Ewakuacja ze świata bez właściwości Olga DrendaMuzyka Nowego albumu Haim słucha się trochę tak jak słów osoby, która zdecydowała, że nie chce już więcej spełniać oczekiwań otoczenia. Trio robi mniej więcej to samo, tylko lepiej i przede wszystkim własnym głosem
Za chińskim firewallem Rozmowa z Piotrem KurkiemMuzyka W Chinach nie bardzo ceni się lokalną tradycję kulturową. Na akademiach obowiązuje zachodni program: kompozytorzy uczą się aranżować pop, pianiści ćwiczą Chopina. Często słuchałem amatorów występujących w parkach, by po chwili zorientować się, że rzekomo chińska melodia to temat z „Titanica”
Widok z pociągu Piotr KowalczykMuzyka „Home”, drugi album Hani Rani, to muzyka pop, ale sygnalizująca wrażliwość i gotowość do introspekcji, więc trochę się tej łatki wstydząca. Niepotrzebnie. Hania Rani powinna jak najszybciej opuścić dość ciasną przegródkę modern classical
Wirus nudy Maciej KaczmarskiMuzyka „Pozostaję taki sam, choć się zmieniłem” (eadem mutata resurgo) – to napis, który kazał sobie wyryć na nagrobku Jakob Bernoulli, XVII-wieczny szwajcarski matematyk. Doskonale pasuje on również do Kazika
Śmierć albumu Mateusz WitkowskiMuzyka The 1975, czyli jeden z najważniejszych zespołów popowych drugiej dekady XXI wieku, chciał chyba, żeby „Notes on a Conditional Form” było jego opus magnum. Wyszło jednak silva rerum – miszmasz muzyczny i treściowy
Lubię bas po prostu Rozmowa z 1988Muzyka W dzisiejszym polskim hip-hopie denerwuje mnie powielanie wzorców z USA. Oczywiście i w latach 90. kopiowało się te wzorce, ale przez pewną nieudolność muzyka zyskiwała inny wymiar, magię. Teraz działamy na tym samym sprzęcie i programach, kalki stają się bardziej karygodne
Śpiewająca wiewiórka Piotr KowalczykMuzyka „Za każdym razem inni, za każdym razem tacy sami” – te często powtarzane słowa legendarnego didżeja radiowego Johna Peela o jego ulubionym zespole The Fall można odnieść również do Real Estate. W przypadku piątego albumu grupy nie jest to jednak komplement
Wciąż cię lubię Piotr SzwedMuzyka Artur Rojek ma wyraźnie dość Artura Rojka, do którego przyzwyczaił siebie i publiczność. Nie ma już ochoty składać się z ciągłych powtórzeń
Bogini chaosu Olga DrendaMuzyka Grimes, jako artystka (czy raczej projekt multimedialny), to ciekawy przypadek: mając do dyspozycji ogromne możliwości technologiczne i lata doświadczenia, produkuje (przede wszystkim samodzielnie) muzykę, która wciąż ma nieco garażowy, półamatorski chwilami charakter
Gromada głupków Jon SavageMuzyka Wyjazd do Brukseli na nasz pierwszy koncert poza Wielką Brytanią uznaliśmy za kolejny kamień milowy. Graliśmy koncert w rafinerii. Na afiszu byli też William Burroughs i Cabaret Voltaire. Pomyśleliśmy: „No, to z nas niezłe kozaki” – fragment książki Jona Savage'a o Joy Division
Symulacja muzyki Borys DejnarowiczMuzyka Nowy album Tame Impala to rzecz wprost idealnie skrojona pod reguły streamingu. Chwilami przypomina bezduszny i sterylny wytwór drogiego, niedostępnego zwykłym śmiertelnikom komputerowego generatora „dobrej muzyki”. A może po prostu tak brzmi muzyka wygenerowana przez sztuczną inteligencję?
Typowe Seattle Bartosz ChmielewskiMuzyka Wiedzę o grunge’u w Polsce czerpaliśmy z MTV, „Bravo” i „Popcornu”. Książka Marka Yarma pokazuje, jak była ona płytka i jak bardzo zostaliśmy wkręceni przez depresyjnych śmieszków ze Seattle
