MUZYKA 2.1

„Gdyby Ziemia była plackiem z jagodami, moja muzyka byłaby łatwiejsza w odbiorze”  – zadeklarował w tytule jednego ze swoich studenckich referatów Piotr Peszat. Zapamiętajmy to nazwisko

Charakterystyczną cechą i znakiem szczególnym przynajmniej kilku znaczących utworów kompozytora Aleksandra Nowaka jest swoiste „życiopisanie”

Wszystko przeniknięte jest tu duchem rozpadu. Rozpadu kruchych, koronkowych konstrukcji, które poruszają się na granicy między szeptem a krzykiem, dokładnie jak w barokowej arii

Pierwsze i oczywiste skojarzenie z działalnością muzyczną Duchnowskiego: używanie komputera. Drugie: działania grupowe. Wydawałoby się: dwie okoliczności, które mogą odebrać kompozytorowi indywidualność. W tym przypadku jest dokładnie przeciwnie

Artur Zagajewski działa na polu instrumentalnej wynalazczości. Poszukując nowych barw akustycznych, zaczął badać używane przez hydraulików plastikowe rury

Duchowo i mentalnie niezależny, outsider z Krakowa, funkcjonuje całkowicie poza obiegiem nowoczesnych tendencji i mód

Jagoda Szmytka posługuje się wieloma mediami i tworzywami, nie oddziela dźwięku od obrazu, idei filozoficznej od dotyku. Dąży do dźwięku, gestu i wszelkich form ekspresji i myślenia nie usankcjonowanych przez naszą kulturę i estetykę

Paweł Hendrich to twórca obsesyjnie szukający spójności i kontroli – co widać po własnej terminologii, obfitych autokomentarzach, specyficznym kroju pisma, stronie internetowej czy profilu na MySpace

Muzyka wiecznego przepływu – bez początku i końca, wciągająca słuchacza w wiry o różnej prędkości. Fizyczność źródeł dźwięku przykrywa nader emocjonalną narrację

Przede wszystkim przestrzeń. Głęboka, rozległa. Jak w muzyce ambient. Na tym tle – fortepian. Kaskady powtarzanych dźwięków i rytmów. Czyste brzmienia co rusz zakłócane są szmerami i trzaskami

Wszystko zaczęło się od kryzysu po ukończeniu warszawskich studiów, kiedy kompozytor – uzbrojony w całą wiedzę i rzemiosło – stracił poczucie sensu tego, co robi

„Odbiorca mojej muzyki nie zawsze ma świadomość, że nie traktuję pewnych muzycznych gestów zapisanych w partyturze na poważnie” – mówi o ryzyku używania humoru kompozytor

Muzyka Marcina Stańczyka jest tak gwałtowna, że potrafi słuchacza nieźle podrapać

Muzyka Dariusza Przybylskiego jest perwersyjnie przyjemna niczym psychologiczny thriller. Jest jak skondensowana energia, którą kompozytor dozuje, aby w końcu uwolnić ją w jednej gwałtownej kulminacji

Zaledwie miesiąc temu odbyła się premiera trzeciej opery Prasquala – „Ophelia”. O muzyce tego trzydziestoletniego kompozytora piszemy w nowym cyklu „Dwutygodnika” – prezentującym najmłodsze pokolenie polskich twórców

Choć przeszło 40-letniego Artura Kroschela ciężko zakwalifikować do „muzyki 2.1”, to ważny jest ton, jakiego polskiej muzyce współczesnej dodaje ten kompozytor: introwertycznego ekspresjonizmu, mozaiki cisz i szmerów, rozbitych początków, ukrytych dźwięków, elementów zbłądzenia i ciągłego zapominania

Muzyka Mikołaja Laskowskiego jest odbiciem schizofrenicznej świadomości jego pokolenia. Ironia i nostalgia, elektroniczny kicz i wyrafinowane brzmienia instrumentalne, wszechobecny sampling i internetowa plądrofonia łączą się w niej z prześmiewczymi odwołaniami do estetyki New Age

Doczekaliśmy się w kraju pokolenia „pozaakademickich” kompozytorów. Łączą oni porządny warsztat z refleksją, konceptem i dowcipem. Jacek Sotomski oprócz pisania błyskotliwych postinternetowych utworów współtworzy magnetofonowy duet sultan hagavik, który zawojował pogranicza retromanii i performansu

Swobodnie czuje się na czterech kontynentach: muzyki współczesnej, nieakademickiej elektroniki, muzyki teatralnej i filmowego sound designu. Kompozytorkę napędza  niecodzienna chęć działania w kolektywach oraz swoiste twórcze ADHD

Jak połączyć nostalgię, kamp, dowcip oraz odniesienia do klasycznych filmów i muzyki w dziesięciominutowym utworze na zespół instrumentalny? Paweł Malinowski, ironista i kinofil z Krakowa, potrafi to zrobić

Anna Sowa nie jest kompozytorką radykalną, nie eksperymentuje za wszelką cenę, a już z pewnością nie kosztem odbiorczyń. Jej muzyka silnie za to rezonuje z otaczającą rzeczywistością

Jak brzmi free improvisation na portatywie, czyli przenośnych średniowiecznych organach? I jak może się udać utwór oparty na dawnym traktacie muzycznym, recytowanym na magnetofonie? Ryszard Lubieniecki udowadnia, że całkiem nieźle, a to nie wszystkie pola jego aktywności

Jej pierwszy album, „Human Glory”, wydany na kasecie w zeszłym roku, podbił krytykę muzyczną. Ale ta młoda kompozytorka i sound designerka ma już za sobą parę lat doświadczeń w elektronice, choreografii i instalacjach

Kostka Rubika, proza Lema, dźwięki owadów i kosmosu. Wiele utworów Żanety Rydzewskiej powstaje z inspiracji filozofią i nauką. Wiele też opiera się na symulowaniu rzeczywistych zjawisk i procesów