Przed lasem i nad rzeką Dariusz SośnickiLiteratura „Wilcza rzeka” Wioletty Grzegorzewskiej jest coming outem, a ten ma swoje reguły, odmienne od literackich. Aby był skuteczny, nie powinien się w nic wikłać i na nic rozmieniać
Upiór na Zbawiksie Joanna PiechuraLiteratura Mickiewicz nie umarł dwieście lat temu w Stambule. W książce Grzegorza Uzdańskiego jako żywy trup mieszka na placu Zbawiciela w Warszawie, ogląda mecze MMA i surfuje po YouTubie
Żyj i pozwól umrzeć Paweł JasnowskiLiteratura Quasi-dziennik Mateusza Pakuły zasilają dwa potężne impulsy związane z agonią ojca: (ogromna) wściekłość i (nieopisany) ból
Sport luzerów Zofia KrólLiteratura Póki trwają smutne spotkania autorskie, póki nominowani czekają pokornie na ogłoszenie nagrody, póki luzerzy piszą dalej – pozostaje możliwa też gorzka miłość do literatury. O „Wydatkach” Łukasza Zawady
Pole minowe Adam WoźniakLiteratura Narrator „Niejednego” Barbary Woźniak szczodrze rozporządza erudycją – miejscami powieść można nazwać popularnonaukową, a miejscami, gdy do zapędów edukatorskich dołącza moralizatorstwo – dziaderską
Rzeczy w mroku Marek ZaleskiLiteratura Powieść Stasiuka jest lamentem nad fiaskiem międzypokoleniowego porozumienia – nie można podzielić się pamięcią, tak jak nie można dzielić się bólem i doświadczeniem
Tak dobrze, że nigdzie Krzysztof SztafaLiteratura Zbiór opowiadań „O perspektywach rozwoju małych miasteczek” Małgorzaty Boryczki świetnie zdaje sprawę z nasycenia przedstawieniami plebejskimi w polskiej prozie. Wymagają one coraz bardziej charakternego punktu wyjścia
Garwolin i z powrotem Dariusz SośnickiLiteratura Skoro napisanie drugiej książki jest tak trudne, że prawie niemożliwe, można przecież znowu napisać pierwszą – o „Cukrach” Doroty Kotas
Wydaję oświadczenie Rozmowa z Olgą HundLiteratura Jeżeli budujemy świat, który jest niesprawiedliwy, to musimy liczyć się z tym, że w pewnym momencie słabsi się ogarną i spalą nam chaty. Nie chodzi o miejsce, w którym się żyje, ale o to, jakie się buduje stosunki z osobami wokół – mówi autorka powieści „Łyski liczą do trzech”
Dużo mówić i śnić Urszula HonekLiteratura Zastanawiam się, jakim pisarzem byłby dzisiaj Mirosław Nahacz. Wyobrażam sobie, jak siedzi na ławce na dworcu autobusowym w Gorlicach. Dworzec wygląda tak samo, tylko dawniej autobusy miały drewniane tabliczki z wypisanymi farbą nazwami miejscowości: Uście Gorlickie, Sękowa, Brunary, Siary, Gładyszów
Tarzanie w kurzu Monika OchędowskaLiteratura Historie Kazika i Dezertera to dwie alternatywne historie Polski. Takie podwójne scenariusze z muzyką w tle pokazują też Max Cegielski w „Prince Polonia” i Wojciech Kozielski w „Weltschmerz Hardcore”
Nie baśń Paulina MałochlebLiteratura „Szalej” Moniki Drzazgowskiej to nie jest studium męskiej tyranii, ale opowieść o społecznie akceptowanych praktykach dyscyplinowania słabszych. Bite dzieci znęcają się nad zwierzętami, kobiety bite w dzieciństwie przez ojców ślepo poddają się woli i przemocy mężów
