Strawiński w jaskini Stefan DrajewskiMuzyka Każdy choreograf, który mierzy się z baletami Strawińskiego, musi sobie odpowiedzieć na pytanie, o czym chce rozmawiać z publicznością. Twórców wrocławskiej inscenizacji „Święta wiosny” nie interesuje jego fabuła ani rytuał płodności. Pokazują w nim za to walkę o przetrwanie
Gombrowicz w baletkach Ewa KretkowskaMuzyka Jak zatańczyć Gombrowicza? Po co tańczyć Gombrowicza? Zwłaszcza w kraju, w którym taniec nie jest najpopularniejszą dziedziną sztuki, a specjalistów od Gombrowicza na pęczki?
Strawiński: kontrrewolucja Stefan DrajewskiMuzyka Jacek Przybyłowicz w „Królu Edypie” oszczędził publiczności eksperymentów. Paul Julius w „Święcie wiosny” skoncentrował się na strukturze rytuału, czyli jego powtarzalności
Baletowe „Opowieści biblijne” Anna KrólicaTeatr „Syn marotrawny” Balanchine'a do muzyki Prokofiewa, „Kain i Abel” Wesołowskiego do muzyki Panufnika oraz „Sześć skrzydeł aniołów” Przybyłowicza do muzyki Vivaldiego, Bacha, Pergolesiego i Prasquala – premiera Polskiego Baletu Narodowego
Polski Tanztheater? Anna KrólicaTeatr Ciekawe, że w 1973 roku powstał zarówno Tanztheater Wuppertal Piny Bausch w Niemczech, jak i Polski Teatr Tańca – Balet Poznański. Oba te teatry inicjują nową tradycję myślenia o tańcu, ale są sobie formalno-estetycznie obce
Wystawianie historii „Sacre du Printemps” Anna KrólicaTeatr Wieczór baletowy „Świąt Wiosny” Niżyńskiego/Gata/Béjarta wpisuje się w coraz popularniejszy w tańcu nurt wystawiania historii, na który składają się rekonstrukcje znanych choreografii. Zazwyczaj jednak zostają one wzbogacone o element krytyczny
Taneczne apokryfy Witold MrozekTeatr „Święto wiosny” to symbol transgresji. To przekraczanie oczekiwań i przyzwyczajeń publiczności. To wreszcie odrzucanie tego, co w tanecznym języku opresyjne, fałszywe, czy po prostu anachroniczne. O najnowszych spektaklach Leszka Bzdyla i Katarzyny Chmielewskiej oraz Janusza Orlika
Zawsze kicz? Kino szuka pomysłu na balet Witold MrozekFilm O ile klasyczny taniec teatralny – jako pewna cielesna praktyka – odzierany jest w „Czarnym łabędziu” z otoczki eterycznej lekkości, o tyle film ten powtarza sporo najbardziej zgranych fabularnych klisz, towarzyszących popularnym narracjom o balecie
MÓJ CHOPIN: Muzyka zapięta na ostatni guzik Rozmowa z Antonim LiberąMuzyka Staram się unikać mówienia o muzyce w sposób metaforyczny, bo wielokrotnie przekonałem się, że jest to mylące albo bałamutne. Muzyka bliższa matematyce niż poezji, choć działa na nas emocjonalnie
„Święto wiosny”. Powracający gest choreografów Anna KrólicaTeatr „Kolejne wersje urastają do rangi rytuału, ceremonii, nadającej ciągłość, a nawet sens historii tańca”– 29 maja minęła 100. rocznica prawykonania „Święta wiosny” Strawińskiego
„Tristan” w chor. Krzysztofa Pastora Piotr MatwiejczukMuzyka Premiery „Tristana” nie mogę uznać za nieudaną. Od samego początku uwierała mnie nieprzystawalność ekspresji ruchowej do muzyki Wagnera
