/ Maciej Sieńczyk

Czując, jak stopy obmywają mi coraz silniejsze fale zadumy, wziąłem do ręki cudny albumik dedykowany Okręgowej Spółdzielni Mleczarskiej w Węgorzewie, oprawiony w pomarańczowe płócienko

Wyszedłem z parku wprost na ulicę, aby zrobić zdjęcie opustoszałego, widmowego autobusu, niestety w środku siedzieli ludzie, zbyt liczni, abym mógł je w tym miejscu zreprodukować

Mały kotek, którego wziąłem jakiś czas temu, rozsłodził mi się do nieprzytomności. Ani na chwilę nie przerywając pieszczot, zacząłem obmyślać sposoby wejścia między ludzi, ale tak, by w każdej chwili, uchyliwszy kapelusza, móc się oddalić

Dziecko zaczęło półgębkiem śpiewać kolędy, co wbiło mnie w jeszcze większą zadumę. Szurając po zwiędłych liściach, wyobraziłem sobie, że gdyby dusza każdej istoty, która umiera, była widzialna, kroczylibyśmy nieustannie jakby w błękitnym deszczu idącym do góry

Każdy, kto pokroił jabłko nożem służącym wcześniej do krojenia kiełbasy pamięta jedyną w swoim rodzaju mieszaninę smaków. Dziwniejsze jeszcze uczucia towarzyszą odludkowi, który  nagle znalazł się na tarasie statku wycieczkowego

Życie jest bogate i w każdym jego zakamarku tętni mniejsze lub większe serduszko. Mam nadzieję, że uda mi się to pokazać w sposób barwny i atrakcyjny, tym bardziej, że często specjalnie ujmuję sobie uroku, aby postawić czytelnika w pozycji uprzywilejowanej

Ktoś powie, że pykanie w uszach lub nosie to nędzna przygoda i w żadnym razie nie może być wskazówką lub pocieszeniem dla tych, którzy utracili pogodę ducha. Nie zaprzeczam

Pociąg jechał tak wolno, że można by go prześcignąć, idąc w przeciwną stronę. Przez głośniki płynęły komunikaty zapowiadające następne stacje, ale w odwrotnej kolejności. Pasażerowie stojący nad moją głową uśmiechali się tylko. „Cóż za pogodny naród” – pomyślałem

Malowanie obrazu jest bardzo podobne do reperowania butów. Rzecz polega na nieustannym naprawianiu spartolonej roboty

Małe mieszkanko, charakter i światopogląd czynią mnie człowiekiem prowincjonalnym, prócz tego byłem molestowany, co prawda przez samego siebie

Chcę opowiedzieć o przygodach na OFF Festivalu, gdzie występowałem jako gość panelu literackiego pod hasłem „Wszyscy jesteśmy inni”, a przy okazji pochwalić intuicję organizatorów, którzy spotkanie ze mną opatrzyli tym właśnie tytułem

Codziennie zbieraliśmy się w sali gimnastycznej, gdzie każdy miał powiedzieć kilka słów o sobie. Przychodziła posłuchać nawet kucharka, niezręcznie ocierając umączone ręce o brzeg fartucha. Podobno też coś rzeźbiła, ale w ukryciu, więc poznałem ją tylko jako wesołego i dobrego człowieka

Sam kiedyś byłem jak inni, ale obecnie cieszy mnie mnóstwo rzeczy. W tym miejscu chciałbym pokazać, w jaki sposób tak zgrabnie przeskakuję przez płotki, które smutek stawia na mojej drodze

Dawniej myślałem o pewnym sąsiedzie „Miły starszy pan”, a teraz wyłącznie „Wstrętny śmierdzący dziad”. Ludzie denerwowali mnie, a zarazem czułem się tak samotny, że siedząc w wannie łapałem bąki i jak synów przyciskałem do piersi

Podobno umysłowość sławnych ludzi ukształtowała się poprzez siedzenie w wannie, patrzenie przez kalejdoskop i huśtanie na huśtawkach. Dlaczego akurat te czynniki decydują o wybitności nie wiadomo. W każdym razie uznałem za stosowne zapoznać dziecko z huśtawkami

Ktoś niedawno zadzwonił do moich drzwi, a gdy je otworzyłem, ujrzałem mojego przez lata kolegę, a obecnie serdecznego przyjaciela. Zamaskowałem zadowolenie, częstując go kompotem truskawkowym własnej roboty, następnie kilkoma zręcznymi ruchami zrobiłem odpowiedni nastrój

