Może inaczej Rozmowa z Martą ŚcisłowiczTeatr Okopaliśmy się na swoich wygodnych pozycjach i tak naprawdę chcemy w nich tkwić, choć twierdzimy, że jest inaczej. A dobrze by było zauważyć, że świat się zmienił, i nie możemy robić tego, co robiliśmy w teatrze 10 lat temu
Temat na książkę Maciej JakubowiakTeatr Jeśli spektakl Miśkiewicza krytykuje „Serotoninę” Houellebecqa, to nie z publicystycznych pozycji, ale od środka – podążając niemal ślepo za tekstem do punktu, w którym sam ujawnia swoją nijakość
Po szyję we własnej daremności Mateusz WęgrzynTeatr Paweł Miśkiewicz zagrał va banque – w „Podróży zimowej” stworzył koncert na sześć głosów kobiecych. Nie zaryzykował jednak feministycznego manifestu, a zamiast wywrotowości wybrał melancholię
Pieniądze to nie wszystko, ale już po wszystkim... Agnieszka HudzikTeatr „Kupieckie kontrakty” w reżyserii Miśkiewicza nie mają ambicji radykalnego manifestu w histerycznym stylu Franka Castorfa. O polskiej i niemieckich inscenizacjach Jelinek pisze Agnieszka Hudzik
Sztuki dydaktyczne Agata ChałupnikTeatr „My, wschodni Europejczycy, Czarnuchy Europy” – tak twórcy festiwalu „Walka Czarnucha z Europą” określają w programie miejsce, z którego chcą mówić o doświadczanym przez nas w ciągu ostatnich kilku lat społecznym i ekonomicznym kryzysie
„Mewa” w reż. P. Miśkiewicza Marta BryśTeatr W „Mewie” Miśkiewicza nie ma uczuć ani emocji, są tylko wrażenia kreowane na potrzeby artystycznych popisów. Ideały zamieniły się w rozgoryczenie i bezrefleksyjne przyjmowanie rzeczywistości
„Do hymnu!” Agata Diduszko-ZyglewskaTeatr Miśkiewicz i Sajewska nie dodają „Klubem polskim” nic nowego do tego, co już wiemy o romantyzmie, a jednak ich spektakl ma w sobie świeżość i moc. Świeżość wynika z zestawienia narracji, które zwykle się nie spotykają, a moc – z niezwykle otwartej formy
