Wszystkie oczy na Montfermeil Marcin StachowiczFilm „Nędznicy” to wielka wojna o widzialność. Jedna strona konfliktu ma drony i smartfony, które na dłuższą metę mogą powściągnąć brutalność policji. Druga posiada monopol na użycie siły fizycznej, którą wykorzystuje szczególnie gorliwie przeciwko ekranom i obiektywom
Na wydeptanych ścieżkach Bartosz ŻurawieckiFilm Seks w „Matthiasie i Maximie” Dolana wisi w powietrzu, prawie się urzeczywistnia, w końcu jednak do rozładowania napięcia nie dochodzi. Bo czy seks jest aby na pewno tym, czego pragną bohaterowie?
Między arthouse’em a grindhouse’em Jakub MajmurekFilm Ferrara to wybitny twórca nieudany: nigdy nie nakręcił spełnionego, skończonego arcydzieła, ale właśnie w klęsce jego filmów, w ich rozedrganiu, kiczu, a nawet bełkocie, w jaki się osuwają, tkwi to, co czyni z autora „Tommaso” tak fascynującego twórcę
100 procent Jakub SochaFilm Laura ma jędrne pośladki i doświadczenie w branży hotelarskiej. Gangster porywa ją, nie oglądając się na nic. Oznajmia porwanej, że daje sobie 365 dni, żeby go pokochała, jeśli się nie uda, to ją wypuści. Porwana początkowo trochę się boczy
Miasto chaosu Piotr MirskiFilm „Nieoszlifowane diamenty” są dla braci Safdie następnym krokiem na nowej, bardziej rozrywkowej ścieżce twórczości
Biegnij Jakub SochaFilm Sam Mendes ekscytuje się jak ktoś, kto najpierw podpalił las, a teraz patrzy, jak widowiskowo płonie. „1917” to niekończące się cudowne zbiegi okoliczności i sztafety
Niecała prawda Agnieszka JakimiakFilm „Jojo Rabbit” miał być idealnym filmem na czasy, kiedy prawicowe ruchy dochodzą do głosu na całym świecie, a polityki wielu krajów karmią się nienawiścią i ostracyzmem. Film jednak zbyt uparcie uderza w pozytywną nutę. Za jednym zamachem bagatelizuje wszystko, co trudne i traumatyczne
Elia Suleiman patrzy na świat Adam KrukFilm Skomplikowanie proste kino Suleimana czyta się trochę jak poezję, gdzie każde słowo (lub każdy obraz) znaczy jakby więcej, gdzie najważniejsza jest ich kontemplacja
POP-CORE: Chłopcy z tamtych lat Michał WalkiewiczFilm Żeby pokazać mafię jak wyhodowany oddolnie organizm, który pasożytuje na społecznej tkance, trzeba pożegnać bandę buntowników z wyboru, którzy żyją i umierają w filmowym gabinecie luster
Stara śpiewka Bartosz ŻurawieckiFilm Film Hoopera stał się bodaj najbardziej „hejtowaną” produkcją ubiegłego roku. Sam widziałem kilka bardziej idiotycznych dzieł, ale domyślam się, że chodzi w tym hejcie o odreagowanie senności, jaka towarzyszy widzowi w trakcie seansu
Metr bieżącej legendy Darek ArestFilm W ostatniej (?) części „Gwiezdnych wojen” na ekranie pojawiają się wszyscy i dzieje się wszystko. Ale dług, który Disney zaciągał cztery lata temu u fanów, dziś spłaca w bardzo przeciętnym stylu
Fantazja z Pałacem w tle Iwona KurzFilm W „Panu T.” każdy obraz pracuje i każdy jest też gotów odnosić się do innych – scen, skojarzeń, cytatów. Ma to jednak swoją cenę. Wszystkie te obrazy i sceny wydają się osobne i niekonieczne
