Telenowela dla boomersów Bartosz ŻurawieckiFilm Skoro bohaterka jest pasywna, skoro bohaterowie to nudnawi panowie o znanych nazwiskach, skoro scenariusz sprowadza się do odhaczania kolejnych faktów z biografii Osieckiej i skoro wszystko to zostało pokazane bez przekonania, to co wybija się tutaj na plan pierwszy? Otóż to co zwykle. Oczywiście Polska
Być wielkim pisarzem, mieć oswojonego jeża Henryk GrynbergLiteratura Obraz rzeczywistości jest w „Dziennikach” Osieckiej dwojaki. Z jednej strony presje i koszmary totalitaryzmu, z drugiej żywioły młodości. Chce być komunistką. I mogłaby „całe życie przeflirtować z piętnastoma naraz”
Wdowa po pokoleniu Henryk GrynbergLiteratura Poruszaliśmy się z Agnieszką Osiecką w tej samej pokoleniowej przestrzeni. Też zapamiętałem na zawsze Cybulskiego w „Dwojgu na huśtawce” w Ateneum. Partnerowała mu Elżbieta Kępińska, za którą ganiałem na szkolnych potańcówkach
Gra w miłość Maciej ChojnowskiLiteratura Listy Osieckiej i Przybory rejestrują sekretną pracę uczucia, które było modelowane za pomocą słowa i dzięki niemu właściwie w ogóle zaistniało
Osiecka Soyki, czyli „… tylko brać” Tomasz CyzMuzyka Siłą Stanisława Soyki jest wielki talent do melodii, które na długo zostają w organizmie. To jak dobry, mocny trunek, który sączy się leniwie po ciele i duszy. Charakterystyczne jest też połączenie melodii z doskonałą aranżacją. I ten głos!
