Podkast Dwutygodnika (28): Sztuka wojny Barbara Klicka Sztuka O tym, czy sztuka może przybliżyć wojenne doświadczenie, o różnicy między reprezentacją a uzurpacją oraz o tym, jak sztuka staje się narzędziem dyplomacji, Barbara Klicka rozmawia z Yulią Krivich i Anną Łazar
Квіткова діва українського авангарду Діана Клочко Україна Ганна Собачко-Шостак не малахудожньої освіти, однак сумлінно підписувала свої твори із вказанням року створення, уповні розуміючи власну суб’єктність як художниці з власним стилем
Nie mogę bez przerwy jeździć na step Rozmowa z Andrzejem Stasiukiem Literatura Mieliśmy do tej pory złudne poczucie bezpieczeństwa, jakby Polska, idąc na Zachód, uleciała gdzieś w kosmos. A ona przecież jest w tym samym miejscu co zawsze – mówi autor „Rzeki dzieciństwa”
Jesteśmy naprawdę zmęczeni Rozmowa z Julią Vahanovą Sztuka Wiele osób chce teraz rozmawiać o przyszłości jako powrocie do normy po zwycięstwie. Ale nie jesteśmy jeszcze blisko tego miejsca! Dopiero musimy wymyślić, jak się tam dostać. A co w tym czasie stanie się z naszymi muzeami? Czy zamienimy je w sale wystawowe, czy po prostu zamkniemy na kłódkę?
Podkast Dwutygodnika (27): Teatr na wojnie Barbara Klicka Teatr Jak ukraiński teatr reaguje na wojnęi na zmieniającą się sytuację polityczną i społeczną Ukrainy? Jak opowiada o trwającym konflikcie? Czy usiłuje od niego uciec, czy nieustannie się z nim konfrontuje? Przy okazji spektaklu „Fucking Truffaut” Barbara Klicka rozmawia z Rozą Sarkisian
1989: Сила смаку Оксана Форостина Україна Припускаю, що я зчитувала глибоко нерадянську суть руху просто зі шрифта і з яскравого відтінку червоного, якого я не могла би видобути з радянських фломастерів. У цьому шрифті була легкість, грайливість і свобода, контраст яких з тодішнім нашим контекстом можуть осягнути лише ті, хто носив коричневу радянську форму
Дім із мушлями Богдана Романцова Україна Сюзан Зонтаґ стверджувала, що безсмертя через писання – ілюзія, немає нічого, крім одного-єдиного життя, за яке і варто боротися. Але весь сучасний український літературний процес позначений протилежною інтенцією – попри все, засвідчити, що тут були ми
KULTURA DOSTĘPNA: Domki mocy Vira Baldyniuk Obyczaje W codziennej pracy fundacji „Kocham Dębniki” pojęcia takie jak: „integracja”, „uchodźcy”, „beneficjenci” w ogóle nie występują. Tutaj mówią: „ludzie”, „członkowie wspólnoty”, „przyjaciele”, „goście”, „nasi nowi sąsiedzi”.
Час називати речі своїми іменами Rozmowa z Юлією Вагановою Україна В українських музеях зараз, у розпал повномасштабної війни, ми постійно тестуємо гіпотези та варіанти рішень «без відриву» від подій. Всю роботу ми робимо паралельно зі щоденними завданнями, обстрілами, блекаутами та новинами з фронту. За два роки такої роботи геть не лишилось страху, що щось не вийде, натомість є багато допитливості
Trzy poziomy frontowej przyjaźni Dmytro Krapyvenko Obyczaje W cywilu mielibyśmy małe szanse się spotkać. Ja, stołeczny dziennikarz, i on – traktorzysta z niewielkiego miasteczka na Żytomierszczyźnie. Mimo to szybko znaleźliśmy wspólny język – połączyła nas miłość do rocka
Три рівні фронтової дружби Дмитро Крапивенко Україна Коли боєць гине, до нього не підійде дружина, мати чи діти, щоби попрощатися. Останні слова і передсмертні хрипи почують лише побратими, вони й закриють очі, якщо буде така нагода. Цього досить, щоб назвати цих людей близькими?
Konserwacja trwania Rozmowa z Anną Kudzią Obyczaje Praca konserwatorska pozwala nam czasem oddalić się od wojny. Zdarza mi się, że pracuję nad jakimś grobowcem na cmentarzu Łyczakowskim i nagle zapominam, jak bardzo jest beznadziejnie – rozmowa z konserwatorką, która pracuje i pomaga w Ukrainie