Dwutygodnik

Partnerzy

Organizator i manager kultury działający pod szyldem SONORA. W sezonie 2010/2011 asystent dramaturga paryskiej Opéra Comique, obecnie asystent na wydziale zarządzania instytucjami muzycznymi na Sorbonie. Stale współpracuje z dwutygodnik.com, publikuje także w „Ruchu Muzycznym”. Interesuje się rolnictwem.

Znalezione artykuły

„Così fan tutte” według Hanekego

„Così fan tutte” według Hanekego

Stanisław Suchora Muzyka

U Hanekego wszyscy bohaterowie cierpią z powodu upiornego kaca moralnego i godzą się na to, by ich życie intymne determinowała konwencja

„Le Grand Macabre” Ligetiego w Berlinie

„Le Grand Macabre” Ligetiego w Berlinie

Stanisław Suchora Muzyka

Reżyserując „Wielką Makabrę” Ligetiego, Barrie Kosky wykazał się umiejętnością pogodzenia rygorystycznego rytmu muzycznego z rubasznym i często bardzo dosłownym humorem

„Holender tułacz” Wagnera w Berlinie

„Holender tułacz” Wagnera w Berlinie

Stanisław Suchora Muzyka

Wisienką na torcie był moment, w którym w bitewnym zamieszaniu w ręce Senty trafiła ogromna szabla – bohaterka dokańczała dzieła w zaleconym najwyraźniej przez reżysera trybie low motion

Glass w Amsterdamie i Madrycie

Glass w Amsterdamie
i Madrycie

Stanisław Suchora Muzyka

Premiera „Einstein on the Beach” w reż. Roberta Wilsona w Amsterdamie, prapremiera opery o Walcie Disneyu w reż. Phelima McDermotta w Madrycie. Rok Philipa Glassa?

Blow i Gervasoni w paryskiej Opéra Comique

Blow i Gervasoni w paryskiej Opéra Comique

Stanisław Suchora Muzyka

U źródła problemu słabości opery „Limbus-Limbo” Gervasoniego leży najprawdopodobniej libretto pióra Patricka Hahna, które mówi dokładnie o niczym. Zdecydowanie więcej przyjemności przynosi inscenizacja „Venus and Adonis” Blowa

Prapremiery operowe w Edynburgu i Londynie

Prapremiery operowe w Edynburgu i Londynie

Stanisław Suchora Muzyka

„In the Locked Room” Huwa Watkinsa oraz „Ghost Patrol” Stuarta MacRae są wskaźnikami ekonomicznej kondycji instytucji kultury. Oba utwory to niespełna godzinne jednoaktówki, napisane odpowiednio na cztery i trzy głosy solowe. Do tego piętnastoosobowy zespół w fosie

„Porgy and Bess” w Londynie

„Porgy and Bess” w Londynie

Stanisław Suchora Muzyka

Opera Gershwina powinna się chyba nazywać „Catfish Row” – to przecież przede wszystkim historia zbiorowości

„Parsifal” w Amsterdamie, reż. Pierre Audi

„Parsifal” w Amsterdamie,
reż. Pierre Audi

Stanisław Suchora Muzyka

Pierre Audi, reżyserując nową produkcję ostatniego dramatu Wagnera dla De Nederlandse Opera, skupił się wyraźnie na chrześcijańskim wymiarze dzieła. Nie wyszło to utworowi na złe, gdyż w ten sposób uniknęliśmy uwikłania w zbyt liczne ścieżki interpretacyjne

Prapremiera „Waiting for Miss Monroe”

Prapremiera „Waiting for Miss Monroe”

Stanisław Suchora Muzyka

Jestem dziwnie przekonany, że „Waiting for Miss Monroe” nie wejdzie do repertuaru innych teatrów. To jedynie sprawnie napisany utwór

Prapremiera opery Marco Stroppy w Paryżu

Prapremiera opery Marco Stroppy w Paryżu

Stanisław Suchora Muzyka

Baśń „Re Orso” Arrigo Boita jest bardzo symbolistyczna, co pozwala na reinterpretację. Ta elastyczność skusiła włoskiego kompozytora Marco Stroppę

