wytniemy wszystkie lasy, zatrujemy wszystkie morza i wpuścimy tyle dwutlenku węgla do atmosfery, że planeta Ziemia przestanie być zdatna do życia dla ludzi, niebo wciąż będzie piękne
OTUCHA
