Zwierciadło mknące światłowodem Łukasz NajderLiteratura Zadie Smith przypomina rozhisteryzowaną gospodynię, która swoich gości chce za wszelką cenę uraczyć najbardziej wymyślnym koktajlem. Molestowanie? Tak, Afryka – jeszcze więcej Afryki. Choroba nowotworowa bliskiej osoby?Voilà, gotowe!
Protetyka Rozmowa z Tomaszem S. GałązkąLiteratura Zawsze widzę w czytelniku przekładu osobę o niepełnej sprawności, bo niezdolną do zapoznania się z oryginałem. Indywidualne dopasowanie protezy jest niemożliwe, ale staram się, żeby chociaż nie sprawiała bólu – mówi tłumacz „Długiego marszu w połowie meczu” Bena Fountaina
Rozmontowywanie ideałów Rozmowa z Jackiem DehnelemLiteratura Larkin bezlitośnie obiera nas z fałszywych mitów i przekonań – dlatego był niekiedy atakowany przez tych, którzy wolą dostarczać czytelnikom leków przeciwbólowych – mówi tłumacz „Zimowego królestwa”
Najgorsze są martwe zdania Rozmowa z Colmem TóibínemLiteratura To, o czym się nie mówi, zawsze jest bardziej drastyczne od tego, o czym się opowiada. Za mową skrywa się milczenie, a za tragedią zawsze czai się inna tragedia, której nikt nie chce przedstawić
Dar łączenia sprzeczności Rozmowa z Marią MakuchLiteratura Roald Dahl był heretykiem, wyprzedził epokę i przełamał konwencję pisania dla dzieci. Potrafił ukazać tępotę i okrucieństwo dorosłych. Wiedział, jak szokować, przerażać i rozśmieszać – rozmowa z tłumaczką biografii angielskiego pisarza
Wspaniali straszni mieszczanie Agata SikoraLiteratura W „Drobnych występkach w czasach obfitości” Matthew Kneale zajmuje się precyzyjnym ukazywaniem działań bohaterów poddanych działaniu psychospołecznych presji. Dlaczego polska literatura stroni od tak pojętego realizmu?
Rok 1922 Łukasz NajderLiteratura Książki Sarah Waters traktują o tym, co minione, ale nie służą do opiewania niegdysiejszego ładu lub lordowskiej fajki z wrzośca, raczej do oświetlania wydarzeń z różnych kątów i odległości
Zakotwiczony w kanale Bartosz SadulskiLiteratura Dla czytelnika „Czegoś do oclenia” byłoby ciekawiej, gdyby Barnes wstał z kolan i zwalił pomnik ukochanego pisarza. Obraził się, odwrócił na pięcie, zamiast wciąż rozkminiać, czy Flaubert spalił baletkę Louise Colet, czy jednak pantofel
Stary, dobry Auden Dariusz SośnickiLiteratura Skoro późnemu Audenowi zbyt dobrze się powodzi, za bardzo jest zaprzątnięty sobą i konformistyczny, to pewnie ideałem byłaby poezja oddająca głos sponiewieranym przez kapitalizm, zaangażowana w sprawy ludzkiej wspólnoty i buntownicza
Tulipanka Magda HeydelLiteratura Książka Ackerleya nie jest historią o wiernym przyjacielu psie. Posługując się językiem cudownie zdystansowanym, autor opowiada pozbawioną pruderii historię wielkiego uczucia
Nad zatoką Justyna JaworskaLiteratura Źródłem czytelniczej rozkoszy jest tutaj język: wzniosły, naszpikowany cytatami, pomyślany jako jedna wielka kpina z wiktoriańskiej egzaltacji
W głąb translatorskiej nory Ewa StusińskaLiteratura Najświeższy przekład „Alicji w krainie czarów” jest uszyty na miarę dzisiejszej 12-letniej dziewczynki, nie chrzęści anachronizmami – Kapelusznik i Marcowy Zając są po prostu „zwariowani”, a nie „stuknięci na umyśle”