„Nixon in China” Adamsa w Paryżu

„Nixon in China”
Adamsa w Paryżu

Stanisław Suchora Muzyka

Chiński reżyser Chen Shi-Zheng zdecydował się odejść od hiperrealizmu pierwszej wersji dzieła Johna Adamsa i skupić na ludzkim aspekcie opowiadanej historii

„Parsifal” według Wilsona

„Parsifal” według Wilsona

Stanisław Suchora Muzyka

Pomysł, żeby wystawić „Parsifala” jednorazowo, w Wielki Piątek, pozostaje nadal dość atrakcyjny, choć ryzykowny. Prowadzeni przez Simone Young Hamburscy Filharmonicy przecenili swoje siły

Nono w Berlinie

Nono w Berlinie

Stanisław Suchora Muzyka

Helmut Lachenmann powiedział kiedyś, że nie interesuje go Nono strukturalista, ale Nono ekspresjonista. Przeżywszy „Al gran sole carico d'amore”, mogę doskonale zrozumieć, o co chodziło Niemcowi

„Egisto” Cavallego w Opéra Comique

„Egisto” Cavallego
w Opéra Comique

Stanisław Suchora Muzyka

„Egisto” otrzymał swoją nową postać sceniczną w Paryżu pod okiem młodego reżysera Benjamina Lazara. Po raz kolejny mieliśmy do czynienia z historyzującą tendencją, której dominantą była mocna charakteryzacja śpiewaków i stroje z epoki

„Lear” Reimanna w Hamburgu

„Lear” Reimanna
w Hamburgu

Stanisław Suchora Muzyka

Szekspirowski Lear był dla mnie zawsze ofiarą chciwości swoich dzieci. Tymczasem wymowna muzyka Reimanna i inteligentnie związana z nią wizja reżyserska Karoline Gruber, rzucają odmienne światło na bohaterów dramatu

„Madame Curie” w Paryżu

„Madame Curie”
w Paryżu

Stanisław Suchora Muzyka

Muzyka w „Madame Curie” od początku do końca, niemal bez przerwy buduje i podtrzymuje napięcie dramaturgiczne. Jest to jak najbardziej uzasadnione poprzez jej związek z treścią libretta

„Nos” Szostakowicza w reż. Williama Kentridge'a

„Nos” Szostakowicza
w reż. Williama Kentridge'a

Stanisław Suchora Muzyka

Komizm i groteska historii Gogola dobrze współgrały z kolażem wideo, łączącym w sobie Malewicza, animacje à la Monty Python oraz elementy archiwalne

„Pierścień Nibelunga” w Paryżu

„Pierścień Nibelunga”
w Paryżu

Stanisław Suchora Muzyka

Opéra de Paris zaliczyła kolejną w tym sezonie reżyserską wpadkę, co jest bolesne tym bardziej, że chodzi tu o tak prestiżowy cykl, na którego powtórkę trzeba będzie czekać latami

„Luna Park” Aperghisa w Paryżu

„Luna Park” Aperghisa
w Paryżu

Stanisław Suchora Muzyka

Kamery bezpieczeństwa są w centrum nowego utworu Georgesa Aperghisa. „Luna Park” to jeden z najlepszych spektakli tego sezonu

„Matsukaze” Sashy Waltz

„Matsukaze” Sashy Waltz

Stanisław Suchora Muzyka

Najnowsze opery Toshio Hosokawy napisane zostały na podstawie tradycyjnych japońskich sztuk nô. Obie są kompozycjami stosunkowo krótkimi. W obu też przypadkach kompozytor oddał swoje dzieła znanym choreografkom

Opera „Akhmatova” Bruno Mantovaniego

Opera „Akhmatova”
Bruno Mantovaniego

Stanisław Suchora Muzyka

Trudno jest napisać libretto opowiadające o nieodległej nam postaci historycznej. Podejmując się tego zadania, Christophe Ghristi nie uniknął, niestety, odrobiny banału, którą reżyser Nicolas Joel, niestety, momentami podkreśla

„Parsifal” według Castellucciego

„Parsifal” według Castellucciego

Stanisław Suchora Muzyka

W królewskim teatrze La Monnaie odbyła się premiera „Parsifala”. Dla dyrygenta Hartmunda Haenchena repertuar Wagnera stanowi centrum zainteresowań. Włoski reżyser Romeo Castellucci z teatrem operowym niewiele miał do czynienia

Nawigacja główna - wersja mobilna

Archiwum numerów