Groźby i przechwałki Adam Woźniak Literatura Za każdym razem, gdy odetchniemy na chwilę od moralizatorstwa „Iluminacji” Grzegorza Filipa, jakiś przemądrzały bohater musi zacząć naśmiewać się z „małpujących” mody „prostaczków” albo naprawić łańcuch „walczącej feministce”
Zapisywanie jako dywersja Antonina Tosiek Literatura Autobiograficzna etykieta prozy Aleksandry Młynarczyk-Gemzy wyposaża ją w najbardziej niepozorną, a najsilniejszą broń: kontrolę nad narracją
Historii nie ma w liczbie mnogiej Joanna Piechura Literatura Pojawiają się tu starzenie się, pamięć, wojenna trauma i relacje międzypokoleniowe, tym razem Rudzka proponuje jednak coś innego – łotrzykowską opowieść o kobiecie, której uda się w końcu posmakować wolności
Wyciąg z głowy Elżbieta Łapczyńska Literatura Piszę koszmarnie wolno. Strona dziennie to dla mnie wyczyn. Zazwyczaj myślę akapitami: 1–2 to całostki, po których robię sobie odpoczynek. Jest to pisanie-dłubanie, pisanie-rzeźbienie, pisanie-wykopywanie, pisanie z przewagą usuwania – o swoim warsztacie opowiada autorka „Bestiariusza nowohuckiego”
Wywoływanie duchów Maciej Płaza Literatura Tworzenie literatury, czyli opowiadanie o zdarzeniach na tyle ważnych, że wartych pieśni, pojmuję jako zanurzanie się w zgęstkę, schodzenie w nieprzejrzystą głębię ludzkiego serca, ziemi, na której żyjemy, i języka, jakim siebie opowiadamy
Rozkosze mamrotania Monika Ochędowska Literatura Rozpoznajemy się, zbieramy, odliczamy i przybijamy piątki. Potrzebujemy wielu herstorii i opowieści matrylinearnych, by zbudować tożsamość – przegląd najnowszej literatury lesbijskiej
Rachunek krzywd Kacper Pobłocki Obyczaje Wyjście z kręgu pańszczyźnianej udręki nie odbędzie się bez stworzenia innej definicji człowieczeństwa. Czy to jest w ogóle możliwe?
Zniszczenie i tajemnica Anna Dżabagina Literatura Twórczość Narcyzy Żmichowskiej i jej biografia dostarczają – bynajmniej nie szczątkowych – materiałów, by z autorki „Białej róży” uczynić XIX-wieczną ikonę safickiej kultury w Polsce
Reklamówki Monika Ochędowska Literatura Nostalgia i żałoba to dwa najczęstsze tropy organizujące w nowej prozie myślenie o przeszłości. Śmierć jest granicą dzieciństwa. Poróżnia i skłóca tych, którzy o niej pamiętają. Tego, który umiera, zamyka w czasie niedokonanym
DUŻA TA SZAFA (3): Queerkultura Sylwia Chutnik i Bartosz Żurawiecki Obyczaje Tworzymy listę queerowych lektur i pokazujemy, jak teksty kultury ewoluują, wzajemnie się napędzają i czerpią z siebie. W odcinku: Błażej Warkocki, Piotr Sobolczyk, Izabela Morska i Krzysztof Zabłocki
Protezy języka Piotr Sadzik Literatura Leo Lipski zapisywał jedne z najbardziej dotkliwych i niezwykłych zdań w historii polskiej prozy. Jednak erotyczna śmiałość i przekraczanie obyczajowych tabu nie były łatwo przyswajalne dla purytańskich gustów odbiorców
