Żyj i pozwól umrzeć Paweł JasnowskiLiteratura Quasi-dziennik Mateusza Pakuły zasilają dwa potężne impulsy związane z agonią ojca: (ogromna) wściekłość i (nieopisany) ból
Więcej żałoby, więcej życia Aldona KopkiewiczObyczaje Nie chodzi o to, żeby nieustannie rozpaczać, pozbawiając się radości życia, ale by nigdy nie zapominać o kruchości życia, własnego i innych – o eseju Vinciane Despret „Wszystko dla naszych zmarłych”
Pole minowe Adam WoźniakLiteratura Narrator „Niejednego” Barbary Woźniak szczodrze rozporządza erudycją – miejscami powieść można nazwać popularnonaukową, a miejscami, gdy do zapędów edukatorskich dołącza moralizatorstwo – dziaderską
Tropiciel nowoczesności Kasper BajonLiteratura Nowoczesność była prawdziwie najważniejszym tematem Roberta Calasso. I w tym sensie, przy całej swojej oryginalności, był kontynuatorem ścieżki Waltera Benjamina oraz Karla Krausa
Garwolin i z powrotem Dariusz SośnickiLiteratura Skoro napisanie drugiej książki jest tak trudne, że prawie niemożliwe, można przecież znowu napisać pierwszą – o „Cukrach” Doroty Kotas
Nie wiecie nawet połowy Jakub SochaLiteratura Gdyby szukać dla pisarstwa Kazuo Ishiguro odpowiednika na półkach w piekarni, byłby to staroświecki, dobrze wypieczony chleb baltonowski
Partyzant Mateusz MarczewskiObyczaje Więzienie Fox na Manus zostało zamknięte w 2017 roku pod wpływem protestów społecznych. Boochani odegrał w jego zamknięciu poważną rolę. Gdyby nie podjął walki, być może siedziałby tam do dziś, czekając, aż my, tutaj, zrozumiemy, w jaki sposób odbywa się globalna dystrybucja równości
Joanna i Władek Rozmowa z Andrzejem MuszyńskimLiteratura Moi bohaterowie chcą trochę energii, żeby żyć. Tylko tyle. Masa ludzi z problemem bezpłodności jest dziś pozbawiona jakichkolwiek rytuałów. Nie ma nic gorszego niż dawać fałszywą nadzieję, ale wierzę w rytuał literatury
O czym teraz myślisz? Tomasz SurdykowskiLiteratura W powieściowych rozterkach Sally Rooney współczesność występuje raczej jako rekwizyt, rozwieszona w tle, na romansowym rusztowaniu
Mało robię zdjęć Rozmowa z Agnieszką SowińskąLiteratura Odbiłam się od kilku wydawnictw, słysząc, że choć książka Stiepanowej „Pamięci pamięci” „zapowiada się ciekawie”, jest zbyt trudna na polski rynek – rozmowa z tłumaczką
Systemy przechowywania Marcin WichaLiteratura „Pamięci pamięci”: tytuł brzmi jak dedykacja. Książka Marii Stiepanowej została poświęcona pamięci – tak jak coś może być poświęcone ojcu, matce, dziadkom, zmarłym, zaginionym i zapomnianym krewnym
Drabina, fandla i willys Paweł Dunin-WąsowiczLiteratura Dokumentacja zniszczeń, sporządzona zaraz po wojnie przez Biuro Odbudowy Stolicy, to wymarzony gotowiec scenografii dla ultrarealistycznego kryminału – o odbudowie Warszawy w powieściach z lat 40. i 50.
