Paradoks egocentryzmu Krystyna DuniecTeatr Sceniczna projekcja intymnego dziennika Lupy, rozpisanego na role kontrkulturowych widm, jest psychoanalityczną, erudycyjną wizją narcystycznego estety. Przez jednych przyjęta entuzjastycznie, u mnie budzi wątpliwości. Wierzę w autorytet nie mędrca, tylko mistrza ignoranta
Niewierni dezerterzy marzeń Marta ZdanowskaTeatr Trudno w polskim teatrze o kogoś, kto lepiej zarządza sceniczną metaforą rozpadu niż Krystian Lupa. Szukajcie, ale nie znajdziecie
Głodni Paweł SoszyńskiTeatr Podkładamy bombę i nie potrafimy jej odpalić, więc lont zapalają inni. O tej próżni, która zasysa i dusi każdą iskrę, opowiada „Capri” Krystiana Lupy
Lupa i Castorf Natalia PrüferTeatr Tytułowy „wegański teatr” według Castorfa to jedynie wyśmiewanie się z trendów wśród niemieckiego społeczeństwa. Dla Lupy współczesność jest zwykłym śmietnikiem kultury – o zbiorach wywiadów z legendami teatru
Nic Paweł SoszyńskiTeatr W „Procesie” Lupa utwierdza nas w przekonaniu, że już po wszystkim i nic się nie da zrobić. Jeśli początkowo w naturalnym odruchu buntujemy się przeciwko tej diagnozie, to reżyser dokłada wszelkich starań, żeby wypuścić ze swojej widowni żywe trupy
SCHEMATY: Maszynka teatru Rozmowa z Małgorzatą DziewulskąTeatr Coraz częściej polskie przedstawienia operują na pustej tematycznej lub estetycznej pętli, a żywią się pospolitym gatunkiem energii frustracyjnej, społecznie bardzo prawdziwej. Reżyserzy zawierzają maszynce scenicznej, krytycy – oswojonym dyskursom
Boję się flagi biało-czerwonej Anka HerbutTeatr Centralnym punktem „SPI>RA>LI” wydaje się założenie, że dyskursy społeczne i polityczne przenikają życie prywatne, a społeczeństwo zaczyna się w opartym na faktycznej lub symbolicznej przemocy kontakcie dwóch jednostek
PROJEKT SPEKTAKL: Inspicjent Rozmowa z Wojciechem SobolewskimTeatr Inspicjent jest ostatnią instancją, on musi wiedzieć, co i kiedy ma się wydarzyć. Bez inspicjenta świat teatralny się nie załamie, ale dzięki niemu nie ma paraliżującego lęku
Koniec jest celem Anka HerbutTeatr Na „Placu Bohaterów” Krystiana Lupy wszystko już dawno powymierało: marzenia, utopie, wiara w możliwość zmiany czy jakiś nadrzędny sens życia
Instalacja podłości Rozmowa z Krystianem LupąTeatr Jesteśmy artystami po to, żeby kłamstwa zdzierać, a często właśnie zdzierając je, ubieramy się w jeszcze większy fałsz. Na próbach do „Wycinki” nazwaliśmy to „kłamstwem prawdy”
Sandacz bengalski Paweł SoszyńskiTeatr Siła rewelacyjnej „Wycinki” Krystiana Lupy nie polega na ostrości diagnozy, skądinąd nienowej, ale na tym, że idiotyzmy, które rządzą „kolacją wybitnie artystyczną”, reżyser artykułuje bez zająknięcia aż do najgorszego końca
PIĘKNA PORAŻKA: Odbijanie się od dna Rozmowa z Małgorzatą DziewulskąTeatr O Krystianie Lupie i Krzysztofie Garbaczewskim, medialnym skandalu i teatralnej demolce opowiada Małgorzata Dziewulska
