Poezja i kryzysy Joanna MąkowskaLiteratura Na przekór poczuciu bezsilności słowa wobec narastających kryzysów wracam wciąż do wierszy. Między innymi po to, żeby zrozumieć, idąc za pytaniem Serhija Żadana, „jak mamy teraz z tym wszystkim żyć?”
Na gruzach cesarstwa Rafał WawrzyńczykLiteratura Bardzo przekonująco brzmią w poezji Janickiego refleksje dotyczące powstawania refleksji i tego, co i jak z naszymi myślami robimy. Albo co one robią z nami
Pętla Jakub OrzeszekMuzyka To chyba najbardziej ponura i brudna płyta Trupy Trupa, która od początku ma przytłaczać, bić po twarzy, wwiercać się w mózg jak paranoiczna myśl skazańca
W środek splotu słonecznego Urszula HonekLiteratura W nowym tomie Justyny Kulikowskiej – jak w „Białej wstążce” Hanekego – przemoc i zło zaczynają się od drobnych rzeczy, a kończą na niewybaczalnej krzywdzie
Zaangażować wyobraźnię Joanna PiechuraLiteratura Coraz popularniejsza na polskim gruncie ekokrytyka – sposób odczytywania tekstu, który podkreśla splątanie podmiotu ludzkiego ze środowiskiem, niekoniecznie naturalnym – ma szansę odświeżyć obiegowe definicje zaangażowania literackiego
Języki kapitalizmu, języki poetyckie Joanna MąkowskaLiteratura Czy z języków kapitalizmu można zrobić poezję? Taki eksperyment przeprowadza Jakub Kornhauser w nowym zbiorze wierszy
Jeden tekst Dmitry StrocevLiteratura Nielegitymizowane władze rozpędzają się w okrucieństwie, ale nie przywrócą już lojalności narodu. Społeczeństwo nie oniemiało z bólu, oddycha pełną piersią – opowieść o białoruskiej poezji minionego roku
Tęsknota za czymś wielkim Rozmowa z Jarosławem MikołajewskimLiteratura Niektórzy czytelnicy woleliby, żeby było może mniej prawdziwie, a bardziej „ładnie”, ale nie dam im tej satysfakcji – mówi autor nowego przekładu „Boskiej Komedii”
Wiersze w drodze Joanna MąkowskaLiteratura Wiersze Zofii Bałdygi wypracowują język, który pozwala spojrzeć na kwestię podmiotowości historycznej z nomadycznej, a zarazem kobiecej perspektywy
Seks z aniołami Rafał WawrzyńczykLiteratura Nazwać Zuzannę Bartoszek autorką niezaangażowaną to za mało; należałoby ukuć dla niej jakiś specjalny termin, na przykład „antyzaangażowanie”
Centrum świata Rozmowa z Tomaszem RóżyckimLiteratura Pierwszy fragment ponad czterystustronicowego poematu „Ijasz” przywiozłem ze sobą z Kalifornii. Straciłem jednak połowę tekstu w komputerze. Miałem wtedy kryzys i porzuciłem tę książkę
Myśleć poezją Joanna MąkowskaLiteratura W języku poetyckim Klickiej uwagę przykuwa dynamika relacji między wymiarem znaczeniowym a materialnością słów, polem skojarzeń a mięśniami języka
