Dwutygodnik

Partnerzy

Ur. 1991, krytyk literacki, filolog, pracownik Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Autor książki „Filologia lokalna – lokalność filologa. Praktyki literacko-naukowe Stefana Szymutki” (Warszawa 2022).

Znalezione artykuły

Maski, fabuły i świat

Maski, fabuły i świat

Łukasz Żurek Literatura

W ostatnim czasie ukazało się kilka książek poetyckich wykorzystujących chwyty „fabularyzacji”, tworzenia bohaterów i bohaterek literackich oraz świata przedstawionego. Żadna z nich nie wydaje się jednak zainteresowana rozmontowywaniem zabiegów znanych z prozy fabularnej

Wyobcowany Pinokio, nieistniejący Fanelli

Wyobcowany Pinokio, nieistniejący Fanelli

Łukasz Żurek Literatura

Przedstawiając polskim czytelniczkom wiersze Petera Gizziego i Charlesa Bernsteina, Kacper Bartczak okrąża zasadniczy problem swojej poezji. Pyta, czy wiersz może utrzymywać kontakt z polityczną teraźniejszością i jednocześnie posiadać swoją własną przestrzeń

Strzępek Piany, strzępek papieru

Strzępek Piany, strzępek papieru

Łukasz Żurek Literatura

Kenneth Koch to lekkość poezji postawangardowej, Charles Reznikoff – powaga poezji modernistycznej, która rezygnuje z moralistycznego nadęcia. Te dwa nazwiska ze stworzonego przez siebie kanonu podkreślił grubą kreską Piotr Sommer

Wrzask nie wychodzi na ulice

Wrzask nie wychodzi na ulice

Łukasz Żurek Literatura

W nowej książce Adama Kaczanowskiego rodzice boją się prawie wszystkiego: oceniającego spojrzenia przedszkolanki, reklam zabawek, reakcji córki na rzeczywistość. Ale także samego strachu

Wyje, wyje, wyje

Wyje, wyje, wyje

Łukasz Żurek Literatura

W „Kokonie” Joanny Lech studium patriarchatu spłyca się i wykoślawia za sprawą konwencji dreszczowca. W efekcie powieść jest zapisem uników, jakie wykonuje literatura, aby trzymać na dystans rzeczywistość

W szpitalu wali handlem

W szpitalu wali handlem

Łukasz Żurek Literatura

Powieść (post)terapeutyczna Olgi Hund nie koncentruje się na „ja” narratorsko-autorskim – choroba psychiczna staje się tu doświadczeniem na przecięciu osobistego, instytucjonalnego i społecznego

Schizofrenia zabiera mnie do domu

Schizofrenia zabiera mnie do domu

Łukasz Żurek Literatura

Tomem „Utylizacja. Pęta miast” Tomasza Bąka rządzi poetyka zero waste: to, co nie zostało przez autora dostatecznie przerobione, powraca jako składowa lub ośrodek nowego wiersza

Lustro akustyczne

Lustro akustyczne

Łukasz Żurek Literatura

Bezsilność Zadury wobec klisz językowych sprawia, że poezji z tomu „Po szkodzie” bliżej do publicystycznych felietonów czy memów z „Soku z buraka”. To na te fale współczesnej komunikacji nastawia się Zadura – i w nich się roztapia

Drugi modernizm

Drugi modernizm

Łukasz Żurek Literatura

Maciej Płaza sprawdza, na ile pewien sposób myślenia o literaturze nadaje się do pisania o naszym tu i teraz. „Robinson w Bolechowie” waha się między nową jakością a upadkiem w epigonizm

Obraz Rosji z fikcją w oku

Obraz Rosji z fikcją w oku

Łukasz Żurek Literatura

Pomerantsev pokazuje w „Jądrze dziwności”, że w XXI wieku niepotrzebna jest filozoficzno-polityczna wizja władcy, aby mogło powstać państwo totalitarne. Wystarczy kilka niepozornych komunałów zaczerpniętych z francuskiej filozofii i trochę korporacyjnego żargonu

Kurs nieczytania. Protest

Kurs nieczytania. Protest

Łukasz Żurek Literatura

W ostatnich latach w polskim dyskursie następuje powrót centrali: coraz ostrzejsza polaryzacja między pozycjami, z których pisze się o kulturze, co skutkuje zamknięciem się na cieniowanie, na inne głosy, samą możliwość ich zaistnienia

Spojrzenie z dystansu

Spojrzenie z dystansu

Łukasz Żurek Literatura

Najbardziej komentowane polskie powieści ostatnich miesięcy, czyli „Drach” Szczepana Twardocha oraz „Księgi Jakubowe” Olgi Tokarczuk korzystają z techniki narracyjnej, która pochodzi, zdaje się, z literackiego lamusa

Smutek fana Radiohead

Smutek fana Radiohead

Łukasz Żurek Muzyka

Całe zaufanie i estyma, jakimi darzę wokalistę, nie uchroniły mnie przed zawodem najnowszym albumem Thoma Yorke’a. Zaczęło się od déjà vu

Beka z postmodernizmu

Beka z postmodernizmu

Łukasz Żurek Obyczaje

Deleuze to szaleniec, Derrida – bufon, a Foucault – gej oraz paranoik, wszędzie szukający przejawów przemocy. Niewykluczone, że tak samo ironicznie, jak memy z Lacanem, tworzy się obecnie niektóre referaty, artykuły i doktoraty

Nawigacja główna - wersja mobilna

Archiwum numerów