Wystawianie się Paulina DomagalskaSztuka „Świat wzorcowy” – wystawa prac Katarzyny Kozyry – to odejście od retrospektywy jako chronologicznego łańcucha prac, który zawsze w podobny sposób ciągnie się przez białe ściany muzeum
Nie przypisuję sobie szczególnej roli Rozmowa z Grzegorzem KowalskimSztuka Studenci, którzy przyszli do mojej pracowni w latach 90., byli wyjątkowo utalentowani: Kozyra, Althamer czy Żmijewski. Trafili na przełomowy moment – jeszcze nie było rynku sztuki, a już przestała działać cenzura. Mieli potrzebę krytycznego analizowania rzeczywistości
Opowiem wam, dziatki, o sztuce krytycznej Jakub BanasiakSztuka Tom Karola Sienkiewicza to – zgodnie z tytułem – historia tryumfu. „Zatańczą ci, co drżeli” musi wywoływać schadenfreude u wszystkich tych, którzy obawiali się, że to o Beksińskim, Dudzie-Graczu, Olbińskim i Mitoraju będzie pisać się jak o superbohaterach
Kawiarniane rewolucje Karol SienkiewiczSztuka Żmijewski myślał o odtwarzaniu trudnych momentów z historii, a Belina sam się nawinął ze swoim projektem – oferując własne ciało. Oddawał się na godziny. Gdy zrobiło się niebezpiecznie, a Belina krzyczał, że rozrywa mu odbyt, Żmijewski przerwał zdjęcia – 6 października premiera książki Karola Sienkiewicza
Ahistoryczne, krytyczne Joanna KrakowskaTeatr Nie historyczność, lecz ahistoryczność mogłaby być najważniejszą dziś krytyczną strategią w teatrze i sztuce, pozwalającą zapytać o sprawy współczesne w sposób prawdziwie radykalny
Byle nie u Saatchiego Iwo ZmyślonySztuka Czy na wystawie „British British Polish Polish” mamy do czynienia z pokazem medialnych wydmuszek? Sprawa jest bardziej złożona
Wewnętrzny fałsz sztuki Rozmowa z Arturem ŻmijewskimSztuka Dochodzę do działu kultura w „Gazecie Wyborczej” i widzę, że tam się kończą rzeczy ważne, a zaczynają peryferia rzeczywistości. Świat się gotuje, a w kulturze wciąż dominuje pogląd, że sztuka jest po nic
Sztuka krytyczna z perspektywy Czerwonych Indian czyli prztyczek w nos Kuby Banasiaka Karol SienkiewiczSztuka Pod wieloma diagnozami Banasiaka podpisuję się obiema rękami, ale nie potrafię przejść do porządku dziennego nad kluczowym dla jego tekstu stwierdzeniem, że ze sztuki krytycznej pozostało dziś tak niewiele
LATA 90.: Bez-czas i czasy równoległe Jakub BanasiakSztuka Oczekując dziś intensywności, z jaką społeczeństwo przeżywało sztukę współczesną w latach 90., rozumujemy według starej logiki, zgodnie z którą sztuka jest ważna dla elit i „ludu”. Nie dostrzegamy, że tak naprawdę nie była dla nich ważna nawet wtedy
Triglav reACTed. Potrójne życie trójgłowej góry Goran InjacSztuka W swoim manifeście słoweńscy artyści zadają pytanie: każdy naród ma swoją sztukę – jaka jest nasza? W przestrzeni teatralnego happeningu współczesną Słowenię opanowała sztuka reACT
Retrospektywa Libery Bogusław DeptułaSztuka Anarchistyczne i wątpiące realizacje Libery ujawniają luki w demokratycznej strukturze państwa i społeczeństwa. Retrospektywa w warszawskiej Zachęcie jest pierwszą taką wystawą w jego dorobku
Sztuka to inny punkt widzenia Rozmowa z Zbigniewem LiberąSztuka To swojego rodzaju eskapizm – ja tu sobie maluję kwadraty, a wy wszyscy się ode mnie odpieprzcie, bo nie macie o tym pojęcia. To śmiertelnie nudne. Dlaczego nie mielibyśmy się zajmować rzeczami, które są nam wszystkim wspólne?
