Dwutygodnik - strona kultury

Szybki dostęp

  • Skocz do treści
  • Skocz do głównej nawigacji Skocz do głównej nawigacji
  • Skocz do wyszukiwarki

Partnerzy

  • Wspieraj Dwutygodnik
  • Dom Spotkań z Historią
  • Stypendyści i stypendystki m.st. Warszawy
  • Projekt wyszehradzki
  • Nagroda Literacka m.st. Warszawy
Dwutygodnik - strona kultury

Nawigacja główna

  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje

Wyniki wyszukiwania

Archiwum

Zaznacz interesujące Cię tagi, a następnie kliknij "OK".

film film amerykański film dokumentalny film polski internet komiks literatura literatura polska muzyka muzyka alternatywna muzyka polska
muzyka współczesna opera poezja poezja polska powieść seriale teatr Teatr im. J. Kochanowskiego w Opolu teatr polski Ukraina

Relacje i transakcje

Relacje i transakcje

Zuzanna Berendt Teatr

„Rohtko” prowokuje do stawiania pytań o to, jaka jest jego wartość, ale również jaka jest jego cena – dla ilu pokazów warto przewozić gigantyczną scenografię? Jak spektakl sytuuje się w przestrzeni kulturowej krajów, w których znajdują się koprodukujące teatry? Kto jest w stanie odróżnić Rothkę od Rohtki?

Smutek

Smutek

Paweł Soszyński Teatr

Szkoda, że się nie udało, bo pomysł jest świetny, a „Dożynkami polskiej piosenki” w reżyserii Jędrzeja Piaskowskiego ustępujący dyrektor, Tomasz Konina, mógł wsadzić palec w oko marszałkowi i opolskim decydentom

Letnia noc

Letnia noc

Michał Centkowski Teatr

„Sen nocy letniej” Świątka to kolejna odsłona popularnego w mijającym sezonie gatunku spektakli przegiętych, operujących kiczem, obciachem oraz żenadą

Weselej!

Weselej!

Aldona Kopkiewicz Teatr

Brawura i empatia Tomaszewskiego uwalniają potencjał emancypacyjny bez straszenia i łajania, bez grożenia intelektualnym paluszkiem. Tak jest też w jego najnowszym spektaklu, „Weselu na podstawie Wesela”

Rękopis kampem podszyty

Rękopis kampem podszyty

Mateusz Węgrzyn Teatr

Stylistyka kampowa „Rękopisu znalezionego w Saragossie” Pawła Świątka sprawia, że zarówno krytycy, jak i widzowie wychodzą ze spektaklu zaspokojeni

BACKSTAGE: Bracia i siostry

BACKSTAGE: Bracia i siostry

Łukasz Chotkowski Teatr

„Najtrudniejsze podczas prób było wytworzenie w sobie stanu po katastrofie, kiedy w ciągu minuty to, co do tej pory było nam znane, przestaje istnieć” – pisze dramaturg przed premierą „Braci i sióstr” w reżyserii Mai Kleczewskiej

List do recenzentki

List do recenzentki

Marcin Cecko Teatr

„Piszesz o ulubionych przez Krzyśka świetlówkach. Otóż świetlówki są przede wszystkim ulubione przez Wojtka Pusia, autora światła. Spektakl to świat powołany przez wielu ludzi” – do Joanny Wichowskiej pisze dramaturg „Iwony, księżniczki Burgunda”

„Iwona, księżniczka Burgunda” Garbaczewskiego

„Iwona, księżniczka Burgunda” Garbaczewskiego

Joanna Wichowska Teatr

„Iwona” Garbaczewskiego to absurdalny, kunsztownie zrealizowany żart, zarazem impertynencki i autoironiczny

BACKSTAGE:  Bullerbyn

BACKSTAGE:
Bullerbyn

Tomasz Śpiewak Teatr

Matka dwojga zapyta mnie: „Będziesz robić przedstawienie o dzieciach? A co ty wiesz o dzieciach?”. To tak à propos, że nie mam. Stanęło na tym, na czym zawsze – jak zrobisz z sensem, jak będzie dobrze grane, to się będzie oglądało. A więc „Bullerbyn”, czyli co?

Pod żyrandolem Kleczewskiej

Pod żyrandolem Kleczewskiej

Goran Injac Teatr

W „Zmierzchu bogów” zamiast współczesnego teatru społecznej odpowiedzialności proponuje się nam „staroświecki” teatr obrazu i koloru. Biorąc pod uwagę całą twórczość reżyserki, spostrzegamy, że ten ostatni spektakl jest tak naprawdę jednym z jej pierwszych

„Co chcecie albo Wieczór Trzech Króli”, reż. Michał Borczuch

„Co chcecie albo Wieczór Trzech Króli”, reż. Michał Borczuch

Joanna Wichowska Teatr

Borczuch zamienia „Wieczór Trzech Króli” w tragedię małych różnic. I tragikomedię arbitralnych wyborów. Jego postacie męczą się w swoich ciałach, w swojej ustawicznie negocjowanej płci

UWAŻNOŚĆ:  „Wesele” reloaded

UWAŻNOŚĆ:
„Wesele” reloaded

Joanna Wichowska Teatr

Tekst Wyspiańskiego ma moc narracji rytualnej: z przypadkowego zbiorowiska widzów tworzy wspólnotę – tylko w „Dwutygodniku” relacja z jedynego pokazu „Wesela” przygotowanego w Opolu przez Maję Kleczewską


ISSN 2299-8128

Wydawca

Nawigacja uzupełniająca

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt
  • Patronite

Nawigacja główna - wersja mobilna

Dwutygodnik - strona kultury
  • Literatura
  • Teatr
  • Film
  • Sztuka
  • Muzyka
  • Media
  • Obyczaje
  • Ziemia
  • Felietony
  • Україна
  • Recenzje
  • Multimedia
Newsletter

Nawigacja uzupełniająca -

  • RODO
  • Dostępność
  • Informacja o cookies
  • Mapa strony
  • Biweekly
  • RSS
  • Wydanie EPUB
  • O nas
  • Kontakt
  • Patronite

Wszelkie prawa zastrzeżone

ISSN 2299-8128