Honor chłopców z Costa Guano Witold MrozekTeatr Pomysł na adaptację Majewski ma prosty, skuteczny. Nie musi wiele dopisywać – w końcu pozostawienie na pastwę losu statku pełnego muzułmanów brzmi zupełnie dramatycznie, przerażająco na czasie
Śpij pięknie Paweł SoszyńskiTeatr „Gdyby Pina nie paliła, to by żyła” Cezarego Tomaszewskiego to spektakl poruszający, skromny, często piekielnie śmieszny, a przy okazji – przekonujące, bo niewymuszone, pożegnanie zmarłej reformatorki tańca
Po tamtej stronie Schuberta Paweł SoszyńskiTeatr Wałbrzyski „Schubert” to głęboki interdyscyplinarny szpagat między burzliwą romantyczną pozą i klubowym dopalaczem new romantic. To świat patrzony z ukosa, skrajnie dosłowny i całkiem abstrakcyjny – zupełnie jak użyta w nim muzyka
Balladyna disco polo Paweł SoszyńskiTeatr „Balladyna” Farugi, jak ta Słowackiego, jest dokładnie taka, „jakby ją gmin układał”. A lud gminny się zmienił, zachłysnął się transformacją, je kaszankę z grilla w rytm disco polo
Wymęczeni Michał CentkowskiTeatr Intrygująca, gorzka i ironiczna opowieść von Mayenburga zmienia się w „Męczennikach” Augustynowicz w nachalnie dydaktyczną opowiastkę o gówniarzu niszczącym życie szlachetnej nauczycielki
Plemię o oczach wpatrzonych w niebo Anka HerbutTeatr Podstawny dokumentuje w „Opowieściach plemiennych” moment, w którym okazuje się, że wszystko miało się udać, ale nic się nie udało. Wolność zewnętrzna wprawdzie została osiągnięta, ale wewnętrzna jeszcze nie
Oświecić oświecenie Michał CentkowskiTeatr W najnowszym spektaklu Paweł Świątek mierzy się z zachodnim porządkiem symbolicznym, w którym wciąż zdaje się pokutować tradycja dyskursu oświeceniowego
Choreografia stresu Anka HerbutTeatr „Bohaterki” Eweliny Marciniak i Michała Buszewicza to teatralny komiks w 3D. Albo inaczej: animacja poklatkowa w trybie live act
Maria nie chce Joanna WichowskaTeatr W „Betlejem polskim” Faruga unika pułapki wyniosłej krytyki dewocyjnego uniesienia, chociaż pokazuje je bez cenzury, w jaskrawych obrazach. Jego spektakl jest obrazoburczy tylko z perspektywy ortodoksji lekceważącej esencję
„O dobru” Strzępki i Demirskiego Dorota KowalkowskaTeatr W najnowszym przedstawieniu Demirski i Strzępka zawarli rozczulająco prostą, a zarazem śmiertelnie trudną do wypowiedzenia myśl: bez wsparcia innych i beznadziejnej w to wsparcie wiary, nie pójdziemy dalej
BACKSTAGE: Wierni pragnieniu Witold MrozekTeatr W „O dobru” zamiast perspektywy „zanim zwyciężymy”, Strzępka i Demirski przyjmują perspektywę „już zwyciężyliśmy”. Wrażenia z prób do ich najnowszego spektaklu w wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym
„Kamasutra” Szczawińskiej i Frąckowiaka Witold MrozekTeatr W „Kamasutrze” Szczawińska i Frąckowiak – inteligentnie, chwilami zabawnie – oswajają widownię z odczarowanym, bezpretensjonalnym i nieuprzedmiotawiającym sposobem mówienia o seksualności
