Publicysta i prorok Michał WalkiewiczFilm Clooney czyta scenariusz braci Coen i próbuje wcisnąć do niego przypisy świadczące o jego niepodrabialnym stylu oraz lewicowej wrażliwości. Aronofsky tymczasem przekonuje, że prawdziwy twórca, taki modernista z dziada pradziada, gardzi nie tylko kompromisami, ale też innymi ludźmi
Życie w kosmosie Jakub SochaFilm W „Grawitacji” każdy gest ma ciężar, wszystko tu wydaje się nieodwołalne, niczego nie można naprawić w późniejszym terminie, niczego odroczyć
„Spadkobiercy”, reż. Alexander Payne Darek ArestFilm Bohaterowie Payne’a stają wobec dramatów bez wymówek i banałów o „ciężkim życiu” – opaleni, najedzeni. I w klapkach
„Idy marcowe”, reż. George Clooney Jakub SochaFilm Clooney mógł się wysilić, albo chociaż coś trochę pozmieniać. Wybrał sprawdzone wzorce, bo w obrębie nich łatwiej sprzedaje się banały – choćby takie, że polityka brudzi każdego, a politycy tak naprawdę niczym się od siebie nie różnią i szarego człowieka mają głęboko gdzieś
„Człowiek, który gapił się na kozy”, reż. Grant Heslov Michał OleszczykFilm „Człowiek, który gapił się na kozy” jest filmem jajcarskim. Problem z takimi filmami polega na tym, że cwaniactwo pozuje w nich na wyrafinowanie
„W chmurach”,reż. Jason Reitman Krzysztof ŚwirekFilm Bohater „W chmurach” to prawdziwy apologeta czasów ryzyka. W jego teodycei nowoczesny brak stabilizacji nie tylko nie jest problemem, ale pozwala człowiekowi odnaleźć swój ukryty potencjał i „prawdziwe ja”
