Detal Julia NiedziejkoTeatr W Gombrowiczowskim „Ślubie” Radosław Rychcik przyłożył do siebie puzzle z różnych układanek i uznał, że skoro pasują kształtem, mogą być kompletem
Życie na później Jakub MomroLiteratura Czy poszukiwanie autentyczności w świecie rządzonym przez machinę produkującą puste wartości staje się naiwnym gestem? Czy dziś w ogóle autentyczność może być kartą przetargową w publicznej debacie, czy jest tylko mitem podtrzymującym społeczne i polityczne status quo?
Karasie Witold MrozekTeatr Jaremko chce zrobić z Gombrowicza polityczny manifest. Jednocześnie przegapia wszystko to, co można by w tekście „Iwony” rzeczywiście uruchomić dla politycznych stawek – tematy władzy, spojrzenia, ciała czy obezwładnienia społecznymi relacjami
DŹWIĘKI: Pisarz mówi Dominik AntonikLiteratura Literatura staje się przestrzenią wrażeń, miejscem afektywnego doświadczenia autora. W tym literackim lunaparku głos staje się coraz istotniejszym elementem i trudno mu nie ulec, bo uszy, jak powiadał Lacan, nie mają powiek
Gombrowicz w baletkach Ewa KretkowskaMuzyka Jak zatańczyć Gombrowicza? Po co tańczyć Gombrowicza? Zwłaszcza w kraju, w którym taniec nie jest najpopularniejszą dziedziną sztuki, a specjalistów od Gombrowicza na pęczki?
Brzuch Kronosa Michał CentkowskiTeatr Garbaczewskiego interesuje człowiek bez kulturowego gorsetu, łapczywie konsumowanych znaków i znaczeń. „Kronos” to spektakl o potrzebie generowania własnych „czasośladów”
Stopnie oddalenia Rozmowa z Omarem SangareTeatr Po śmierci Elżbiety Czyżewskiej odbyło się spotkanie ku jej czci w Actors Studio. John Guare wygłosił na nim mowę, a potem napisał sztukę, którą gramy w Nowym Jorku
Dziurawa łyżka Zofia KrólLiteratura Na pewnym poziomie lektury „Kronosu” przypisy są zbędne; kim był ten, czy ów – co za różnica, skoro ten i ów przydają się tu tylko do porządkowania tabel czasu, jedynej ambicji, której Gombrowicz oddaje się tak niestrudzenie, że porzuca wysiłek literackiego kształtowania języka
Osobista buchalteria Rozmowa z Jarzębskim, Suchanowem i GombrowiczemLiteratura Podstawowa różnica pomiędzy „Dziennikiem” a „Kronosem” polega na tym, że „Dziennik” został stworzony przez pisarza, a „Kronos” napisał się sam
Produkt: Gombrowicz Grzegorz WysockiLiteratura „Kronos” to dzieło pisarza poza godzinami pracy – gdy chce sobie zanotować, że kupił kurtkę, lampę i pudełko, pisze po prostu: „Kupiłem kurtkę, lampę i pudełko”
Gombrowicz na nowo, czyli po staremu Witold MrozekTeatr Po co wystawiać dziś „Ślub” Gombrowicza? Najnowsza realizacja w reżyserii Pawła Wodzińskiego wygląda i brzmi zaskakująco współcześnie
Tomografia Rozmowa z Allenem J. KuharskimLiteratura Indeks do angielskiego wydania „Dziennika” Gombrowicza prawie mnie zabił. Mniej więcej taki poziom trudności jak indeksowanie Nietzschego. Dziesiątki, jeśli nie setki odniesień, które trzeba wyłapać
