Walentyn Sylwestrow, „Cicha muzyka” na orkiestrę smyczkową (2002)
cz. 1: „Serenada wieczorna”
cz. 2: „Walc chwili”
cz. 3: „Chwile serenady”
wykonawcy: Orkiestra Kameralna „Leopolis”, Roman Rewakowicz (dyr.)
Walentyn Sylwestrow (ur. 1937) jest kompozytorem i pianistą ukraińskim. W jego muzyce dominuje zaduma i melancholia, ale we współczesnej wersji, choć sam kompozytor uważa, że nie pisze „nowej” muzyki. W 1974 roku, w proteście wobec presji państwa i dominującej estetyki, wycofał się z oficjalnego życia muzycznego. Po okresie modernistycznych eksperymentów, poszukiwania nowych brzmień i technik wykonawczych (słyszalnych np. w „II Symfonii” na flet, kotły, fortepian i orkiestrę smyczkową z roku 1965) zwrócił się w kierunku tradycyjnej narracji i tonalności. W roku 1977 skomponował prowokacyjną „Kiczowatą Muzykę” na fortepian oraz „Ciche Pieśni” (1977), pierwotnie przeznaczone jedynie do wykonywania w prywatnym kręgu. Za jeden z najlepszych jego utworów uważana jest „V Symfonia” (1980-1982). Poświęcone zmarłej w 1996 roku żonie nostalgiczne „Requiem dla Łarisy” na chór i orkiestrę (1997-1999) oraz szereg innych utworów Sylwestrowa zostały wydane na płytach wytwórni ECM Manfreda Eichera. Dzięki wykonaniom skrzypka Gidona Kremera popularność zdobyły takie jego utwory, jak „Sonata na skrzypce i fortepian” czy „Dedykacja” („Widmung”) na skrzypce i orkiestrę.
Niniejsze wykonanie zostało zarejestrowane podczas Festiwalu Aksamitna Kurtyna 2, prezentującego muzykę współczesną z Europy Wschodniej. Festiwal, programowany przez Andrzeja Chłopeckiego, odbył się w dniach 8-15 października 2006 roku we Lwowie i organizowany był wspólnie przez stronę polską i ukraińską. Nazwa festiwalu nawiązywała do pękających żelaznych kurtyn. Przyświecała mu idea integracji nie tylko na linii Warszawa-Kraków-Lwów, ale również integracji z Europą Zachodnią. Nagranie pochodzi z archiwum Narodowego Instytutu Audiowizualnego.
Więcej na: www.nina.gov.pl
