Bajki bez morału Anna Pajęcka Teatr Coetzee zadaje pytanie o to, co dzieje się z duszą człowieka, który pierwszy raz zasmakuje mięsa. Zadaje je także Krzysztof Warlikowski w nowym spektaklu o Elisabeth Costello. A pośrednio Jan Klata w „Folwarku zwierzęcym”
Lubieżnik Maciej Jakubowiak Literatura W „Polaku” Coetzee sugeruje, że jeśli można gdzieś szukać nadziei, to w pracy tłumaczy i tłumaczek. Może jest skazana na porażkę, bo doskonały przekład, tak jak doskonałe porozumienie, nie jest możliwy, ale przynajmniej próbują
Kończy się ta historia Maciej Jakubowiak Literatura Czy na pewno Jezus z tytułu powieści Coetzeego to ten Jezus? W końcu bohaterowie mówią po hiszpańsku – a to właśnie w Hiszpanii i w Ameryce Łacińskiej Jesús jest po prostu popularnym imieniem nadawanym chłopcom
Przedzimie życia Anna Arno Literatura Auster przybiera ton pogodny: jest wdzięczny za smaki potraw i zmęczenie po ćwiczeniach. Znaczną część życia zajmują przecież bezwiedne gesty. Równolegle z „Dziennikiem” ukazuje się korespondencja z Coetzeem
Wyrywanie wątroby Rozmowa z Michałem Kłobukowskim Literatura Wielu książek nie chciałem tłumaczyć, żeby nie spędzać w świecie wyobraźni ich autorów długich miesięcy. Coetzee jest moim pisarzem, ale z przykrością wchodzę w jego szary, bezkrwisty świat
I rozpadamy się sami. Wokół opery „Slow Man” Joanna Roszak Muzyka Coetzee nie objął librettem całej książki; wraz z Nicolasem Lensem, kompozytorem, skupił się na bliskich relacjach trzech postaci, postaci – jak mówi reżyserka spektaklu, Maja Kleczewska – „zawieszonych w trwaniu”
Życie na krawędzi Dariusz Czaja Muzyka Powieść Coetzeego „Powolny człowiek”, co do której zdania krytyki są podzielone, stała się materią libretta do opery w reżyserii Mai Kleczewskiej
Coetzee mówi prozą Dariusz Czaja Literatura W „Punktach nawigacyjnych” Coetzee ujawnia swoje pisarskie credo. Sprowadza się ono do redukcji, albo – żeby to lepiej zabrzmiało – do wybitnie przemyślanego i selektywnego posługiwania się słowami
„Koniec” – drążenie Agata Diduszko-Zyglewska Teatr Ciągłość konkretnych wątków i rozwój postaci, które zaludniają wyobraźnię Warlikowskiego. Obserwowanie, jak aktorzy wydobywają kolejne odcienie z relacji, w których trwają ze spektaklu na spektakl. To najbardziej fascynuje w „Końcu”
Niemożliwość końca Ewelina Godlewska-Byliniak Teatr Czy koniec oznacza obietnicę spełnienia? Czy jest jedynie jego iluzją, pułapką wiecznego oczekiwania? W „Końcu” Krzysztofa Warlikowskiego pytania te łączą się z kwestią winy, która, podobnie jak ofiara w „(A)pollonii”, staje się tematem centralnym
Coetzee evergreen Joanna Tokarska-Bakir Literatura W otwartości, z jaką we własnym przekonaniu podchodzimy do inności, kryje się „wirus podstępnej zdrady” – twierdzi J.M. Coetzee w debiutanckiej powieści i w esejach „Białe pisarstwo”
Droga przez mrok Tomasz Fiałkowski Literatura Rzadko powstają dziś książki podszyte takim żarem, tak trzymające w napięciu od pierwszej do ostatniej strony, jak „Lekcje ciemności” Dariusza Czai
