Miasto świata Łukasz Najder Film Ekspresjonizm i naturalizm, którymi posłużył się Wajda w „Ziemi obiecanej”, by oddać grozę miasta potwora, stały się z czasem przezroczyste. Zamiast tragedii łódzkiej kosztujemy ciągu wysmakowanych artystycznie scen, popisu aktorskiego, kunsztu reżysera i operatorów. Aura tego pokazu jest tak intensywna, że przesłania wszystko, co aurą nie jest
„Chłopi” sieją ferment Michał Wieczorek Muzyka Skomponowana przez L.U.C.-a ścieżka dźwiękowa do filmu „Chłopi” to ogólnosłowiański amalgamat, a nie muzyka wyrastająca z lokalnej, łowickiej tradycji. W odpowiedzi na nią fundacja Muzyka Zakorzeniona wydała płytę „Chłopi – Wesele Boryny”
Teatr nie zarabia, kiedy pada deszcz Witold Mrozek Teatr Opowiadając o Orłowskiej z „Komediantki”, Sokołowska potrafi stworzyć sytuację przejmującą, prostą, ale niebanalną – to „teatr opowieści”, jak czasem jeszcze się mówi, w dobrym, intrygującym wydaniu
Wielkie pustki Adam Woźniak Literatura Tematem „Czarnolasu” jest utrata. Autorce udało się z nim wytrzymać przez 88 stron. Może to właśnie w sam raz? Na książce znać ślady walki. Samotne zdania sprawiają wrażenie wyrwanych pustce
Techno-Lipce Anka Herbut Teatr Chłopi to żywioł. „Chłopi” Garbaczewskiego to turbomaszyna, teatralna rakieta, która raz wprawiona w ruch nie może wyhamować. Realizuje się to w fascynujący sposób na poziomie wizualnym i dźwiękowym
BACKSTAGE: Wierność piękniejsza od oryginału Radosław Mirski Teatr Starania, aby odnaleźć związek między tytułem z plakatu a słowem padającym ze sceny, są objawem postępującego zaniku wyobraźni – pisze asystent reżysera przed premierą „Chłopów” w reżyserii Krzysztofa Garbaczewskiego
„Ziemia obiecana”, musical Kościelniaka Marta Bryś Teatr „Ziemia obiecana” mogła być dla Kościelniaka idealnym tematem. Niestety, zabrakło pomysłu i radykalizmu, który wyniósłby przedstawienie ponad fabularną kopię filmu Wajdy
Destrukcja zamiast dekonstrukcji Monika Kwaśniewska Teatr Choć łatwo sprowadzić „Ziemię obiecaną” Klaty do modnej krytyki kapitalizmu, to przy odrobinie refleksji nie sposób nie dostrzec nieoczywistości i złożoności tego spektaklu