Ofiary „templariusza” Krzysztof ŚwirekFilm Film „Utoya, 22 lipca” ma jedną wielką zaletę. Kierując kamerę na Kaję i innych młodych ludzi z wyspy, gdzie doszło do tragedii, twórcy skutecznie wystrzegają się heroizowania mordercy
Ręce przy sobie Agnieszka JakimiakFilm Bohaterowie i bohaterki „Touch Me Not” przechodzą jakąś drogę, coś do nich dociera, coś niewątpliwie odkrywają – ale nie zostajemy do tego dopuszczone, między salą a ekranem biegnie szklany mur
Szkoła uwodzenia Agnieszka JakimiakFilm W swojej „Suspirii” Guadagnino skupia się na tym, co potrafi robić najlepiej, kiedy opowiada historię – na stopniowym, niespiesznym uwodzeniu widzek i widzów, uwodzeniu pozbawionym kokieterii i chęci przypodobania się
Delegaci i delegatki Monika TalarczykFilm W programie tegorocznego Warszawskiego Festiwalu Filmowego wyróżniało się kino byłego bloku wschodniego. Grand Prix w konkursie międzynarodowym zdobyła albańska „Delegacja”
Harder, better, faster Adam KrukFilm Swoim najnowszym filmem francuski ekstremista, Gaspar Noé udowodnił, że jak nikt potrafi strząsnąć powagę i potrząsnąć uładzonymi konwencjami europejskiego art-house’u. „Climax” bije na głowę wszystko, co wcześniej stworzył
Opukiwanie rzeczywistości Adam KrukFilm Nieco archaiczna formuła sprawia, że festiwal w Gdyni nigdy nie będzie miał międzynarodowego prestiżu, a jednocześnie – że dla rodzimych filmowców ma znaczenie szczególne. Jak matczyny uścisk czy ojcowskie poklepanie po ramieniu
Obudźcie się! Ewa DrygalskaFilm Od dwóch dekad bohaterowie Spike'a Lee krzyczą z ekranów „Obudźcie się!”. Po raz pierwszy ta fraza pojawiła się w „Szkolnym oszołomieniu” i powracała w niemal wszystkich kolejnych. W „Blackkklansman” pada z ust białego policjanta
Chocholi taniec Bartosz ŻurawieckiFilm Izraelski „Fokstrot” pokazuje, jak łatwo można udawać, że się nie widzi, żyć w bańce wypełnionej oficjalną propagandą. Kto jednak wiecznie drąży przeszłość, ten traci z oczu przyszłość. Bańka kręci się w kółko, aż wreszcie pęknie
Falowanie i spadanie Darek ArestFilm Ponura rzeczywistość upadającego ZSRR nagina się w „Lecie” do charyzmatycznych bohaterów. Mutuje w mieszankę nowofalowego romansu i musicalu, w którym wrodzy współpasażerowie z miejskiego autobusu posłusznie odśpiewują chórki
Historia straciła impet Weronika MurekFilm Paradoks „Zamy” polega na tym, że chociaż traktuje o przeszłości, nie jest to film o pamięci, ale o wyobraźni, która zastępuje to, co nie zostało zapamiętane
Renesans strachu Michał WalkiewiczFilm Horror nie tylko stał się znaczącą siłą w mainstreamowym obiegu, ale i wrócił w ręce ludzi, dla których kino jest przede wszystkim sztuką autorską
Wojna domowa Jakub SochaFilm Gustavo Pizzi, reżyser „Loveling”, wie, co to jest kondensacja i klarowność. Akcja tego brazylijskiego filmu rozgrywa się zaledwie w ciągu kilku tygodni, a dzieje się tu tyle, że starczyłoby na telenowelę. Całość ogląda się jednak bez zadyszki
