Bijące liczniki władzy Krzysztof ŚwirekFilm Sorrentino potrafi uwodzić widzów dzięki wybujałej, barokowej wyobraźni, realizującej się w nadmiarowych, niewytłumaczalnych z fabularnego punktu widzenia sekwencjach. Potrafi też ich dezorientować. I jedno, i drugie znajdziemy w „Onych”
Ucieczka Anka HerbutFilm „Fuga” ma w sobie potężny emancypacyjny ładunek, który szczególnie mocno manifestuje się tu na poziomie kobiecego ciała i wyobraźni
Jak nie poddać się rozpaczy w Ameryce Trumpa Jakub MajmurekFilm Filmowy dokument Michaela Moore'a ma więcej wspólnego z politycznym felietonem niż z reportażem. Nie chodzi o to, by utrwalić rzeczywistość, ale ją zrozumieć, ocenić i zmobilizować widzów do zmiany
Oj, dana, dana, nie ma Szatana Bartosz ŻurawieckiFilm Przesłanie „Eteru” nie zostawia żadnych wątpliwości. Arogancji naukowców, zbrodniom nauki, wynoszeniu rozumu na poziom absolutu przeciwstawia Zanussi… nie, nawet nie wiarę, ale po prostu religię
W pół drogi Iwona KurzFilm „Via Carpatia” opisuje współczesnych jako niezdolnych do wyrazistych idei i działań. Zaniechanie i niedokonanie określają styl bycia (polskiej?) klasy średniej, resztę można zajeść czekoladą albo zagadać rozmową z żółwiem
Potwór i ćmy Jakub SochaFilm Odnaleziony po latach ostatni film Orsona Wellesa to przykład pięknej porażki – opowieść o prokrastynacji, którą zjada prokrastynacja
Ofiary „templariusza” Krzysztof ŚwirekFilm Film „Utoya, 22 lipca” ma jedną wielką zaletę. Kierując kamerę na Kaję i innych młodych ludzi z wyspy, gdzie doszło do tragedii, twórcy skutecznie wystrzegają się heroizowania mordercy
Ręce przy sobie Agnieszka JakimiakFilm Bohaterowie i bohaterki „Touch Me Not” przechodzą jakąś drogę, coś do nich dociera, coś niewątpliwie odkrywają – ale nie zostajemy do tego dopuszczone, między salą a ekranem biegnie szklany mur
Szkoła uwodzenia Agnieszka JakimiakFilm W swojej „Suspirii” Guadagnino skupia się na tym, co potrafi robić najlepiej, kiedy opowiada historię – na stopniowym, niespiesznym uwodzeniu widzek i widzów, uwodzeniu pozbawionym kokieterii i chęci przypodobania się
Delegaci i delegatki Monika TalarczykFilm W programie tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego wyróżniało się kino byłego bloku wschodniego. Grand Prix w konkursie międzynarodowym zdobyła albańska „Delegacja”
Harder, better, faster Adam KrukFilm Swoim najnowszym filmem francuski ekstremista, Gaspar Noé udowodnił, że jak nikt potrafi strząsnąć powagę i potrząsnąć uładzonymi konwencjami europejskiego art-house’u. „Climax” bije na głowę wszystko, co wcześniej stworzył
Opukiwanie rzeczywistości Adam KrukFilm Nieco archaiczna formuła sprawia, że festiwal w Gdyni nigdy nie będzie miał międzynarodowego prestiżu, a jednocześnie – że dla rodzimych filmowców ma znaczenie szczególne. Jak matczyny uścisk czy ojcowskie poklepanie po ramieniu
