Ludzki wielogłos Adam SuprynowiczMuzyka Dzieła operowe Francisa Poulenca to świat osobny: muzyczny „teatr środka” o zaskakująco potężnej i nieprzemijającej sile oddziaływania. Z precyzyjnego splotu słowa i muzyki wyszedł jednak w spektaklu Mai Kleczewskiej nadmiar, gąszcz, który zagłuszył „Głos ludzki”
Kapitan Ahab Piotr SawickiFilm Czarny kryminał spod znaku Melville'a stał się u kresu swej ewolucji kryminałem „sinobłękitnym”. W jego filmach czarno-białych – „Milczeniu morza”, „Szpiclu” czy „Drugim oddechu” – trudno wskazać sceny, które rozgrywałaby się w pełnym słońcu; sceny plenerowe ogarnia monochromatyczna szarość
Głosem o ścianę Julia KluzowiczTeatr „Głos człowieczy” w reżyserii Ivo Van Hove'a obnaża słabość słowa, które może znaczyć wszystko i nic, którym można do woli manipulować i tworzyć fałszywą rzeczywistość