Bywa, że zbudzony własnym krzykiem leżę nieruchomo i zdaje mi się, że z głębi swojego dziadostwa przyzywam ową cudowną krainę. W zaciszu małego mieszkanka, pośród coraz chłodniejszych dni leżę zadumany, a przed oczami przesuwają mi się spowite słońcem widoki

Nie ma sensu zbytnio rozpamiętywać życia, bo prowadzi to tylko do zużycia aparatu refleksji, ale w mojej sytuacji zrobienie krótkiego podsumowania było na miejscu i ucieszyłem się, kiedy rachunek wyszedł na plus

Jak tu siedzieć w cichą zimową noc, gdy nad nami rozbrzmiewają kolędy, a my jako jedynego towarzysza mamy własną powieść, na której składamy wyschnięty pocałunek?

Może niepotrzebnie włóczę się po tych ruderach. Z drugiej strony ludzie w rozwiniętych krajach realizują swoje pasje do późnego wieku, po tym właśnie można poznać człowieka Zachodu

Każdy, kto zanurzył głowę w wannie, pamięta banieczki i jedyny w swoim rodzaju odgłos pluskania. Wystarczy, że przemnoży ten odgłos i towarzyszące mu uczucia przez dziesięć, a otrzyma wszystko, co towarzyszy człowiekowi wchodzącemu do basenu

Starałem się rozbudzić w sobie tęsknotę za dzieciństwem i domem rodzinnym. Nadymając się, przywoływałem wspomnienie uśmiechu matki i babki, ale nadaremnie. Jednocześnie podjadałem paluszki

Po kilku dniach zadzwoniłem do urzędu skarbowego w Lublinie, mając przeczucie, że certyfikat oddala się ode mnie niczym ociemniały jeździec w burzową noc, siedzący tyłem na rumaku spiętym ostrogami

Dawniej kładłem się do łóżka i czekałem, aż sen zacznie mnie morzyć, a myśli w formie efektownych zdań zaczną układać się w zgrabne całostki

Czas płata różne figle, i tak jak będąc dziećmi, brzydziliśmy się niektórych wujków, tak ani się obejrzymy i sami jesteśmy bardziej nawet wstrętni niż oni

Znalazłem się w jakimś starożytnym parku. Zdawało się, że zza drzewa lada chwila wyjdzie jednorożec, obejmę go za szyję i tak pójdziemy razem wśród fontann i wysmukłych kamiennych donic

Pamiętam, że jako dziecko żarliwie modliłem się o poprawę wzroku. Nie rozwiązało to moich problemów, ale pozostało mi upodobanie do różnych druków religijnych

Podobno Rosjanie są nieufni, nieprzystępni i okrutni. Muszę przyznać, że przynajmniej wobec siebie są bardzo mili, a w stosunku do obsługi hotelowej zachowują się poprawnie

Twórczość obłąkanych! Nie potrafię się nie uśmiechnąć na wspomnienie tej swojej starej pasji

Z początku nie chciałem iść do teatru, bo wbiłem sobie do głowy, że aktorzy obecnie chcą się tylko przypochlebić widzowi i przez to ich sztuka zubożała

Był to jeden z niezliczonych małych heroizmów, których podejmują się ludzie wiekowi lub bardzo skromni. Jaka straszliwa, niezwykła samotność jest udziałem tych małych dobroczyńców!

W moim pokoju dziecinnym był żyrandol z pajacykami. Późną nocą, gdy w domu panowała cisza, budziłem się nagle i pełen niepokoju oczekiwałem tego, co miało nastąpić

Scenariusz został przez kuratorów zaaprobowany i ku uldze wszystkich z działu perwersji zostałem przesunięty do działu wiejskiego

Zetknąłem się z wydawnictwami gadzinowymi w domach moich kolegów szkolnych. Niesłychanie bawiła nas prostoduszność, a zarazem powaga owej propagandy

Wróćmy do czasopism zmierzchu, od których opisywania oderwały mnie doniosłe wydarzenia

Kiedy znalazłem się w dwudziestce, a później finałowej siódemce NIKE, zaczęto dzwonić z różnych redakcji. Niemal nie kryłem, że się widzę na podium

Treść „Skandali” z początku niezbyt mi odpowiadała. Jestem człowiekiem wrażliwym i ich jawna brukowość oraz niedorzeczność o zabarwieniu często erotycznym powstrzymywały mnie przed zbyt uważną lekturą