Kto zabił króla Rogera? Marcin BoguckiMuzyka „Król Roger” Szymanowskiego, jedno z nielicznych arcydzieł w polskim repertuarze operowym, został w Teatrze Wielkim dosłownie zamordowany – rozjechany przez nietrafione zabiegi reżyserskie i ukatrupiony ciężką ręką dyrygenta
Granica groteski Marta JanuszkiewiczMuzyka „Manru”, jedyna opera Ignacego Jana Paderewskiego, po latach nieobecności powraca w pełnej wersji na sceny polskich teatrów operowych
Czuję ulgę Rozmowa z Tomaszem KoniecznymMuzyka Zrobiłem wszystko, żeby nie śpiewać, a zostałem śpiewakiem. Więc tak chyba musiało być. Nie wierzę w przypadki – rozmowa z pierwszym Polakiem, który wystąpi na festiwalu wagnerowskim w Bayreuth
W próżni Marcin BoguckiMuzyka Mijający sezon w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej upłynął pod znakiem utworów z początku XX wieku. Odtrutką na modernistyczne miazmaty miała być „Carmen” Georgesʼa Bizeta w reżyserii Andrzeja Chyry
Opera na haju Marta JanuszkiewiczMuzyka „Ognisty anioł” Prokofiewa to dzieło przesycone mistycznością, która u Trelińskiego nie ma żadnej racji bytu. W jego inscenizacji nie ma duchowości – są narkotyki, nie ma magii – ale są magiczne sztuczki
Słabość zwycięzcy Stefan DrajewskiMuzyka Richard Wagner wiedział, że „Śpiewacy norymberscy” to dzieło nowatorskie. Do tematyki dostroił muzykę. W tej operze nastrój zmienia się co chwilę. Dobrze, gdy potrafi nadążyć za nim orkiestra
Opera użytkowa Adam SuprynowiczMuzyka Jednoaktowa opera Michaela Nymana „The Man Who Mistook His Wife for a Hat” jest elegancką, rozrywkową miniaturką dla miłośników gatunku, przyjemnym produktem użytkowym. Można wątpić, czy jest tu potencjał na coś więcej
Lustro lęków Marcin BoguckiMuzyka Inscenizacja „Peleasa i Melizandy” Debussy'ego w reżyserii Katie Mitchell próbuje pokazać tkwiące we współczesnej kulturze ciche przyzwolenie na przemoc wobec kobiet oraz próby tuszowania wszelkich incydentów, byleby tylko zachować status quo
Pomiędzy Adam SuprynowiczMuzyka „Erwartung” Schönberga i „Pieśń o nocy” Szymanowskiego łączy podobna estetyka, czas powstania oraz „nocny” kontekst. Muzycznie te utwory są jednak dość dalekie od siebie. Zaprezentowanie ich razem w wersji półscenicznej było ryzykownym pomysłem
Śmierć rozumu? Jan TopolskiMuzyka Już od tygodnia trwa nadzwyczaj udana 52. edycja Wratislavia Cantans, a w weekend koncerty zamykające festiwal
Uroki psychoanalizy Adam SuprynowiczMuzyka „Umarłe miasto” Ericha Wolfganga Korngolda to efektowne i dające dużo satysfakcji przedstawienie. Od lat jednak tęsknię za Trelińskim poszukującym. Czy reżyser pokaże jeszcze coś nowego, nawet kosztem wieczorów tak przyjemnych?
Pod pozorem libertynizmu Marcin BoguckiMuzyka Największym zarzutem, jaki można postawić inscenizacji „Turka we Włoszech” w reżyserii Aldena, a przy okazji największym grzechem przy wystawianiu opery komicznej jest to, że przedstawienie nuży. Trudno o szczery śmiech, gdy sytuacja sceniczna jest ledwie zarysowana
