300: W cudzej skórze Rozmowa z Agnieszką Jakimiak, Moniką Kwaśniewską i Idą ŚlęzakTeatr Cała praca do wykonania w teatrze leży w zmianie struktur, warunków produkcji, przyzwyczajeń. Może więc nie tylko o female gaze tu chodzi, ale o feminist gaze, queer gaze i każde inne spojrzenie mniejszościowe
„Ach, jakże godnie żyliśmy”. Teatr w historii i w archiwum Teatr O „teczkach” i „Teczkach”, narracjach wielkich i narracjach małych, archiwach historycznych i teatralnych, mówieniu z pamięci i mówieniu o pamięci rozmawiają: Ewa Wójciak, Joanna Krakowska i Iwona Kurz
Mainstreamów jest mnóstwo Rozmowa z Wojtkiem ZiemilskimTeatr Rozejrzyj się wokoło – reklamy butów są często znacznie odważniejsze niż tak zwana alternatywa. Pragnienie czegoś nowego, ostrego w ogóle nie jest alternatywne, dziwne i nieosiągalne
Pamięć muzyczna Agata Diduszko-ZyglewskaTeatr Dzięki „Anhellemu” konstruowany od kilku lat przez Jarosława Freta tryptyk „Ewangelie dzieciństwa” zyskał ostateczny kształt. Najnowszy spektakl teatru ZAR to opowieść o śmierci zbiorowych symboli
Triglav reACTed. Potrójne życie trójgłowej góry Goran InjacSztuka W swoim manifeście słoweńscy artyści zadają pytanie: każdy naród ma swoją sztukę – jaka jest nasza? W przestrzeni teatralnego happeningu współczesną Słowenię opanowała sztuka reACT
Zmiana Ewelina Godlewska-ByliniakTeatr „Komuna Otwock. Przewodnik Krytyki Politycznej” ukazuje zmianę, której ulega Komuna oraz zmianę w samej idei „zmiany”, szczególnie w ostatnim etapie pracy komunardów naznaczonym rozczarowaniem
UWAŻNOŚĆ: Grotowski – mit percepcji Paweł SoszyńskiTeatr U Grotowskiego poczucie wygnania, „bycia na zewnątrz” świata jest impulsem do działania Performera. Słynny „człowiek wewnętrzny” jest więc – paradoksalnie – człowiekiem zewnętrznym
Aktywizm, nie anarchizm Rozmowa z Gałązką i LaszukiemTeatr Większość ludzi, którzy mają gęby pełne wzniosłych komunałów, nieźle żyje z tego, że je głosi. My od 20 lat zapieprzamy jak niezły dom kultury – rozmowa na Jubileusz Komuny Otwock
Teatr przez uszy Rozmowa z Viliamem DočolomanskýmTeatr Moje osobiste rozumienie teatru jest nierozłączne z myśleniem muzycznym. Nasze spektakle to tekst pisany ciałem i wpisany w ciało. Ciało, które mówi rytmem
Dybuki ze stacji Žilina-Záriečie Agata Diduszko-ZyglewskaTeatr Żydówka już dawno odjechała w bydlęcym wagonie, a jednocześnie wciąż jest tutaj: między sympatycznymi kolejarzami, którzy właśnie planują kolejne pogromy – spektakl Studia Teatralnego Farma v jeskyni
WIEDEŃ: Czy nadal boimy się ojcobójców? Julia HolewińskaSztuka Hermann Nitsch jest ostatnim aktywnym twórczo Wiedeńskim Akcjonistą. Czy 70-letni dziś, siwobrody artysta wciąż jest pociskiem, który może rozpalić ogień w statecznych wiedeńczykach?
Mała rewolucja Joanna WichowskaTeatr Wiele jest w społecznie zaangażowanym teatrze upominania się o „skrzywdzonych i poniżonych”. Ale rzadko zamiast wypowiadać się w ich imieniu – oddaje im się głos
