PROJEKT SPEKTAKL: Inspicjent Rozmowa z Wojciechem SobolewskimTeatr Inspicjent jest ostatnią instancją, on musi wiedzieć, co i kiedy ma się wydarzyć. Bez inspicjenta świat teatralny się nie załamie, ale dzięki niemu nie ma paraliżującego lęku
Znaczenia boskich słów Rozmowa z Grzegorzem JarzynąTeatr Kościół w Polsce ma bardzo duży wpływ na politykę i życie publiczne, ale jednocześnie nie radzi sobie z radykalnymi postawami wewnątrz wspólnoty. Swoim cichym przyzwoleniem często legalizuje je i używa ich do walki z tymi, co inaczej myślą
Nic nie czuję Paweł SoszyńskiTeatr „Druga kobieta” w TR Warszawa staje się banalną opowieścią o rozkapryszonej gwieździe, która czuje oddech starości na karku
Ugrzązłem w bagnie krwi... Joanna TargońTeatr „2007: Macbeth” to nie tyle interpretacja dramatu, ile wariacja na jego temat. To film, który żywi się innymi filmami: kinem ekspresjonistów, Lynchem, Coppolą czy Kubrickiem – o spektaklu na DVD
Dwadzieścia pięć tysięcy artystów Rozmowa z Jonathanem MillsemTeatr Czym może być Festiwal w Edynburgu w czasie, w którym Wielka Brytania jest gospodarzem Igrzysk Olimpijskich? Skoro przez londyńskie stadiony przewija się nowe pokolenie sportowców, my zaprosiliśmy nowe pokolenie artystów
Chciałem napisać oryginalną „Pasję” Rozmowa z Krzysztofem PendereckimMuzyka To jak z przecinaniem diamentu, który mistrz daje uczniowi, bo się boi, że coś sknoci. A uczeń bierze i ciach. Więc ja zrobiłem takie „ciach”
„Nosferatu” Grzegorza Jarzyny Paweł SoszyńskiTeatr Wieczność i mrok – to gotyckie atrybuty wampira. Wieczność i mrok to także atrybuty wspomnienia, pamięci – zdaje się dopowiadać Grzegorz Jarzyna w „Nosferatu”
Uwertura wampiryczna Mateusz ŻurawskiTeatr Postać wampira elektryzowała. Nikt jednak nie wiedział, kto kryje się za groteskową maską. Kiedy odnaleziono listę płac, nikt nie potrafił powiedzieć, kim jest Max Schreck
LATA 90.: Obszar niepewności Rozmowa z Grzegorzem NiziołkiemTeatr Lata 90. widzę jako obszar niepewności – jak daleko się posunąć w diagnozach rzeczywistości, w otwarciu się na różne języki teatralne, z którymi mieliśmy wówczas żywy kontakt. To istotne, bo dla polskiego teatru lata 80. były czasem wielkiej izolacji
Teatr do samodzielnego składania Joanna TargońTeatr Teatralne albumy fotograficzne, poświęcone reżyserom, to nowość na naszym rynku. Pierwszym reżyserem, który dostał swój album, był Krzysztof Warlikowski. Następnym – Krystian Lupa, a ostatnio – Grzegorz Jarzyna
Sztuka zadawania pytań Tomasz KireńczukTeatr Festiwal Boska Komedia pokazał, że polscy reżyserzy podążają własnymi ścieżkami, zamiast wchodzić w jałowe dyskusje na temat reprezentatywności własnego teatru dla tego czy innego środowiska
Pasolini minus Marks Dorota ReksnisTeatr Jarzyna przekracza Pasoliniego, oczyszczając „Teoremat” z marksistowskiej dialektyki. Postaci stają się w spektaklu bardziej dwuznaczne, skomplikowane
