Ciężar przeradza się w słodycz Mateusz WitkowskiMuzyka Nilüfer Yanya łączy ze sobą indie, pop, soul, rock, jazz, R&B i co tam jeszcze checie. To nie żadna retromania czy muzyczny cosplay, ale prawdziwa demonstracja kompozytorskiego talentu
W drodze Bartosz SadulskiMuzyka Big Thief to jeden z najlepszych koncertowych zespołów, jakie widziałem. Może dlatego, że ich piosenki powstają na żywo, w podróży, a nie w wypasionych studiach. Refreny i chwytliwe frazy instalują się w głowie jak cudowne złośliwe oprogramowanie
Gość idealny Michał WieczorekMuzyka Mark Lanegan był jak połączenie Toma Waitsa, Leonarda Cohena i Nicka Cave’a. Od każdego z nich jest jeszcze bardziej depresyjny, jeszcze bardziej autodestrukcyjny
Pętla Jakub OrzeszekMuzyka To chyba najbardziej ponura i brudna płyta Trupy Trupa, która od początku ma przytłaczać, bić po twarzy, wwiercać się w mózg jak paranoiczna myśl skazańca
Cześć wszystkim tchórzom Bartosz NowickiMuzyka Album „Bu!” zespołu Róża to znakomitej jakości pop. Elegancki, finezyjny, o dużym przebojowym potencjale. Proste i chwytliwe molodie pełne są aranżacyjnych niuansów, świadczących o doskonałym warsztacie i osłuchaniu muzyków
Podróże bez przygód Bartosz ChmielewskiMuzyka W muzyce Titanic Sea Moon tli się niepokorny duch rockowego undergroundu lat 90., dekady, która lubowała się w gitarowych transach. Mniej tu jednak psychodelicznej jazdy, więcej ambientowego minimalizmu i redukcji dźwięków
Stany poza czasem Rozmowa z Wacławem ZimplemMuzyka Zawsze chciałem grać muzykę, która sprawi, że ludzie poczują się lepiej. Pociągały mnie uniwersalne przekazy, jak w muzyce tradycyjnej. Gdy pojawia się przede mną świat muzyczny, którego nie rozumiem, to chcę go zgłębić
Opowieść bez słów Michał WieczorekMuzyka „Speechless” to najambitniejsze przedsięwzięcie w karierze Karoliny Rec. Na wypełnionej wokalizami i przetworzonym głosem płycie pojawiają się wielkie tematy: przyroda, fascynacje początkami ludzkiej historii i rozwojem społeczeństw, napięcia między mitologią i nauką
Weltschmerz codzienny Jakub KneraMuzyka Można Wczasy potraktować jako deskę ratunku, a ich piosenki jako narzędzie do oswojenia śmiechem depresyjnej rzeczywistości
Czy domy milczą? Pavel NiakhayeuMuzyka Przestrzeń alternatywnej kultury – muzyki, sztuki, teatru, literatury – została w Białorusi niemal kompletnie zniszczona, jednak z tej spalonej ziemi uparcie wyrastają kępki niezależnych działań artystycznych, stawiających opór wszechobecnemu lękowi
Nie chcę się zmieniać Bartosz ChmielewskiMuzyka Choć piosenki The War on Drugs są nadal co najmniej o dwie minuty za długie jak na wymagania współczesnego radia, a ich bohater staromodnie melancholijny, to płytą „I Don’t Live Here Anymore” zespół potwierdził status jednej z najlepszych amerykańskich kapel gitarowych
Szaleństwa i medytacje Jakub KneraMuzyka Koncertów zapadających w pamięć było w tym roku na Unsoundzie mało. Ale jeśli tytułowy autentyzm potraktować jako społeczne doświadczanie muzyki i bycie razem na żywo w postpandemicznej rzeczywistości, to festiwal wykonał swoje zadanie
