Trikolorowe kundle Katarzyna TórzTeatr Belgijskie szaleństwo wyrasta z tradycji surrealizmu. Nie gloryfikuje romantycznego mitu o poświęceniu, uznaje, że skuteczną strategią przetrwania może być wzięcie rzeczywistości w nawias. O tym są również „Belgian Rules” Jana Fabra
Czarne kino familijne Rozmowa z Markusem ÖhrnemTeatr W ostatnich przedstawieniach chcieliśmy, żeby ludzie wychodzili z teatru z ciemną energią. Nie chcieliśmy dawać im nadziei, bo szczęśliwi ludzie nigdy nie fantazjują
Prekarny czyli niemy Marta KeilTeatr Jaki status ma ciało kobiece w teatrze Jana Fabre'a? Na to pytanie starali sie odpowiedzieć Markus Öhrn i Untitled Feminist Show w trakcie berlińskiego festiwalu Precarious Bodies
„Prometheus Landscape II” Jana Fabre’a Szymon AdamczakTeatr Prometeusz wie, jak igrać z bogami, zna ich genealogię – tu syn zabija ojca, by stać się ojcem. Czas bogów jest czasem iluzji, zaś ogień, wiedza, jaką przekazaje ludziom heros, tę iluzję rozbija
PRZED EUROPEJSKIM KONGRESEM KULTURY: Człowiek to piękne zwierzę Rozmowa z Jan FabreTeatr Interesuje mnie to, jakie płyny ustrojowe mają znaczenie polityczne, filozoficzne, społeczne. Żyjemy w społeczeństwie, w którym ludzie stali się bezwonni. A przecież pachniemy, pocimy się
Vanitas Fair. Początek końca. Katarzyna TórzTeatr Jan Fabre w „Orgy of Tolerance” analizuje nędzę pożądanego stanu peace of mind. Używa wyrafinowanych form teatralnych po to, by zobrazować procedury samostracenia, ciemną pustkę
