POWAGA: Cykady mdlały Zofia KrólLiteratura Charakterystyczne dla poetyckiego patosu jest to, że najmniejsza jego dawka potrafi zainfekować cały wiersz, cząstka wzniosłości wdziera się w wersy i niszczy wszystko, co spotka na swojej drodze
Zagajewski: reszta, żal Paweł PróchniakLiteratura Czy poezja może dziś pozwolić sobie na prostoduszność wzruszenia, na oddech zwykłej składni? Czy można pogodzić „Czerwone maki i czarny śnieg” – czerwone maki pijące polską krew i czarny śnieg nowoczesnej metafory? Zagajewski sądzi, że tak
Opowieści o pokoleniu 1968 [7] Barbara ToruńczykLiteratura Kim byliśmy, kim jesteśmy, skąd i dokąd zmierzamy?
Adam Zagajewski, „Niewidzialna ręka” Dariusz SośnickiLiteratura Najnowszy tom wierszy Adama Zagajewskiego może rozczarować. Oto Zagajewski, jakiego znamy od lat: obrońca stylu wysokiego, poeta kultury i pamięci
Festiwal Miłosza Zofia KrólLiteratura „Zniewolony umysł” był na Festiwalu Miłosza kluczem doboru gości. I to akurat się udało. Zabrakło natomiast wspólnego hasła, które byłoby dyskutowane i interpretowane na różne sposoby