/ Klara Czerniewska-Andryszczyk

Tam, gdzie samodzielnie mieszkały kobiety, nic nie wisiało na ścianach. Przecież w wielką płytę nie wbijesz gwoździ – potrzebujesz do tego wiertarki udarowej. Kobiety ich nie używały. Dlatego obrazy stawiały na meblach i opierały o ściany

Gruzu było w powojennej stolicy między 22 a 26 milionów metrów sześciennych. To była ogromna masa, którą trzeba było poruszyć, aby rozpoczęła się odbudowa

Dla większości szyldy w stylu typopolo są po prostu brzydkie – niechlujne i zaniedbane. Dla projektantów bywają intrygujące. Typopolo to chęć budowania na tym, co lokalne, znalezione pod własnym domem, ale dotychczas ignorowane

Awangardowe rozwiązania wystawiennicze z lat 50. i 60. właśnie zyskują drugą młodość. A wszystko za sprawą Stanisława Zamecznika i wystawy „Przestrzeń między nami”

Wiele się słyszy o złym polskim guście, ale przecież on jest odzwierciedleniem braku demokracji – równościowe społeczeństwo łączy się z estetyką życia codziennego

Magda Abakanowicz bardzo nam kiedyś zaszkodziła, mówiąc, że tkactwo jest jak grzech, do którego nie należy się przyznawać, bo zamyka drogę do sztuki

Prace na wystawie Brzeskiego we wrocławskim BWA Awangarda, choć nie odwołują się bezpośrednio do zwierząt i bestii, to obrazują bestie ukryte w nas samych

Poświęcone socmodernistycznym dworcom książki „Brutal” i „ARPS: Architektura Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka” wpisują się w powszechną fascynację kulturą materialną PRL-u

Centralizacja tegorocznej Warszawy w Budowie w dużym budynku po dawnym salonie meblowym Emilia pozwoliła Muzeum Sztuki Nowoczesnej wreszcie rozwinąć skrzydła

Ikony dizajnu produkowane na trójwymiarowych drukarkach. Dla jednych świętokradztwo, dla drugich triumf użytkownika, który z biernego konsumenta staje się aktywnym prosumentem

Pierwsza edycja rocznika potwierdza, że prace polskich grafików nie odstają poziomem od tych drukowanych na Zachodzie. Początkowym stadium wyrównywania poziomów jest jednak zazwyczaj kopiowanie

Sezon ogórkowy czas zacząć – wystawą Murzynalia w warszawskim Piktogramie

Publikacja Springera jest fascynującym dokumentem zmian, jakie zachodzą w mentalności polskiego społeczeństwa, coraz mniej obarczonego pamięcią o ponurych realiach PRL. Jestem tylko ciekawa, czy za kilka lat emocje nie wywietrzeją z kart książki

Na realne efekty działań DCK trzeba będzie jeszcze trochę poczekać, ale samo miejsce już dziś warte jest dwugodzinnej przejażdżki po szerokiej i równej E77

Organizatorzy Międzynarodowego Biennale Plakatu chcieli, by każdy znalazł coś dla siebie. Pytanie tylko, kim jest ten każdy i kto dziś (poza specjalistami) interesuje się plakatem?

Zarzucano nam, że pismo wzbudza niepotrzebne tęsknoty i pragnienia, których w danym systemie, w danej sytuacji gospodarczej państwo nie jest w stanie zaspokoić – o „Ty i Ja”, lajfstajlowym piśmie wydawanym w PRL-u opowiada jego współzałożycielka

Czy ta wystawa to manifest w sprawie parytetu w sztuce? Matka została wyparta, nie ma jej na żadnym chyba płótnie. Zamiast tego ukrzesłowiony ojciec, z bełtem na kolanach

Kuratorzy Asymetrii, Kordegardy i Zachęty wreszcie zajęli się medium fotografii, obnażając mechanizmy i konsekwencje zapośredniczenia naszej wiedzy o kulturze materialnej PRL-u w zdjęciach

W rysunkach tuszem i kompozycjach zwyczajną kredką świecową odzwierciedla się entuzjazm Dagaramy zupełnie inny od pasji, która motywowała klasycznych awangardzistów

Rypson nie ma ambicji wydestylowania najlepszych z najlepszych, i słusznie. Jak rasowy archeolog odsłania wszystko bez wyjątku, zrzucając na czytelnika odpowiedzialność za weryfikację wykopalisk

W obliczu kryzysu zespół Bęc Zmiany stawia na renegocjowanie podstawowych wartości i norm, rządzących nie tyle architekturą, co wytwarzającym ją społeczeństwem

Dwa paralelnie przygotowane festiwale projektowania – jubileuszowy Łódź Design Festival i trzecia edycja Warszawy w Budowie – doskonale się w tym roku uzupełniały

Wystawa jest skrajnie formalistyczna, urzekająco wyciszona, a jednocześnie pełna ukrytych pod czarną powierzchnią znaczeń i odniesień

Co sprawia, że jedzenie wkrada się dziś masowo do galerii, a mglisty koncept food dizajnu staje się jednym ze słów-wytrychów do polskiej kultury podczas Prezydencji w Unii Europejskiej?

Redaktorzy z wydawnictwa Karakter znaleźli lukę na rynku, lecz bynajmniej nie wciskają w nią kitu. „Widzieć/Wiedzieć” to książka-piguła, podręcznik zawierający solidny kawał wiedzy, zarówno teoretycznej, jak i praktycznej. Produkt z kategorii „piękne i mądre”